Obiekt
Tytuł: Badanie działania przeciwbólowego pochodnych [gamma]-butyrolaktonu
Abstrakt:
Celem pracy była ocena aktywności przeciwbólowej wybranych 3-podstawionych pochodnych γ-butyrolaktonu oraz ich niektórych amidowych analogów - pochodnych kwasu γ-hydroksymasłowego. Podjęto również próbę wyjaśnienia mechanizmu działania analgetycznego badanych struktur. We wstępie pracy opisano podstawowe zagadnienia dotyczące zjawiska powstawania oraz przewodzenia bólu, uwzględniając rolę najważniejszych dla procesu nocycepcji przekaźników (m.in. aminokwasy pobudzające, substancja P, prostanoidy, ATP, GABA, endogenne opioidy) i kanałów jonowych (sodowych, wapniowych i potasowych). W części doświadczalnej przedstawiono metodykę przeprowadzonych badań, w trakcie których oznaczono wpływ testowanych związków na reakcję nocyceptywną zwierząt (myszy) w kilku modelach bólu ostrego (testy: gorącej płytki, przeciągania, kapsaicynowy), przewlekłego (model formalinowy) oraz na ruchliwość spontaniczną. Dla wybranej grupy związków cechujących się najwyższą aktywnością analgetyczną w testach podstawowych wykonano dodatkowe badania pozwalające określić szczegółowo ich właściwości przeciwbólowe, miejscowo - znieczulające (badania na myszach i świnkach morskich) oraz toksyczność ostrą. Ustalono jednocześnie, iż badane związki cechuje niska toksyczność ostra i korzystny indeks terapeutyczny. Dla dwóch najbardziej aktywnych laktonów (LPP1 i LPP4) wykonano eksperymenty behawioralne pozwalające ozn ; aczyć ich wpływ na układy: aminokwasów pobudzających, serotoninergiczny oraz endokannabinoidowy. Przeprowadzone badania wykazały, że najwyższą aktywność antynocyceptywną posiadają 3-fenylopiperazynowe pochodne γ-butyrolaktonu, a działanie to wynika prawdopodobnie z mechanizmów obwodowych; nie jest ono wynikiem wpływu na receptory GABA-ergiczne, opioidowe μ, adrenergiczne α2 czy serotoninowe 5HT1A, ani nie jest związane z hamowaniem syntezy działającej probólowo i prozapalnie prostaglandyny E2. W przypadku laktonu LPP1 ustalono, iż możliwym punktem uchwytu dla jego działania analgetycznego mogą być bezmielinowe włókna nerwowe typu C, odpowiadające za transmisję informacji bólowej w kierunku ośrodkowego układu nerwowego; prawdopodobna jest też interakcja z układem aminokwasów pobudzających, jak i wpływ na bramkowane napięciem kanały jonowe (sodowe lub wapniowe). Jest to zatem działanie zbliżone do mechanizmu działania niektórych koanalgetyków (leków przeciwdrgawkowych) oraz anestetyków lokalnych. Rozszczepienie pierścienia laktonowego z utworzeniem odpowiedniego amidu kwasu γ-hydroksymasłowego powoduje spadek aktywności przeciwbólowej, utratę właściwości miejscowo znieczulających, jak i nieznaczne zwiększenie aktywności lokomotorycznej u zwierząt eksperymentalnych, co sugerować może słabe działanie pobudzające amidowych analogów badanych laktonów.
Miejsce wydania:
Stopień studiów:
Dyscyplina:
Instytucja nadająca tytuł:
Promotor:
Data wydania:
Identyfikator:
Sygnatura:
Język:
Prawa dostępu:
Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:
Data ostatniej modyfikacji:
21 cze 2023
Data dodania obiektu:
21 lis 2012
Liczba wyświetleń treści obiektu:
11
Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF
0
Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/775
Wyświetl opis w formacie RDF:
Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| ZB-111784 | 21 cze 2023 |
Obiekty
Podobne
Sałat, Kinga
Jastrzębska-Więsek, Magdalena
Bryła, Adrian Szymon
Juszczak, Kajetan
