Język metadanych
Tytuł:
Autor:
Temat i słowa kluczowe:
albuminuria ; nefropatia cukrzycowa ; markery prozapalne
Abstrakt:
Cukrzycowa choroba nerek rozwija się u około 30 -40 % chorych z typem 1 cukrzycy i około 15-20 % chorych z typem 2 cukrzycy, prowadząc krańcowym stadium do niewydolności nerek. Aktualnie pacjenci z nefropatią cukrzycową stanowią około 24,7 % wszystkich chorych dializowanych w Polsce. Mechanizmy patogenetyczne przewlekłych powikłań cukrzycy nie są jeszcze do końca poznane. Celem pracy była ocena związku wybranych czynników wzrostowych i zapalnych na rozwój cukrzycowej choroby nerek i zmian naczyniowych u pacjentów z nefropatią cukrzycową w przebiegu cukrzycy typu 2. Materiał badawczy stanowiło 48 chorych z cukrzycą typu 2, grupę kontrolną stanowiło 22 pacjentów nie mających powikłań o charakterze cukrzycowej choroby nerek. Grupa chorych z nefropatią cukrzycową w porównaniu z pacjentami bez nefropatii cechowała się istotnym wzrostem badanych cytokin prozapalnych takich jak: fibrynogen (p<0,01), białko C-reaktywne (p<0,01), IL-6 (p<0,001) i sTNF RII (p<0,001).W analizie regresji wieloczynnikowej zależności zmian eGFR z badanymi czynnikami zapalnymi po 36 miesiącach obserwacji w grupie chorych z nefropatią stwierdzono, że wartości eGFR wiążą się istotnie ze zmianami stężenia IL-6 oraz ze zmianami stężeniem PDGF BB, a mianowicie zwiększeniu stężenia IL-6 i PDGF BB w surowicy towarzyszyło obniżenie eGFR. Stwierdzenie istotnych związków pomiędzy progresją cukrzycowej choroby nerek a ; czynnikami zapalnymi ma znaczenie nie tylko z naukowego punktu widzenia, ale także duże implikacje praktyczne.