Podczas zabiegu operacyjnego korekcji skrzywienia kręgosłupa z dostępu chirurgicznego przedniego, z powodu rozległości zabiegu oraz długiego czasu trwania silnej stymulacji nocyceptywnej, ból pooperacyjny ma natężenie znacznie większe niż po innych operacjach ortopedycznych. W wyniku zmian neuroplasycznych w OUN może on przekształcić się w przetrwały ból pooperacyjny, pomimo wygojenia się tkanek. Receptor NMDA odpowiada za rozwój ośrodkowej sensytyzacji w odpowiedzi na wzmożoną impulsację. Celem przeprowadzonego badania klinicznego była ocena wpływu dwóch nie kompetencyjnych antagonistów receptora NMDA, dekstrometorfanu lub amantadyny, w terapii bólu pooperacyjnego. Badaniem objęto 90 operowanych chorych podzielonych losowo na trzy grupy badawcze A, D i P. Podstawowym stosowanym analgetykiem była morfina podawana dożylnie w systemie NCA. Okres obserwacji obejmował trzy doby okołooperacyjne. Oceniano wpływ podanych leków na: natężenie bólu pooperacyjnego mierzonego w skali NRS; zapotrzebowanie na opioidowe leki przeciwbólowe w czasie i po operacji; na czas żądania pierwszej dawki leków przeciwbólowych po zabiegu chirurgicznym; występowanie objawów niepożądanych; stężenie morfiny i M3G oraz M6G osoczu; średnią częstość akcji serca; średnie ciśnienie tętnicze krwi; wysycenie krwi tętniczej tlenem; ocenę prowadzonej analgezji przez chorych. Natężenie bólu, mierzone przy użyciu skal ; i NRS, było niższe w grupie A niż w grupie P, różnice te były istotne statystycznie. Natężenie bólu w grupie D było statystycznie niższe w pierwszych czterech godzinach obserwacji w porównaniu do grupy P. Analizując zapotrzebowanie na fentanyl stwierdzono, że było ono niższe statystycznie w grupie A i istotnie niższe w grupie D w porównaniu do grupy P. Zapotrzebowanie na morfinę w pierwszej dobie stwierdzono statystycznie mniejsze w grupie A niż w grupie P oraz w grupie D. Stwierdzono 25% zmniejszenie zużycia morfiny w grupie A w dwóch dobach obserwacyjnych w porównaniu do grupy kontrolnej. W grupie D zastosowano także 10% mniej opioidu w tym samym okresie niż w grupie P. Czas podania pierwszej dawki opioidu po operacji na życzenie pacjenta był istotnie statystycznie niższy w grupie A niż w grupach P i D. Zanotowano również mniejsze nasilenie sedacji i wymiotów w grupie A i D niż w grupie P. Pacjenci ocenili sposób prowadzonej analgezji jako dobry. Obserwacje uzyskane w naszym badaniu klinicznym potwierdzają możliwość nasilenia działania przeciwbólowego stosowanych opioidów w terapii bólu pooperacyjnego poprzez równoległą podaż leków będących ni kompetencyjnymi antagonistami receptora NMDA.
Uniwersytet Jagielloński – Collegium Medicum
Jun 26, 2023
Nov 21, 2012
2 197
350
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/885
Edition name | Date |
---|---|
ZB-109875 | Jun 26, 2023 |
Kącka, Katarzyna
Zajączkowska, Renata
Mojsa, Izabela
Kościelniak-Merak, Barbara Karolina
Batko, Ilona
Liberacka-Lenart, Donata