Złośliwe nowotwory nerek w tym rak nerkowopochodny RCC (Renal Cell Carcinoma) stanowią ok. 3% wszystkich guzów złośliwych u dorosłych. Wyróżnia się raki nerki dziedzicznie oraz sporadyczne stanowiące większość i związane z aberracjami chromosomowymi. Leczeniem z wyboru w przypadku dużych guzów ograniczonych do nerki jest RN (radykalna nefrektomia) a dla guzów w stadium T1 zalecana jest chirurgia z zaoszczędzeniem miąższu nerkowego NSS (Nephron Sparing Surgery). Takie zabiegi są obarczone większą niż leczenie guzów radykalną nefrektomią możliwością powikłań gdzie najczęstsze to krwawienia, przetoki moczowe, dodatnie marginesy chirurgiczne oraz niewydolność nerek i konieczność hemodializ.Założeniem pracy, jest analiza powikłań po zabiegach nerkooszczędnych, w zależności od czynników morfologicznych, klinicznych oraz demograficznych.Celem badania jest ocena statystyczna powikłań i czynników predysponujących do ich wystąpienia, ocena marginesów chirurgicznych oraz poprawa techniki operacyjnej.Badanie retrospektywne przeprowadzono na grupie 195 pacjentów z guzem nerki, u których wykonano NSS na Oddziale Urologii WSS Rydygiera w okresie od 1997 do 2008 roku. Powikłania klasyfikowano jako śródoperacyjne, pooperacyjne wczesne i późne.W analizie zastosowano testy statystyczne a uzyskane wyniki uznano za statystycznie znamienne gdy był mniejszy lub równy 0,05 (p≤0,05). Obliczenia statyst ; yczne wykonano pakietem statystycznym Statistica 9.0 PL. Zastosowano do oceny powikłań system Clavien Dindo a jego rozbudowana 7 stopniowa skala pozwoliła na podział powikłań na małe (Clavien 1 i 2) oraz duże (Clavien 3a,b i 4a,b, 5) wymagające interwencji zabiegowej. Odsetek powikłań wyniósł 18%, a u 5,64% operowanych wystąpiło więcej niż jedno powikłanie. Najczęstszym było krwawienie śródoperacyjne, które u 5,6% operowanych wymagało transfuzji. Przetoki moczowe wystąpiły u 13,3% operowanych, krwawienia pooperacyjne u 2% operowanych i u 3 na 4 zakończyły się nefrektomią. Niewydolność nerek z koniecznością hemodializ oraz dodatnie marginesy obserwowano odpowiednio u 2% i 3% operowanych.Czynniki statystycznie istotne i predysponujące do występowania powikłań to w przypadku krwawień: rak jasnokomórkowy nerki i zaawansowanie w skali Fuhrman. Przetoki wystąpiły u pacjentów starszych, z nadciśnieniem tętniczym, z znamiennie dłuższym WIT, znamiennie dłuższym czasem zabiegu operacyjnego, z przeszkodą w spływie moczu i znamiennie częściej u pacjentów z nerką jedyną. Izolowane powikłania małe, Clavien 1 i 2 wystąpiły u 6,15 % operowanych, a u dalszych 4,61% operowanych spowodowały konieczność interwencji zabiegowej Clavien 3 i 4a. Powikłania duże wystąpiły u 13,3 % operowanych. Powikłań 4b i 5nie zanotowano. Wskazania do NSS uległy rozszerzeniu gdy stwierdzono lepsze odległe wyniki funk ; cji nerki oraz taki sam efekt onkologiczny jak po RN. Z rozpoznanymi czynnikami ryzyka w aspekcie powikłań, z potwierdzoną skutecznością postępowania zachowawczego wobec nich i udoskonaloną techniką operacji w zakresie wybiórczego niedokrwienia, NSS staje się metodą z wyboru wobec guzów T1 i wybranych T2.
Smoleński, Olgierd B. ; Wyczólkowski, Marek
Jun 26, 2023
Mar 8, 2013
2 045
127
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3476
Edition name | Date |
---|---|
ZB-117136 | Jun 26, 2023 |
Klima, Włodzimierz
Cieniawski, Dominik
Tekieli, Łukasz
Wróbel, Agnieszka
Kuniewicz, Marcin
Fornagiel, Szymon
Kopeć-Godlewska, Katarzyna