Wstęp Jednym z mechanizmów wiodących do powstawania przewlekłych powikłań cukrzycy są zaburzenia funkcji śródbłonka. Celem pracy była ocena dysfunkcji śródbłonka u pacjentów z DM 2, oraz analiza związku dysfunkcji śródbłonka z obecnością retinopatii cukrzycowej. Materiał stanowiło 182 chorych z DM 2, o średniej wieku 56,3 lat Grupa kontrolna obejmowała 43 zdrowe osoby. Metody: Funkcję śródbłonka oceniano metodą FMD oraz przez pomiar stężenia czynnika von Willebranda (vWf) i s-ICAM. Retinopatię oceniano na podstawie fotografii dna oka, IMT metodą usg. Analiza statystyczna obejmowała wielokrotną regresję logistyczną. Wyniki: Retinopatię cukrzycową stwierdzono u 39,0 % chorych. Średnie wartości IMT były wyższe, a FMD niższe u osób z DM 2 niż w grupie kontrolnej (odpowiednio 0,83 mm vs 0,66 mm, p<0,00005 i 9,0% vs 11,4%, p=0,0165). U osób z retinopatią wartość IMT była większa niż u osób z cukrzycą bez retimopatii (0,87 mm vs 0,79 mm, p=0,0001), natomiast rozkurcz naczynia tętniczego był mniejszy (8,38% vs 10,45%, p=0,0023). W analizie regresji wielokrotnej niezależnymi czynnikami wpływającymi na IMT były: wiek, insulinoterapia, nadciśnienie tętnicze i retinopatia cukrzycowa, natomiast na FMD retinopatia cukrzycowa, HbA1c i cholesterol całkowity. Wnioski: Pacjentów z DM 2 cechuje częste występowanie pogrubienia IMT tętnic szyjnych oraz upośledzenie FMD. Retinopatia cukrzycowa jest ; niezależnym predyktorem dysfunkcji śródbłonka i grubości IMT w DM 2. W praktyce klinicznej pacjenci z DM 2 wymagają szczególnie intensywnych działań terapeutycznych związanych z obecnością miażdżycy.
endokrynologia ; choroby układu krążenia
Feb 15, 2023
Nov 21, 2012
22
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/984
Edition name | Date |
---|---|
ZB-107318 | Feb 15, 2023 |
Waluś-Miarka, Małgorzata
Mazurek, Adam
Sacha, Edyta
Jasiewicz-Honkisz, Barbara
Karch, Izabela
Cyganek, Katarzyna
Tokarz, Aleksandra
Ludew, Dominik