Object

Title: Ocena reperfuzji miokardium po natychmiastowej lub odroczonej angioplastyce wieńcowej po zastosowaniu terapii fibrynolitycznej w zawale serca

Abstract:

W aktualnych wytycznych leczenia zawału serca STEMI szczególny nacisk kładzie się na rolę wczesnej diagnostyki i rozpoczęcia leczenia zawału serca jeszcze w fazie przedszpitalnej oraz na wyeliminowanie transportu własnego chorego lub do placówek ochrony zdrowia, które nie będą w stanie zapewnić pierwotnej angioplastyki (PPCI). jednak najważniejszym bezpośrednim celem leczenia zawału serca jest udrożnienie zamkniętej. Cel ten można osiągnąć stosując leczenie reperfuzyjne: farmakologiczne i/lub mechaniczne (PCI). Celem badania jest ocena angiograficznych parametrów reperfuzji tętnic wieńcowych nasierdziowych oraz miokardium i ocena sercowego rezonansu magnetycznego (CMR) u chorych po wstępnej terapii litycznej i kierowanych do leczenia inwazyjnego. Pacjenci po skutecznej fibrynolizie definiowanej jako całkowite ustąpienie dolegliwości bólowych, z pełna rezolucja odcinka ST, z napływem TIMI 3 w angiografii zostali przydzieleni do natychmiastowej angioplastyki wieńcowej lub do odroczonej angioplastyki wieńcowej(czas odroczenia 3-5 dni). Do badania włączono 96 pacjentów: 48 pacjentów do grupy natychmiastowa PCI i 48 pacjentów do grupy odroczona PCI - mediana czasu odroczenia wynosiła 3 dni). CMRwykonano u 20 pacjentów po natychmiastowej angioplastyce i u 24pacjentów po odroczonej angioplastyce. Wystąpił trend douzyskiwania gorszej perfuzji mięśnia sercowego po zabiegu natychmiastowe ; j PCI (tMPG 2+3 88% vs 67%, p=0.06). W grupie z odroczona angioplastyką wieńcową stwierdzono spontaniczną poprawę perfuzji po 3 dniach (tMPG2+3 81% vs 91%, p=0.2)aczkolwiek nieistotną statystycznie. W obu badanych podgrupach nie wykazano różnicy w wielkości zawału serca ocenianego w CMR (10,1±10 vs. 10,5±5, p=NS). Jednak u pacjentów, którym wykonano natychmiastową angioplastykę wieńcową stwierdzono wzrostobjętości końcowo-skurczowej i rozkurczowej lewej komory i istotnie nizszą frakcje wyrzutową lewej komory. U 2 pacjentów z odroczona angioplastyka wystapił nawrót niedokrwienia i wykonano u nich pilna PCI w czasie hospitalizacji. U chorych po wstępnej terapii litycznej i uzyskaniu reperfuzji TIMI 3 natychmiastowa PCI jest metodą skuteczną ale nie poprawia perfuzji mięśnia sercowego. Odroczenie zabiegu PCI powoduje wzrost częstości nawrotów niedokrwienia (pilnych PCI). Zastosowane strategie reperfuzji prowadzą do podobnejwielkości obszaru zawału serca ocenianego w rezonansie magnetycznym. Jednak natychmiastowa PCI po leczeniu litycznym może powodować pogorszenie funkcji lewej komory w obserwacji odległej w porównaniu do wykonania opóźnionej PCI.

Place of publishing:

Kraków

Level of degree:

2 - studia doktoranckie

Degree discipline:

choroby układu krążenia

Degree grantor:

Wydział Lekarski

Promoter:

Dudek, Dariusz

Date issued:

2012

Identifier:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:3579

Call number:

ZB-117672

Language:

pol

Access rights:

nieograniczony

Object collections:

Last modified:

Jun 26, 2023

In our library since:

Jul 17, 2013

Number of object content hits:

597

Number of object content views in PDF format

137

All available object's versions:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3579

Show description in RDF format:

RDF

Show description in OAI-PMH format:

OAI-PMH

Edition name Date
ZB-117672 Jun 26, 2023

Objects

Similar
×

Citation

Citation style:

This page uses 'cookies'. More information