Object

This publication is protected and can be accessed only from certain IPs.
This publication is protected and can be accessed only from certain IPs.

Title: Właściwości sieci fibrynowej u pacjentów z niedrożnością żył siatkówki

Abstract:

Przekształcenie osoczowego fibrynogenu do fibryny katalizowane przez trombinę i utworzenie skrzepu stosunkowo opornego na fibrynolizę jest ostatnim etapem krzepnięcia krwi. Równowaga między powstawaniem skrzepu a fibrynolizą w dużej mierze decyduje o stabilności skrzepu. Sieć fibryny zbudowana z ciasno upakowanych włókien, oporna na fibrynolizę, predysponuje do wystąpienia incydentów zakrzepicy tętniczej i żylnej. Wykazano, że zmniejszona przepuszczalność sieci fibryny i upośledzenie fibrynolizy występują u pacjentów z zawałem serca, udarem niedokrwiennym, ale również z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową. Zamknięcie żył siatkówki (RVO) jest najczęstszym pierwotnym schorzeniem naczyń siatkówki. Patogeneza tej choroby nie jest w pełni poznana. Zależnie od umiejscowienia zakrzepu wyróżnia się 2 postaci RVO: niedrożność gałązki żyły środkowej siatkówki (BRVO) i niedrożność żyły środkowej siatkówki (CRVO). Dane na temat związku RVO ze znanymi czynnikami trombofilii nie są jednoznaczne. ; Celem badania była ocena struktury i czynności sieci fibrynowej ocenianej ex vivo u pacjentów z przebytą RVO. Do badania włączono 59 kolejnych pacjentów z rozpoznanym RVO (26 kobiet, 33 mężczyzn), w wieku średnio 54,95 ± 11,04 roku i 59 osób bez objawów RVO, dobranych pod względem wieku, płci, wskaźnika masy ciała (BMI), stosowanych leków i czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Czas od rozpoz ; nania do włączenia do badania wynosił średnio 14,6± 9,9 miesiąca (5.36 miesięcy). Rozpoznanie RVO ustalono na podstawie charakterystycznego obrazu dna oka udokumentowanego fotografią cyfrową, wyniku angiografii fluoresceinowej i optycznej koherentnej tomografii siatkowki. Komisja Bioetyczna UJ wydała zgodę na badanie (nr wniosku KBET/114/B/2008). U wszystkich pacjentów wykonano pełne badanie okulistyczne oraz oznaczono profil lipidowy, stężenie glukozy, aktywność aminotransferazy alaninowej (AlAT), stężenie kreatyniny, homocysteiny całkowitej, białka C-reaktywnego (CRP), fibrynogenu, antygenu tkankowego aktywatora plazminogenu (tPA), antygenu inhibitora plazminogenu typu 1 (PAI- 1), czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT), czas protrombinowy (PT). U pacjentow z RVO wykonano badania w kierunku nadkrzepliwości. Ponadto badano ex vivo przepuszczalność skrzepów fibrynowych z osocza cytrynianowego, wyrażając ją współczynnikiem przepuszczalności Ks (stałą Darcy'ego). Wykonano analizę turbidimetryczną polimeryzacji fibryny, mierząc opóźnienie wzrostu absorbancji (lag phase) i maksymalną absorbancję w fazie plateau (Δ Abmax), oraz indukowaną TPA fibrynolizę ocenianą na podstawie szybkości narastania stężenia dimeru D (D-Drate) oraz maksymalne jego stężenie (D-Dmax). Czas potrzebny do zmniejszenia absorbancji o50% (t50%) wartości maksymalnej przyjęto jako dodatkowy marker pod ; atności skrzepu na fibrynolizę po równoczesnym dodaniu do osocza trombiny i rekombinowanego tPA. Obie grupy nie różniły się pod względem wieku, płci, BMI, palenia papierosów, stosowanych leków, przebytego zawału ; serca lub udaru, profilu lipidowego, stężenia kreatyniny, aktywności AlAT, stężenia PAI-1 i odsetka chorych ze stężeniem CRP≥3,36 mg/l. W grupie RVO, w porównaniu z grupą kontrolną, stwierdzono więcej chorych z nadciśnieniem tętniczym (o 58%, p=0,01), z większym stężeniem glukozy (o 4%, p=0,01), fibrynogenu (o 17%, p=0,03) i tPA (o 59%, p=0,001). Liczba płytek krwi (o10%, p=0,001) i stężenie homocysteiny (o 14,5%, p=0,001) było mniejsze w grupie RVO w porównaniuz grupą kontrolą. Właściwości sieci fibryny były niekorzystnie