Object
Title: Prospektywna ocena skuteczności synchronizacji przedsionkowo-komorowej w stymulacji typu VDD/R z pojedynczą elektrodą w rocznej obserwacji
Abstract:
WSTĘP: VDD/R jest alternatywnym w stosunku do DDD/R systemem stymulacji u chorych z zaawansowanymi zaburzeniami przewodzenia przedsionkowo-komorowego (AV) i prawidłową funkcją węzła zatokowo-przedsionkowego (SA). Wykorzystanie stymulatorów VDD/R w stosunku do DDD/R jest niskie, mimo spełnienia przez wielu chorych wymaganych kryteriów kwalifikacji. Powodem są obawy przed adekwatnym działaniem systemu w zakresie zachowania synchronizacji pobudzenia AV, czego warunkiem jest prawidłowa detekcja sygnału atrialnego. Do tej pory nie ustalono jednoznacznie predyktorów stabilności synchronizacji AV i nie wykazano w jakich grupach chorych należy unikać tej formy leczenia. CEL: Celem badania była ocena zmienności parametrów detekcji endokawitarnego sygnału przedsionkowego oraz zależnej od tego skuteczności synchronizacji AV w 12-miesięcznej prospektywnej obserwacji. Ponadto podjęto próbę ustalenia związków pomiędzy parametrami uzyskanymi w trakcie kwalifikacji do zabiegu na podstawie badań elektrokardiograficznych i echokardiograficznych, a efektywnością synchronizacji AV. MATERIAŁ I METODYKA: Badaniem objęto grupę 65 chorych (22K i 43M) w wieku średnim 66.6±12.7 z istotnymi klinicznie zaburzeniami przewodzenia AV, u których wykluczono współistniejące zaburzenia automatyzmu węzła SA. Przed wykonaniem implantacji przeprowadzano analizę wybranych parametrów zapisu EKG oraz badania echokar ; diograficznego. W trakcie zabiegu implantacji stymulatora VDD/R oceniano wysokość amplitudy (przyjęto jako min. wartość Aśr > 1 mV) i stabilność odczytu potencjału przedsionka w zależności od warunków oddechowych oraz określano położenie dipola przedsionkowego. W okresie rocznej obserwacji badano zachowanie się parametrów potencjału przedsionka (Aśr,Amin, próg detekcji) w zależności od fazy oddechowej oraz zmian pozycji ciała. Kontrolę przeprowadzono w następujących okresach: 3-4 doba oraz 1,3,6 i 12 miesiąc po zabiegu. W trakcie „follow-up” oceniano efektywność synchronizacji AV (PAS) na podstawie odczytów licznika zdarzeń, próby wysiłkowej oraz monitorowania EKG metodą Holtera. WYNIKI: Badana zmienność wartości Aśr w relacji do faz oddechu w trakcie zabiegu była nieznaczna (z wyjątkiem próby Valsalvy). W większości przypadków dipol atrialny lokalizowano w górnej części prawego przedsionka, ze względu na największą stabilność odczytu potencjału fali A. Różnice wartości amplitudy potencjału przedsionka w trakcie manewrów oddechowych w stosunku do swobodnego oddechu oraz związane ze zmianą pozycji ciała na ogół nie były znamienne statystycznie w trakcie całej obserwacji. W okresie 12-miesięcznego „follow-up” współczynnik PAS utrzymywał się dla całej badanej grupy średnio na poziomie 95%. U 74% badanych (grupa A) odnotowano prawidłową efektywność synchronizacji (PAS>95%), u pozo ; stałych 26% (grupa B) PAS okresowo wynosił poniżej 95%. Nie stwierdzono statystycznych różnic wartości parametrów potencjału przedsionka w pomiarach śródoperacyjnych dla obu grup. Wykazano wyraźne, znamienne statystycznie związki pomiędzy szerokością załamka P powierzchniowego elektrokardiogramu a skutecznością PAS. W grupie B w porównaniu z A załamek P miał dłuższy czas trwania (105±16ms vs 94±14ms; p<0,005). Podobne zależności wykazano w odniesieniu do parametrów badania echokardiograficznego. Wymiary prawych jam serca były większe w grupie B (RVEDD- B: 28,9± 5,3mm vs A: 24,5±4,4mm; RVESD- B: 22,8±5,4mm vs A: 19,9±3,8mm; WGD RA- B: 56,5±6,8 mm vs A: 52,4±5,5 mm; WBP RA- B: 46,4±5,3 mm vs A: 42,7±6,2 mm; RAarea w B: 21,8 ±3,5 cm2 vs A: 18,4±3,3 cm2; RAvol - B: 71,0±21,3ml vs A: 55,5±16 ml), podobnie jak lewej komory (LVEDD w B: 59,1±7,4 mm, w A: 54,9±6,0mm; LVESD w B: 39,9±11,0mm, w A: 35,9±7,9mm) i lewego przedsionka (WPT LA w B: 46,4±6,2 mm, w A: 42,2±7,7 mm; WGD LA w B: 60,3±9,7mm, w A: 51,6±9,9mm ; WBP LA w B: 49,0±6,6 mm, a w A: 43,7±12,1mm). Ponadto chorzy z grupy B mieli niższą frakcję wyrzutową (49,4±13,7% w B vs 58,2±11,3% w A) i prezentowali objawy niewydolności krążenia. WNIOSKI: 1. Stymulacja typu VDD/R z pojedynczą elektrodą jest skuteczna w zachowaniu efektywnej synchronizacji AV w obserwacji rocznej. 2. Wartości parametrów elektrogramu przedsionkowego wykaz ; ują stabilność w trakcie 12-miesięcznej obserwacji i są adekwatne do uzyskiwanych w trakcie zabiegu implantacji stymulatora VDD/R. 3. Detekcja sygnału z dipola przedsionkowego umieszczonego w górnej części prawego przedsionka charakteryzuje się największą stabilnością odczytu. 4. Wartości amplitudy sygnału atrialnego uzyskane w trakcie zabiegu przy ustalonym akceptowalnym progu detekcji (Aśr > 1,0 mV) i zachowanej stabilności odczytu nie są krytyczne dla synchronizacji przedsionkowo-komorowej. 5. Parametry uzyskane na podstawie analizy elektrokardiogramu powierzchniowego oraz badań echokardiograficznych korelują z efektywnością synchronizacji AV. 6. Powiększenie jam serca, obniżenie frakcji wyrzutowej lewej komory oraz obecność niewydolności krążenia są ujemnymi predyktorami efektywnej synchronizacji AV w systemach VDD/R.
Place of publishing:
Level of degree:
Degree discipline:
Degree grantor:
Promoter:
Date issued:
Identifier:
Call number:
Language:
Access rights:
Object collections:
Last modified:
Jun 26, 2023
In our library since:
Nov 21, 2012
Number of object content hits:
600
Number of object content views in PDF format
149
All available object's versions:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/955
Show description in RDF format:
Show description in OAI-PMH format:
| Edition name | Date |
|---|---|
| ZB-106441 | Jun 26, 2023 |
Objects
Similar
Czunko, Agnieszka
Machejek, Jakub
Ząbek, Andrzej
Boczar, Krzysztof
