Prezentowana praca porusza problematykę leczenia operacyjnego złamań krętarzowych kości udowej z zastosowaniem gwoździ Gamma u chorych w wieku podeszłym. Przeprowadzona analiza wyników czynnościowych i radiologicznych została porównana z grupą kontrolną pacjentów, u których zespalano złamanie krętarzowe wiązką prętów Endera. Głównym celem przeprowadzonego badania było udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie: Czy leczenie operacyjne złamań krętarzowych kości udowej z zastosowaniem gwoździa Gamma u ludzi w wieku podeszłym umożliwia uzyskanie stabilnego zespolenia i w jakim stopniu pozwala im odzyskać sprawność przedurazową w porównaniu do chorych, u których wykonano zespolenie kości udowej wiązką prętów Endera? Cel pracy zrealizowano w oparciu o własny materiał kliniczny pochodzący z Oddziału Ortopedyczno-Urazowego Szpitala im. Św. Łukasza w Tarnowie, który obejmuje lata 2003-2007. Do grupy badanej włączono 194 chorych, u których wykonano zespolenie gwoździem Gamma. Do grupy kontrolnej włączono 153 osoby, u których wykonano zespolenie kości udowej prętami Endera. Do oceny typu złamania stosowano przede wszystkim zmodyfikowaną przez Jensena klasyfikację Evansa. Do oceny uzyskanych wyników czynnościowych i radiologicznych przyjęto własną skalę oceny. Stabilność wykonywanych zespoleń zweryfikowano klinicznie analizą powikłań mechanicznych w obu badanych grupach. Osobną częścią ; badania była ocena śmiertelności w badanej populacji i jej przyczyn. Analiza uzyskanych wyników leczenia pozwoliła sformułować następujące wnioski: Stabilność uzyskiwanych zespoleń złamań kości udowej zespalanych gwoździem Gamma u chorych w wieku podeszłym była prawidłowa w przypadku stabilnych i niestabilnych złamań przezkrętarzowych, natomiast w przypadku złamań podkrętarzowych była istotnie mniejsza. Sprawność przedurazową po roku od złamania odzyskało 79,5% chorych ze stabilnymi złamaniami przezkrętarzowymi, 66% chorych z niestabilnymi złamaniami przezkrętarzowymi oraz 36,7% chorych ze złamaniami podkrętarzowymi operowanych metodą Gamma. Uzyskiwane wyniki kliniczne i radiologiczne w grupie złamań podkrętarzowych zespalanych gwoździem Gamma są lepsze od uzyskiwanych w zespoleniach prętami Endera. Śmiertelność w badanym materiale wyniosła 10,3%, natomiast w poszczególnych typach złamań osiągała następujące wartości: w złamaniach przezkrętarzowych stabilnych 4,3%, przezkrętarzowych niestabilnych 11,4%, oraz podkrętarzowych 19,6%.
Mar 10, 2023
Nov 21, 2012
32
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/755
Edition name | Date |
---|---|
ZB-111534 | Mar 10, 2023 |
Bednarenko, Marcin
Marchewka, Jakub