zmienione u chorych, którzy przebyli RVO. Przepuszczalność skrzepu fibryny u pacjentów z RVO w porównaniu z grupą kontrolną była mniejsza o 30% (6,9 [5,9–8,0] vs 9,8 [8,5–10,5] 10-9 cm2, p<0,0001). Pacjenci z rozpoznanym RVO, w porównaniu z grupą kontrolną, charakteryzowali się krótszym o 11% czasem lag phase (41,42 ± 4,59 vs 46,42 ±4,12 s, p<0,0001), świadczącym o szybszym powstaniu fibryny, oraz większą o 19% ΔAbmax (0,86 [0,80–0,94] vs 0,72 [0,66–0,77] p<0,0001), wskazującą na tworzenie grubszych fibryli. Pacjenci z RVO wykazywali większe o 22% D-Dmax (4,04 [3,48–4,55] vs 3,32 [3,26–3,43] mg/l, p<0,0001), wskazujące na zwiększoną masę sieci fibry ; ny poddanej fibrynolizie i dłuższy o 29% t50% (9,3 [8,5.10,2] vs 7,2 [6,8.7,7] min, p<0,0001) w porównaniu z grupą kontrolną. Jedynie wartość D-Drate (0,071 [0,063–0,074] vs 0,069 [0,063–0,073] mg/l/min, p=0,223) była podobna w obu grupach. Różnice między grupami pozostały istotne statystycznie po uwzględnieniu stężenia fibrynogenu, glukozy i liczby płytek krwi. W grupie RVO stężenie fibrynogenu korelowało ujemnie z Ks (tau-b=–0,414, p≤0,0001), lag phase (tau-b=–0,383, p<0,0001), D-Drate (tau-b=–0,490, p<0,0001) oraz dodatnio z ΔAbmax (tau-b=0,276, p=0,002), t50% (tau-b=0,350, p<0,0001) i DDmax (tau-b=0,324, p≤0,0001). W grupie RVO u pacjentów ze stężeniem CRP≥3,36 mg/l stwierdzono większą ΔAbmax (0,95 [0,87–1,01] vs 0,85 [0,79–0,91], p=0,024), dłuższy t50% (10,0 [9,8–11,9] vs 9,1 [8,5–10,1] min, p = 0,007) i większe D-Dmax (4,75 [4,04–5,45] vs 3,95[3,44–4,42] mg/l, p = 0,004) oraz mniejszą D-Drate (0,063 ; [0,059–0,79] vs 0,071 [0,065–0,079] mg/l/min, p=0,035) w porównaniu z pacjentami z CRP<3,36 mg/l. Wiek pacjentów z grupy RVO dodatnio korelował z dłuższym t50% (tau-b=0,182, p=0,047). Żaden z parametrów sieci fibryny nie wykazywał zależności od płci, palenia papierosoó, przebytego zawału serca lub udaru mózgu, czasu od rozpoznania RVO, stężenia PAI-1, tPA, lipidów, glukozy u pacjentów z RVO. Parametry sieci fibryny nie różnły się pomiędzy osobami z rozpoznanym BRVO i CRVO, z ; neowaskularyzacją i bez neowaskularyzacji, z obrzękiem plamki i bez obrzęku oraz z ostrością wzroku<0,1 i ≥0,1, co wskazuje na brak związku między nasileniem zmian okulistycznych w przebiegu RVO a zaburzeniami sieci fibryny. W badaniu zaobserwowano dwa razy większą częstość występowania czynnika V Leiden (10,2%) u pacjentów z RVO w porównaniu z polską populacją (około 5%), ale nie było to związane z niekorzystnymi właściwościami sieci fibrynowej. Podsumowując, wyniki badania wskazują, że u pacjentów z RVO stwierdza się tendencję do powstawania zbitych sieci fibryny o grubszych włóknach i słabo poddających się lizie, podobnie jak obserwuje się w chorobie wieńcowej i w zakrzepicy żył głębokich. Stężenie fibrynogenu i CRP okazały się w tym badaniu najważniejszymi modulatorami właściwości sieci fibryny w RVO. Obserwacje te są oryginalnym spostrzeżeniem, podkreślającym rolę układu krzepnięcia, w tym zaburzeń powstawania fibryny i jej degradacji w patogenezie RVO.

Place of publishing:

Kraków

Level of degree:

2 - studia doktoranckie

Degree discipline:

okulistyka

Degree grantor:

Wydział Lekarski

Promoter:

Undas, Anetta

Date issued:

2011

Identifier:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:3404

Call number:

ZB-115817

Language:

pol

Access rights:

tylko w bibliotece

Object collections:

Last modified:

Mar 17, 2023

In our library since:

Mar 5, 2013

Number of object content hits:

16

Number of object content views in PDF format

0

All available object's versions:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3404

Show description in RDF format:

RDF

Show description in OAI-PMH format:

OAI-PMH

Edition name Date
ZB-115817 Mar 17, 2023
×

Citation

Citation style:

This page uses 'cookies'. More information