Object
Title: Odległe obserwacje kliniczne i biochemiczne u chorych ze skórną postacią nadwrażliwości na aspirynę
Abstract:
Wstęp: Pokrzywka aspirynowa (AIU) jest obok astmy aspirynowej (AIA) najczęstszą postacią nadwrażliwości na aspirynę. Udział leukotrienów cysteinylowych i prostaglandyny D2 (PGD2) w reakcji nadwrażliwości na aspirynę był już przedmiotem badań u chorych na AIU i AIA. Prostaglandyna E2 (PGE2) wydaję się odgrywać także istotną rolę w nadwrażliwości na aspirynę. Jednak dotychczasowe wyniki badań u chorych na AIA są kontrowersyjne. Założenia i cel pracy: W niniejszej pracy postanowiono przeanalizować obraz kliniczny pokrzywki aspirynowej na podstawie: czteroletniej obserwacji klinicznej chorych oraz dwukrotnie przeprowadzonych, w odstępie czterech lat badań: doustnych testów prowokacyjnych z aspiryną oraz badań laboratoryjnych (LTE4 i PGD2-M w moczu). Próbowano ustalić także, jaki wpływ ma aspiryna na ogólnoustrojową produkcję PGE2 w pokrzywce aspirynowej. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 22 chorych na pokrzywkę aspirynową. Badanie podzielono na 2 etapy. W pierwszym etapie: na podstawie wizyt kontrolnych oraz opracowanego kwestionariusza przeanalizowano początek rozwoju nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy (acetyl salicylic acid – ASA) oraz prowadzono obserwację kliniczną przebiegu pokrzywki aspirynowej (w latach 2002-2006). W drugim etapie przeprowadzono ponownie (w 2006 roku) doustny test prowokacyjny z aspiryną. Mocz na LTE4 oraz metabolity PGD2 i PGE2 pobierano prz ; ed rozpoczęciem badania i w momencie zakończenia próby prowokacyjnej z placebo lub aspiryną (0h) oraz 2. i 4. godziny później. Dodatkowo u 30 osób zdrowych pobrano mocz na badanie podstawowego stężenia PGE2-M. Stopień nasilenia zmian skórnych oceniano przy użyciu 2 skal: PASI i USI. Wyniki: Kilkuletnie stosowanie ASA lub innych NSLPZ oraz zmiany skórne o typie pokrzywki poprzedzały wystąpienie pierwszej reakcji nadwrażliwości na aspirynę u chorych na AIU. W czasie 4 lat obserwacji wszyscy chorzy nie stosowali ASA/NSLPZ, 50% stosowało dietę eliminacyjną. Zmniejszyła się częstotliwość i nasilenie pokrzywek spontanicznych niezwiązanych z zażywaniem ASA/NSLPZ. Spośród 22 chorych (AIU) ponowny doustny test prowokacyjny z ASA był dodatni u 14 badanych (63,6%) (grupa AIU++), u których stopień nasilenia zmian skórnych (PASImax) w 2006 roku był niższy niż w 2002 roku. Ujemny wynik testu uzyskało 8 chorych (36,4%) (grupa AIU+-). Nie było istotnych różnic pomiędzy średnimi stężeniami LTE4 w moczu podczas próby placebo i ASA w grupie AIU (n=22), gdzie po podaniu ASA stężenia nie zmieniały się w czasie. W grupie AIU++ obserwowano tendencje do zwiększonego wydalania LTE4 po prowokacji aspiryną. W grupie AIU+- obserwowano spadek stężenia LTE4 w moczu zarówno po placebo jak i po aspirynie. Wydalanie LTE4 z moczem zależało od dawki prowokacyjnej aspiryny i korelowało ze stopniem nasilenia zmian ; skórnych (PASImax). Stężenia PGD2-M w moczu po aspirynie w grupie AIU, AIU++ i AIU+- wzrastały. W 2006 roku obserwowano niższe średnie stężenia PGD2-M po teście prowokacyjnym w porównaniu do wyników z 2002 roku. Wydalanie PGD2-M z moczem zależało od dawki prowokacyjnej aspiryny i nie korelowało ze stopniem nasileniem zmian skórnych (PASImax). Stężenia PGE2-M w moczu w warunkach podstawowych nie różniły między grupami AIU, AIU++, AIU+- i osobami zdrowymi. Niezależnie od wyniku testu prowokacyjnego po aspirynie stężenie PGE2-M zmniejszyło się znamiennie. Wnioski: Nadwrażliwość na aspirynę, manifestująca się wyłącznie objawami skórnymi, u chorych na przewlekłą pokrzywkę idiopatyczną – wykazuje zmienność przebiegu. Tym nie mniej, utrzymuje się ona po czterech latach u około 2/3 chorych. O utrzymywaniu się nadwrażliwości decyduje stopień jej nasilenia. U tych chorych, którzy reagują żywo już na niskie dawki aspiryny prawdopodobieństwo utrzymywania się reakcji przez 4 lata jest szczególnie wysokie. U chorych na pokrzywkę aspirynową, stężenie LTE4 w moczu po prowokacji aspiryną wykazuje bliski istotności wzrost. Wzrost ten koreluje z nasileniem reakcji skórnej. ; Pomiar stężenia trwałego metabolitu PGD2 nie różnicuje chorych na przewlekłą pokrzywkę idiopatyczną pod kątem nadwrażliwości na aspirynę. Aspiryna zmniejsza ogólnoustrojową produkcję PGE2 u chorych na pokrzywkę z dodatnim wy ; wiadem w kierunku nadwrażliwości na NSLPZ, niezależnie od wyniku testu prowokacyjnego z aspiryną.
Place of publishing:
Level of degree:
Degree discipline:
Degree grantor:
Promoter:
Date issued:
Identifier:
Call number:
Language:
Access rights:
Object collections:
Last modified:
Jul 19, 2022
In our library since:
Nov 21, 2012
Number of object content hits:
4
Number of object content views in PDF format
0
All available object's versions:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/993
Show description in RDF format:
Show description in OAI-PMH format:
| Edition name | Date |
|---|---|
| ZB-107470 | Jul 19, 2022 |
Objects
Similar
Podolec-Rubiś, Magdalena
Kaszuba, Marek
Gawlewicz-Mroczka, Agnieszka
Faber, Jacek
Wpływ hamowania biosyntezy leukotrienów na czynność elektryczną serca w stabilnej chorobie wieńcowej
Sokołowska, Barbara
Stodółkiewicz, Edyta Maria
Stodółkiewicz, Edyta
Plutecka, Hanna
