Anorexia nervosa (AN) jako zaburzenie odżywiania charakteryzuje się wysokim wskaźnikiem śmiertelności, poważnym obrazem klinicznym i rosnącym stopniem rozpowszechnienia w grupie młodych pacjentów. Kluczowymi mechanizmami dla przebiegu chorowania są zaprzeczenie, minimalizowanie objawów oraz zniekształcony obraz własnego ciała. Zjawiska te decydują o egosyntonicznym charakterze objawów anorektycznych i związaną z tym niską motywacją do leczenia. W związku z powyższym, zaangażowanie rodziców niepełnoletnich pacjentów w proces leczenia jest kluczowe. Rekomendacje medyczne wskazują na terapię rodzin jako metodę pierwszego wyboru dotyczącą ambulatoryjnego trybu leczenia anoreksji. Mniej wiadomo o sposobach włączania rodziny w proces leczenia w trybie stacjonarnym, będącym konieczną formą leczenia u pacjentów z najpoważniejszym obrazem klinicznym. Badania przedstawione w tej rozprawie analizują znaczenie budowania współpracy pomiędzy specjalistami a rodzinami pacjentów w trakcie hospitalizacji stacjonarnej dziecka z rozpoznaniem anoreksji. Celem było ukazanie zarówno perspektywy rodziców, jak i personelu w procesie współkonstruowania współpracy. W tym celu wykorzystano dane kliniczne pozyskane z programu do tworzenia dokumentacji medycznej. W związku z rodzajem danych oraz charakterem pytań badawczych, zdecydowano o zastosowaniu metod jakościowych, umożliwiających pogłębione rozumien ; ie badanych mechanizmów: analizę konsensualną (Consensual Qualitative Research) oraz analizę porównawczą (Comparative Case Study). Z perspektywy rodziców wykazano, iż hospitalizacja dziecka jest trudnym doświadczeniem emocjonalnym dla opiekunów. Charakteryzuje się ona ambiWalencją przy podejmowaniu decyzji o leczeniu oraz rozbieżnością między rodzicami w zakresie metod leczenia. Jakość współpracy opisano na kontinuum: od zaufania przez nieufność, niezgodę aż po odrzucenie proponowanego leczenia. Każdy z tych typów współpracy został szczegółowo opisany, a następnie posłużył do podziału grupy rodziców na dwie części: chrakteryzujących się korzystną współpracą oraz przejawiającą trudności w budowaniu współpracy. Co ważne, rodzaj współpracy miał wpływ na proces leczenia. Wykazano istotną statystycznie różnicę pomiędzy grupami we wzroście BMI w trakcie hospitalizacji (1,53 vs 2,82, p=0,003). Analiza jakościowa umożliwiła także opis interwencji stosowanych przez personel w trakcie konsultacji rodzinnych na oddziale. Aktywność personelu była zróżnicowana i dotyczyła różnych aspektów, takich jak indywidualny kontekst choroby, badanie relacji pomiędzy pacjentem a rodzicami, podejmowane przez opiekunów działania względem choroby i inne. Wykazano również różnicę pomiędzy grupą współpracującą i mającą trudności w najczęściej stosowanych interwencjach. Dalsze porównanie dwóch grup, na podst ; awie dogłębnej analizy dwóch przypadków, wykazało, iż rodzice znacząco różnili się w stopniu rozumienia doświadczeń dziecka. Rodzice współpracujący nie ograniczali się do analizowania objawów, ale postrzegali dziecko w sposób bardziej holistyczny. Jednakże w obu przypadkach wystąpił moment kryzysowy dla rodziców, kiedy ich rozumienie doświadczeń dziecka się załamywało. Wtedy adekwatne, wielospecjalistyczne interwencje personelu pomagały rodzicom wyjść z kryzysu. Uzyskane wyniki pokazują, że w praktyce klinicznej wskazane jest uwzględnianie współpracy pomiędzy specjalistami a rodzicami niepełnoletnich pacjentów z zaburzeniami odżywiania. Przeprowadzone badanie, dzięki zastosowaniu metod jakościowych, zawiera implikacje kliniczne dla specjalistów pracujących na oddziałach stacjonarnych. Wskazówki te dotyczą różnych poziomów: budowania modelu pracy, podejmowanych interwencji w trakcie konsultacji rodzinnych, ale też zrozumienia doświadczeń rodziców w tym trudnym czasie, jakim jest psychiatryczna hospitalizacja stacjonarna dziecka.
Rada Dyscypliny Nauki medyczne
Feb 25, 2025
Feb 25, 2025
0
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/5216
Edition name | Date |
---|---|
ZB-141675 | Feb 25, 2025 |
Bryniarska, Antonina
Skowron, Kamil
Bobrzyński, Jakub
Solecka, Dorota
Pilecki, Maciej
Modrzejewska, Renata
Czabanowska, Katarzyna