Celem pracy doktorskiej była ocena zaburzeń funkcji rozkurczowej mięśnia lewej komory w ostrym zawale mięśnia sercowego u chorych leczonych pierwotną angioplastyką wieńcową oraz zmian profilu napełniania lewej komory serca i czynników wpływających na funkcję lewej komory ocenianej echokardiograficznie w okresie 3-miesięcy po zawale serca i zabiegu pPCI. Grupę badaną stanowiło 99 osób w wieku od 33 do 70 lat z ostrym zawałem serca z uniesieniem odcinka ST. Potwierdzono, że średnie wartości Troponiny I max, CPK max i CK-MB max u chorych z restrykcyjnymi zaburzeniami funkcji rozkurczowej LK były wyraźnie wyższe od wyników chorych z prawidłową funkcją rozkurczową lub z zaburzeniami relaksacji LK. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że: u około 70% chorych z zawałem serca STEMI w pierwszej dobie po zabiegu pPCI stwierdzono zaburzenia funkcji rozkurczowej lewej komory, które utrzymywały się także 1 tydzień oraz 3 miesiące po pPCI; zawał mięśnia serca STEMI będący wynikiem okluzji proksymalnego odcinka prawej tętnicy wieńcowej istotnie częściej powoduje dysfunkcję rozkurczową o typie zaburzonej relaksacji, profil napełniania LK po zabiegu pPCI w istotnym stopniu zależy od rozległości martwicy miokardium; wysokie wartości maksymalne CPK, CK-MB oraz CRP predysponują do pogarszania się funkcji rozkurczowej LK po zawale STEMI, nasilenie dysfunkcji rozkurczowej LK w pierwszej ; dobie po pPCI jest odwrotnie proporcjonalne do skuteczności reperfuzji mechanicznej podczas pPCI, na profil napełniania lewej komory w czasie 3 miesięcy po pPCI wpływ ma frakcja wyrzutowa LK w pierwszej dobie hospitalizacji.
21 lip 2022
21 lis 2012
19
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/859
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-109399 | 21 lip 2022 |
Misztal, Marcin
Stompór, Małgorzata
Bury, Krzysztof
Sondej, Tomasz
Baron, Tomasz
Nowacka, Magdalena
Wiliński, Jerzy
Przybyła, Anna