Object

Title: Leczniczy wpływ greliny w gojeniu doświadczalnych uszkodzeń błony śluzowej jamy ustnej

Abstract:

Wcześniejsze badania wykazały, że grelina działa ochronnie na żołądek i trzustkę, oraz przyspiesza gojenie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy. Celem obecnej pracy było zbadanie wpływu podawania greliny na zachowanie integralności błony śluzowej jamy ustnej, jak też na gojenie przewlekłych wrzodów tej błony. Ponadto określono rolę hormonu wzrostu i insulino-podobnego czynnika wzrostu-1 (insulin-like growth factor-1 - IGF-1) w tych efektach. Metodyka: Badania zostały przeprowadzone na trzech grupach zwierząt: (1) szczurach z zachowanymi śliniankami i nienaruszona przysadką mózgową; (2) szczurach z usuniętymi śliniankami podżuchwowymi i podjęzykowymi (sialoadenektomia) i zachowaną przysadką mózgową; (3) szczury z usuniętą przysadką mózgową (hypofyzektomia) i zachowanymi śliniankami. Przewlekłe wrzody dziąsła i języka wywołane zostały za pomocą kwasu octowego. Po wywołaniu wrzodów, szczury otrzymywały dwa razy dziennie sól fizjologiczną lub grelinę podawaną w dawce 4, 8 lub 16 nmol/g/dawkę przez 6 dni. Również zwierzęta, u których nie wywoływano wrzodów otrzymywały sól fizjologiczną lub grelinę (8 nmol/kg/dawkę) przez 6 dni. Wyniki: Podawanie greliny zwierzętom z zachowanymi śliniankami i nienaruszoną przysadką mózgową, u których nie wywołano wrzodów jamy ustnej, nie miało wpływu na morfologię błony śluzowej jamy ustnej, przepływ krwi przez tą błonę, jak też dynamikę odnowy komór ; kowej tej błony. Podawanie zwierzętom z tej grupy greliny po wywołaniu wrzodów dziąsła i języka, znamiennie statystycznie przyspieszało gojenie tych wrzodów. Grelina podawana w dawce 8 lub 16 nmol/kg/dawkę wywoływała najsilniejszy i podobny efekt leczniczy. Ten efekt był skojarzony ze znamiennym wzrostem przepływu krwi przez błonę śluzową dziąsła i języka oraz wzrostem odnowy komórkowej w tej błonie z jednoczesnym spadkiem stężenia znajdującej się w niej pro-zapalnej interleukiny-1β. Usunięcie ślinianek podżuchwowych i podjęzykowych przy zachowanej przysadce mózgowej prowadziło, u zwierząt, u których nie wywoływano wrzodów błony śluzowej jamy ustnej, do zmniejszenia odnowy komórkowej błony śluzowej dziąsła i języka oraz zwiększało stężenie pro-zapalnej interleukiny-1β w tej błonie. Ponadto sialoadenektomia powodowała spowolnienie spontanicznego gojenia wrzodów dziąsła i języka, i temu efektowi towarzyszyło, tak jak u zwierząt , u których nie wywoływano wrzodów, zmniejszenie proliferacji komórkowej w błonie śluzowej jamy ustnej, spadek przepływu krwi przez tą błonę oraz dodatkowe zwiększenie stężenia obecnej w niej interleukiny-1β w tej błonie. Podawanie greliny odwracało wywołane sialoadenektomią zmiany w błonie śluzowej dziąsła i języka u zwierząt bez wrzodów, jak i z wywołanymi wrzodami jamy ustnej. Ponadto u zwierząt ze wrzodami podanie greliny przyspieszało gojenie tych wrz ; odów. Grelina podawana w dawce 8 lub 16 nmol/kg/dawkę powodowała, że wrzody dziąsła i języka u zwierząt z usuniętymi śliniankami goiły się znamiennie szybciej niż wrzody u zwierząt kontrolnych bez sialoadenektomii i podawania greliny. Usunięcie przysadki mózgowej, bez wywoływania wrzodów błony śluzowej jamy ustnej, nie miało wpływu na morfologię, odnowę komórkową i przepływ krwi przez błonę śluzową jamy ustnej, jak też stężenie pro-zapalnej interleukiny-1β w tej błonie. Również u zwierząt z wywołanymi wrzodami dziąsła i języka, wcześniejsze usunięcie przysadki mózgowej pozostawało bez wpływu na gojenie tych wrzodów, jak i przepływ krwi, odnowę komórkową i stężenie interleukiny-1 w błonie śluzowej dziąsła i języka. Z drugiej strony, hypofyzektomia znosiła lecznicze działanie greliny na gojenie wrzodów i inne parametry stanu błony śluzowej jamy ustnej. U zwierząt z nienaruszonymi śliniankami i zachowaną przysadką mózgową, jak i u zwierząt z usuniętymi śliniankami i zachowaną przysadką, leczniczy efekt greliny w gojeniu wrzodów błony śluzowej jamy ustnej wykazywał ścisła zależność od wywołanego przez grelinę wzrostu hormonu wzrostu i IGF-1 w surowicy., Usunięcie przysadki powodowało znamienny wzrost stężenia endogennej greliny w surowicy, spadek stężenia hormony wzrostu poniżej poziomu detekcji i obniżenie stężenia IGF-1 w surowicy o 90%. Podawanie egzogennej greliny nie miało wpł ; ywu na stężenie hormonu wzrostu i IGF-1 w surowicy zwierząt pozbawionych przysadki mózgowej. Wnioski: Podawanie greliny przyspiesza gojenie przewlekłych wrzodów błony śluzowej dziąsła i języka u zwierząt z pierwotnie prawidłową błoną śluzową jamy ustnej, jak i u zwierząt po sialoadenektomii. Ten terapeutyczny efekt greliny jest zależny od wywołanego przez grelinę uwalniania endogennego hormonu wzrostu i IGF-1. Usunięcie przysadki mózgowej znosi pobudzające działanie greliny na uwalniania hormonu wzrostu i IGF-1, co prowadzi do zniesienia terapeutycznego efektu greliny w gojeniu wrzodów błony śluzowej jamy ustnej.

Place of publishing:

Kraków

Level of degree:

2 - studia doktoranckie

Degree discipline:

fizjologia

Degree grantor:

Uniwersytet Jagielloński – Collegium Medicum

Promoter:

Dembiński, Artur

Date issued:

2009

Identifier:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:920

Call number:

ZB-110279

Language:

pol

Access rights:

nieograniczony

Object collections:

Last modified:

Jun 26, 2023

In our library since:

Nov 21, 2012

Number of object content hits:

500

Number of object content views in PDF format

88

All available object's versions:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/920

Show description in RDF format:

RDF

Show description in OAI-PMH format:

OAI-PMH

Edition name Date
ZB-110279 Jun 26, 2023
×

Citation

Citation style:

This page uses 'cookies'. More information