Object

Title: Ocena przeszłości położniczej pacjentek leczonych z powodu endometriozy

Abstract:

Endometrioza jest chorobą, której termin zaproponował i zdefiniował w 192Ir. Sampson, określając ją jako „obecność ektopowych tkanek, które posiadają histologiczną strukturę i funkcję błony śluzowej macicy”. Najczęściej obecnie stosowaną klasyfikacją jest klasyfikacja Amerykańskiego Towarzystwa Płodności (American Fertility Society - AFS) opracowana w 1979r. i zmodyfikowana w roku 1985 - rAFS. Endometrioza występuje u ok. 10% kobiet w wieku reprodukcyjnym. Dane statystyczne wskazują, że endometrioza jest najczęstszym schorzeniem chirurgicznym, główną przyczyną bólu w obrębie miednicy mniejszej oraz niepłodności u kobiet w wieku rozrodczym. Wykrywano ją u pacjentek w przedziale wieku od 10,5 do 76 roku życia. Objawy kliniczne związane z endometriozą zależą głównie od lokalizacji zmian oraz aktywności biologicznej schorzenia. Na klasyczny obraz objawów podmiotowych składają się: bolesne miesiączkowanie (dysmenorrhea), przewlekły ból w obrębie miednicy mniejszej (pelvipathia vegetativa), bolesne stosunki (dyspareunia) i niepłodność (sterilitas). Nieskuteczna funkcja rozrodcza kobiety i mężczyzny może polegać na trudności lub niemożności zapłodnienia i zagnieżdżenia się komórki jajowej (sterilitas) oraz na niemożności donoszenia płodu i urodzenia zdrowego dziecka (infertilitas). Niepłodność w małżeństwie rozpoznaje się po jednym roku normalnego współżycia. Przyjmuje się, że okoł ; o 15 -20 % małżeństw jest niepłodnych. Zaburzenia płodności ze strony partnera żeńskiego są odpowiedzialne w 50% za niepłodność małżeńską. Endometrioza może powodować ograniczenie płodności z wielu różnych powodów. Folikulogeneza jest często ograniczona, szczególnie w zaawansowanych stopniach endometriozy. Niskiej jakości oocyty mogą ograniczać zarówno współczynnik implantacji jak i zapłodnienia. Zarówno zapalne środowisko płynu pęcherzykowego i otrzewnowego może także przyczyniać się do zaburzenia zapłodnienia/implantacji. W chwili obecnej dobrej jakości oocyty szczególnie u pacjentek z zaawansowaną endometriozą mogą pomóc pokonać opisane powyżej zaburzenia. Endometrioza dotyka ok. 15% płodnych kobiet i do 50% kobiet niepłodnych (Olive et al 1986, Vercellini et al 1993). Endometrioza wydaje się być związana z poronieniami samoistnymi. Celem pracy jest ocena przeszłości położniczej kobiet leczonych z powodu endometriozy w zależności od: a. stopnia zaawansowania wg rAFS - I i II - III i IV b. lokalizacji endometrioza otrzewnowa endometrioza j aj nikowa - endometrioza zagłębienia odbytniczo-macicznego c. postaci - torbiele endometrialne ogniska endometriozy na powierzchni jajnika i innych narządach miednicy Wg UIcova-Gallova et al. pacjentki ze stopniem I-II endometriozy mają więcej autoprzeciwciał do antygenów związanych z reprodukcją niż ze stopniem III-IV. Badali oni humoral ; ną odpowiedź immunologiczną w surowicy krwi i płynie otrzewnowym pacjentek z endometriozą. Oceniali 7 przeciwciał antyfosfolipidowych (przeciwko kardiolipinie, L-fosfatydylserynie, fosfatydylglicerolowi, fosfatydylinozytolowi, fosfatydyletanolaminie, kwasowi fosfatydowemu i 02- glikoproteinie I oraz przeciwciała przeciwko otoczce przeźroczystej i przeciwko spermie. Endometrioza I-II była związana z wyższym poziomem w surowicy i płynie otrzewnowym przeciwciał antyfosfolipidowych przeciwko inozytolowi, kardiolipinie, etanolaminie i 02- glikoproteinie I. U 45% pacjentek stwierdzono przeciwciała przeciwko otoczce przeźroczystej. W badanej przeze mnie grupie kobiet: 1. częstość niepłodności była istotnie statystycznie wyższa u pacjentek ze stopniem I-II (55%) niż III-IV (22%) 2. częstość nieródek była wyższa u pacjentek ze stopniem I-II (70%) niż III-IV (56%) ale różnica nie była istotna statystycznie 3. liczba ciąż u pacjentek ze stopniem III-IV (0,75+/-l,00) była wyższa niż w stopniu I-II (0,54+/-0,71), ale różnica nie była statystycznie istotna 4. częstość poronień samoistnych u pacjentek ze stopniem I-II (40%) była istotnie statystycznie wyższa niż III-IV (17%) Endometrioza otrzewnowa, jej różne postacie (czarne, czerwone i białe) reprezentujące odmienne etapy w procesie ewolucyjnym, może być wyjaśniona przez proces transplantacji. Czerwone zmiany są najbardziej aktywne i najba ; rdziej unaczynione i są uważane za pierwsze stadium endometriozy otrzewnowej. Metaplazja wgłobionych wtrętów