Object
Title: Badanie skuteczności terapeutycznej leków hamujących układ renina-angiotensyna-aldosteron (RAA) na czynność skurczową i rozkurczową lewej komory mięśnia serca w mysim modelu kardiomiopatii rozstrzeniowej u myszy Tg[alfa]q*44
Abstract:
Istnieje wiele zwierzęcych modeli niewydolności serca, a przykładem jednego z nich jest model myszy transgenicznych z nadekspresja stale aktywnej podjednostki α w kardiomiocytach (myszy Tgαq*44). W niniejszej pracy doktorskiej zbadano wpływ dwumiesięcznej terapii hamującej układ Renina-Angiotensyna-Aldosteron na parametry lewej komory mięśnia serca u myszy Tgαq*44. W tym celu zastosowano inhibitor ACE (perindopril) oraz antagonistę aldosteronu (kanrenon) we wczesnym (od 10 do 12 miesiąca życia myszy), zaawansowanym (od 12-15 miesiąca życia myszy) i krancowym (od 15-17 miesiaca życia myszy) okresie niewydolności serca. Funkcje skurczowa i rozkurczowa lewej komory mięśnia serca oceniono przy pomocy obrazowania magnetyczno-rezonansowego (MRI), rezerwę skurczowa i rozkurczowa oceniono w próbie z dobutamina. W celu zdefiniowania etapów rozwoju niewydolności serca u myszy Tgαq*44 dokonano pomiarów morfometrycznych (masa serca) i biochemicznych (BNP, aldosteron). W obrazowaniu magnetyczno-rezonansowym ocenie poddano zmianę ESA (powierzchnia – końcowo- skurczowa), EDA (powierzchnia końcowo – rozkurczowa), FAC (wskaźnik zmiany pola przekroju lewej komory, powierzchniowa frakcja wyrzutowa), ER (kinetyka wyrzutu), FR (kinetyka napełniania). W tym badaniu ocenie poddano następujące parametry czynnościowe (ESA, EDA, FAC, FR, ER). W celu zwalidowania sposobu oceny serc mysich na przekroju po ; przecznym za pomocą MRI przeprowadzono analogiczny pomiar u ludzi z niewydolnością serca z wykorzystaniem echokardiografii. Ocenie również poddano ESA, EDA , FAC, FR, ER. W niniejszej pracy doktorskiej wykazano, że zahamowanie układu RAA u myszy Tgαq*44 jest skuteczne w zaawansowanym i krańcowym okresie niewydolności serca, ale nie na wczesnym etapie rozwoju tej patologii. W szczególności podczas monoterapii z zastosowaniem inhibitora ACE (perindopril) w zaawansowanej niewydolności serca obserwowano zmniejszenie rozstrzeni komory w zakresie ESA i poprawę FAC, bez wpływu na pozostałe parametry. W zaawansowanym okresie rozwoju niewydolności serca monoterapia z zastosowaniem antagonisty aldosteronu (kanrenon) przewyższała skutecznością terapie z wykorzystaniem inhibitora ACE-I (perindopril) oraz terapie skojarzona (kanrenon i perindopril). W krańcowej niewydolności serca terapia skojarzona (perindopril, kanrenon) istotnie hamowała rozstrzeń lewej komory oraz postęp uszkodzenia skurczowego i rozkurczowego w porównaniu z grupa kontrolna. Wykonano tak badania echokardiograficzne serc ludzkich zarówno z dysfunkcja skurczowa jak i rozkurczowa rozpoznana w oparciu o aktualne zalecania. Wykazano, że parametry echokardiograficzne świadczące o upośledzeniu czynności skurczowej i rozkurczowej oceniane w projekcji koniuszkowej znajdują swoje odzwierciedlenie w upośledzeniu ER i FR ocenianyc ; h w projekcji przymostkowej w osi krótkiej. O ile jednak ER stosunkowo dobrze koreluje z FAC to parametr E/e’ wydaje się być lepszym parametrem w ocenie dysfunkcji rozkurczowej niż FR. Pomimo tych zastrzeżeń przyjęte parametry czynności skurczowej i rozkurczowej w oparciu o badanie MRI są uzasadnione.
Place of publishing:
Level of degree:
Degree discipline:
farmakologia ; choroby układu krążenia
Degree grantor:
Promoter:
Date issued:
Identifier:
Call number:
Language:
Access rights:
Object collections:
Last modified:
Mar 16, 2023
In our library since:
Jun 15, 2015
Number of object content hits:
1
Number of object content views in PDF format
0
All available object's versions:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3996
Show description in RDF format:
Show description in OAI-PMH format:
| Edition name | Date |
|---|---|
| ZB-122739 | Mar 16, 2023 |
Objects
Similar
Woźniak, Mirosław
Pizoń, Tomasz
Węgiel, Michał Jan
Palka, Ilona
Tyrankiewicz, Urszula
Kucybała, Iwona
Podsiadło, Lilianna
