Celem badania była ocena skuteczności i bezpieczeństwa dwóch modeli profilaktyki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej za pomocą nadroparyny u pacjentów oddziału wewnętrznego szpitala w Rabce-Zdroju. Badanie przeprowadzone metodą próby otwartej z randomizacją objęło 300 chorych przydzielanych losowo do dwóch grup (1:1). W pierwszej profilaktykę przeciwzakrzepową stosowano jedynie w okresie unieruchomienia, w drugiej o 10 dni dłużej. Dalsza obserwacja trwała przez trzy miesiące od dnia zakończenia profilaktyki. Jako punkty końcowe przyjęto wystąpienie zakrzepicy proksymalnej żył głębokich kończyn dolnych lub zgon. Oceniano działania niepożądane nadroparyny, w szczególności powikłania krwotoczne. W czasie profilaktyki w żadnej z badanych grup nie stwierdzono przypadku zgonu, zakrzepicy żylnej ani krwawień. W ciągu dalszej trzymiesięcznej obserwacji, która objęła wszystkich 300 włączonych chorych, u 17 z nich (5,6%) wystąpiły punkty końcowe: 2 zgony nagłe oraz 15 przypadków udokumentowanej zakrzepicy proksymalnej żył głębokich kończyn dolnych. W czasie trzymiesięcznej obserwacji nie stwierdzono krwawień ani małopłytkowości; w jednym przypadku pojawiły się słabo nasilone objawy alergiczne w miejscu wstrzyknięcia heparyny.Badanie potwierdziło skuteczność i bezpieczeństwo profilaktyki przeciwzakrzepowej za pomocą nadroparyny u chorych internistycznych. Obserwowano tendencję do rzadszeg ; o występowania punktów końcowych u pacjentów otrzymujących profilaktycznie nadroparynę dłużej niż w tylko czasie unieruchomienia.
26 cze 2023
21 lis 2012
2 671
119
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1126
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-105504 | 26 cze 2023 |
Luba, Maria
Żółciński, Marek
Bochenek, Tomasz
Natkaniec, Michał
Tylutki, Zofia
Bielecka, Zofia
Skowron, Wioletta