nabłonkowych może być odpowiedzialna za rozwój endometriozy jajnikowej. Nabłonek pokrywający jajnik, który pochodzi z nabłonka pierwotnej jamy ciała (celomy) ma duży potencjał metaplastyczny i powoduje powstanie nabłonkowych cyst wtrętowych przez inwaginację. Pod wpływem nieznanych czynników wzrostu, wtręty te mogą ulegać transformacji do wewnątrzjajnikowej endometriozy na drodze metaplazji. Grudka przegrody odbytniczo- pochwowej jest grudką adenomiotyczną, której histopatogeneza nie jest związana z implantacją wstecznie odpływających komórek endometrialnych, lecz z metaplazją resztek mullerowskich zlokalizowanych w przegrodzie odbytniczo-pochwowej. Metaplazja resztek mullerowskich w kierunku gruczołów endometrialnych zajmujących przegrodę odbytniczo-pochwowąjest odpowiedzialna za proliferację mięśni gładkich, która nadaje wygląd adenomiotyczny podobny do adenomiozy endometrium. W badanej przeze mnie grupie kobiet: 1. częstość niepłodności u pacjentek z endometriozą otrzewnową (66%) była istotnie statystycznie wyższa niż z endometrioząjajnikową (24%) i endometriozą przegrody odbytniczo-pochwowej (23%); częstości niepłodności u pacjentek z endometriozą jajnikową i przegrody odbytniczo-pochwowej były porównywalne 2. częstość nieródek u pacjentek z endometriozą otrzewnową ( ; 89%) była istotnie statystycznie wyższa niż z endometrioząjajnikową (55%) i endometriozą przegrody odbytniczo-pochwowej (38%); liczba nieródek u pacjentek z endometriozą jajnikową była wyższa niż z endometriozą przegrody odbytnicze- pochwowej ale różnica nie była istotna statystycznie 3. liczba ciąż u pacjentek z endometriozą otrzewnową (0,34+/-0,64) była istotnie statystycznie niższa niż z endometriozą jajnikową (0,75+/-1,00) i endometriozą przegrody odbytniczo-pochwowej (0,92+/-0,95); liczba ciąż u pacjentek z endometriozą jajnikową była niższa niż z endometriozą przegrody odbytnicze- pochwowej ale różnica nie była istotna statystycznie 4. częstość poronień samoistnych u pacjentek z endometriozą otrzewnowa (58%) była istotnie statystycznie wyższa niż z endometriozą jajnikową (22%): u pacjentek z endometriozą przegrody odbytniczo-pochwowej nie stwierdzono poronienia Porównawcze badania immunohistochemiczne ognisk endometriozy oraz cyst endometrialnych sugerują, że różne geny są odpowiedzialne za powstanie tych dwóch postaci (Nezhat et al 2002). W badanej przeze mnie grupie kobiet: 1. częstość niepłodności u pacjentek z ogniskami endometriozy (54%) była istotnie statystycznie wyższa niż u pacjentek z torbielami (18%) 2. częstość nieródek u pacjentek z ogniskami endometriozy (65%) była wyższa niż u pacjentek z torbielami (55%), ale różnica nie była istotna statystycznie 3. licz ; ba ciąż u pacjentek z ogniskami endometriozy (0,54+/-0,72) była niższa niż u pacjentek z torbielami (0,78+/-1,03), ale różnica nie była istotna statystycznie 4. częstość poronień samoistnych u pacjentek z ogniskami endometriozy (41%) była istotnie statystycznie wyższa niż u pacjentek z torbielami (14%) Wydaje się, że endometrioza nie wpływa na wyniki położnicze u kobiet, którym udało się zajść w ciążę. Mało jest danych dotyczących wyników położniczych kobiet z endometriozą. Kortelahti et al. 2003 porównywali przebieg i wynik ciąży u 137 kobiet z endometriozą i w tak samo liczebnej grupie kontrolnej. Nie stwierdzono różnic statystycznych w czynnikach ryzyka reprodukcyjnego u kobiet z endometriozą i w grupie kontrolnej. Przebieg ciąży i wyniki położnicze były podobne w obu grupach. Sugerują, że nie ma potrzeby wzmożonego nadzoru płodu u kobiet z endometriozą, co także potwierdzają moje dane.

Place of publishing:

Kraków

Level of degree:

2 - studia doktoranckie

Degree discipline:

ginekologia ; położnictwo

Degree grantor:

Wydział Lekarski

Promoter:

Klimek, Marek

Date issued:

2005

Identifier:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:1217

Call number:

ZB-102109

Language:

pol

Access rights:

nieograniczony

Object collections:

Last modified:

Jun 26, 2023

In our library since:

Nov 21, 2012

Number of object content hits:

867

Number of object content views in PDF format

74

All available object's versions:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1217

Show description in RDF format:

RDF

Show description in OAI-PMH format:

OAI-PMH

Edition name Date
ZB-102109 Jun 26, 2023
×

Citation

Citation style:

This page uses 'cookies'. More information