Apoptoza, zwana także programowaną śmiercią komórki jest podstawowym fizjologicznym procesem utrzymującym homeostazę tkanki. Zaburzenia tego procesu obserwowane są w wielu procesach rozrostowych i zapalnych, w tym także w chorobach nowotworowych. Czynniki takie jak cytokiny, wolne rodniki tlenowe, czy niedotlenienie komórek mogą mieć istotny wpływ na proces apoptozy. Bakterie komensalne i patogenne będące w ścisłym kontakcie z tkanką nabłonkową jelit i pochwy mogą wpływać na jej homeostazę, w tym także na apoptozę komórek. Bakterie z rodzaju Lactobacillus należą do grupy bakterii komensalnych i potencjalnie mogą być zastosowane jako szczepy probiotyczne. Ich wpływ na apoptozę komórek nabłonkowych jelit i pochwy in vitro był celem przedstawionej pracy doktorskiej. W celu zbadania wpływu bakterii z rodzaju Lactobacillus na apoptozę wybrano gatunki bakterii najczęściej spotykane w opisach literaturowych oraz szczepy stosowane jako probiotyki. Przy doborze testowanych gatunków kierowano się zdolnością do wydzielania bójczej substancji, jaką stanowi nadtlenek wodoru. Działanie szczepów Lactobacillus i ich metabolitów testowano głównie na liniach nowotworowych reprezentujących nabłonek danego narządu, jak linie HT-29, CaCo-2, A431 oraz komórki pierwotne wyizolowane z jelit myszy. Procentowy udział w apoptozie i nekrozie dla poszczególnych szczepów bakterii został zbadany poprzez okre ; ślenie stopnia aktywacji kaspaz w komórkach nabłonkowych oraz uszkodzeń błony komórkowej. Jako badanie potwierdzające efekt apoptotyczny wykonano test elektroforetycznej drabinki DNA. Zbadano także wpływ poszczególnych gatunków na strukturę cytoszkieletu filamentów aktynowych. Z pośród wielu wybranych szczepów Lactobacillus można wyodrębnić trzy różne grupy działające w sposób przeciwstawny. Do proapoptotycznie działających Lactobacillus należą głównie szczepy wydzielające nadtlenek wodoru oraz szczep L. fermentum DSM 20052 i L. reuteri DSM 20016 działające proaptotycznie w przypadku niektórych typów komórek. Szczepy z gatunku L. rhamnosus ATCC 53103 oraz L. casei DSM 20021 nie wykazują się zdolnością do znaczącej aktywacji kaspaz w testowanych komórkach nowotworowych. Dodatkowo szczep LGG wykazuje protekcyjne działanie w przypadku efektu apoptotycznego lub nekrotycznego wywołanego przez bakterie patogenne. Badanie cytoszkieletu aktynowego potwierdza protekcyjny efekt tego szczepu , a także destrukcyjne działanie szczepów produkujących nadtlenek wodoru.
26 cze 2023
21 lis 2012
11 834
701
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/939
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-110924 | 26 cze 2023 |
Gonet-Surówka, Agnieszka
Dutsch-Wicherek, Magdalena
Włodarczyk, Anna J.
Kaczor, Aneta
Abdel-Kader, Rania.
Ostrowska, Barbara
Krzykowska-Petitjean, Katarzyna