W grupie pacjentów zakwalifikowanych do graciloplastyki, dokonanooceny klinicznej, funkcjonalnej i jakości życia. Wykonano powierzniowąEMG mięśnia smukłego przed zabiegiem. Zmierzono odległość pomiędzyprzyczepem bliższym a punktem wejścia nerwu zidentyfikowanegośródoperacyjnie. U wszystkich pacjentów wykonano EMG pętlitransponowanego mięśnia smukłego, zapisy porównywano z zapisem znadmięśnia pozostawionego na udzie.W analizie klinicznej zaobserwowano znaczną poprawę trzymania stolca ijakości życia. Manometria wykazała poprawę ciśnień, ze znaczącowyższymi ciśnieniami w grupie poddanej adynamicznej graciloplastyce. WEMG strefa unerwienia znajdowała się średnio 65,5mm od przyczepubliższego. Śródoperacyjnie potwierdzono, że nerw wnikał w mięsieńśrednio 62 mm od przyczepu (średnia różnica 2,8 mm). Częstotliwośćpotencjałów jednostek motorycznych mięśnia smukłego uda w położeniuin situ wynosiła średnio 64Hz, po transpozycji i okresie stymulacji mięśnia62Hz. Nie stwierdzono różnic przed i po zabiegu, ani też pomiędzygrupami o różnych metodach stymulacji. Stwierdzono istotną korelacjęmiędzy rezultatem klinicznym, a średnią amplitudą sygnału EMG.Adynamiczna graciloplastyka może być alternatywą dla dynamicznejgraciloplastyki. Pod względem elektrofizjologicznym, charakterystykajednostek motorycznych nie zmieniła się w stosunku do stanu sprzedzabiegu. Elektromiografia powierzchniowa okazała ; się być bezpieczną,wiarygodną i precyzyjną metodą oceny elektrofizjologicznej mięśniasmukłego uda.
Jun 26, 2023
Jun 19, 2017
46
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4165
Edition name | Date |
---|---|
ZB-126420 | Jun 26, 2023 |
Romaniszyn, Michał
Nowakowski, Michał
Świtoń, Anna
Żelazny, Dorota
Jaśko, Katarzyna