Obiekt
Tytuł: Wpływ leczenia aparatami wewnątrzustnymi na wskaźniki stanu zapalnego i aktywności hemostazy u chorych na obturacyjny bazdech senny
Abstrakt:
Obturacyjny bezdech senny (OBS) spowodowany utratą drożności górnych dróg oddechowych przy zachowanym wysiłku oddechowym jest częstą chorobą, występującą u 2--4% populacji europejskiej. OBS charakteryzuje się powtarzającymi się epizodami zatrzymania lub spłycenia oddychania podczas snu. Nieleczony OBS zwiększa m.in. ryzyko rozwoju chorób układu krążenia, w tym zawału serca i udaru niedokrwiennego mózgu. Przewlekłe występowanie epizodów przerywanego niedotlenienia z reoksygenacją, wraz z fragmentacją snu i jego mechanizmów regulacyjnych w przebiegu OBS, prowadzi m.in. do przewlekłego stanu zapalnego, co może sprzyjać rozwojowi miażdżycy. Zwiększenie hematokrytu, podwyższone stężenie fibrynogenu oraz zwiększenie lepkości krwi prawdopodobnie przyczyniają się również do istniejącej zwiększonej predyspozycji do zakrzepicy i miażdżycy u chorych na OBS. Złotym standardem leczenia ciężkiej postaci OBS jest zastosowanie pompy wspomagającej oddychanie stałym dodatnim ciśnieniem (continuous positive airway pressure -- CPAP). W lekkiej i umiarkowanej postaci OBS coraz częściej zaleca się inne metody leczenia, w tym aparaty wewnątrzustne. Dotąd wykazano, że ta metoda leczenia poprawia parametry badania polisomnograficznego, zmniejsza objawy subiektywne OBS, poprawia funkcję śródbłonka oraz kontrolę czynności serca przez układ wegetatywny oraz zmniejsza ciśnienie tętnicze krwi. Celem pracy b ; yła ocena wpływu leczenia aparatami wewnątrzustnymi na wskaźniki stanu zapalnego i hemostazy u chorych na umiarkowany OBS. Do badania interwencyjnego prowadzonego metodą próby otwartej włączono 46 osób, w tym 27 chorych (24 mężczyzn i 3 kobiety) z rozpoznanym umiarkowanym OBS (grupa OBS) i 19 osób zdrowych (16 mężczyzn i 3 kobiety), które stanowiły grupę kontrolną. Grupa OBS była podobna do grupy kontrolnej pod względem cech demograficznych, cech budowy ciała oraz ciśnienia tętniczego skurczowego i rozkurczowego oraz wysycenia hemoglobiny krwi tętniczej tlenem (SaO2). Dla osób z grupy umiarkowanego OBS wykonano aparaty wewnątrzustne Klearway TM. Wyjściowo oraz po 3 i 6 miesięcach stosowania aparatów w grupie OBS oraz wyjściowo i po 6 miesiącach obserwacji w grupie kontrolnej wykonano badanie polisomnograficzne, podstawowe badania laboratoryjne, spirometrię oraz pomiar stężeń markerów stanu zapalnego i hemostazy: fibrynogenu, białka C-reaktywnego (CRP), interleukiny 1 beta (IL-1 ß), interleukiny 10 (IL-10), interleukiny 6 (IL-6), antygenu inhibitora aktywatora plazminogenu typu 1 (PAI-1), selektyny P, dimeru D, kompleksu trombina-antytrombina oraz aktywnego inhibitora fibrynolizy aktywowanego przez trombinę (TAFIa). Ostateczna analiza objęła 23 chorych na OBS i 19 osób z grupy kontrolnej. W grupie umiarkowanego OBS w porównaniu z grupą kontrolną obserwowano wyjściowo podwyższone ; stężenia IL-1 ß (0,34 [0,22÷0,39] pg/ml vs 0,24 [0,21÷0,27] pg/ml; p = 0,03), IL-10 (5,69 [3,10÷7,93] pg/ml vs 3,96 [3,08÷4,52] pg/ml; p = 0,01), PAI- 1 (28,44 [14,25÷31,82] ng/ml vs 19,32 [14,84÷23,29] ng/ml; p = 0,02), fibrynogenu (3,85 [3,30÷5,00] g/l vs 3,30 [2,50÷3,50] g/l; p = 0,02) oraz TAFIa (81,23 [64,20; 87,88] pmol/l vs 50,19 [28,00÷81,22] pmol/l; p = 0,02). Silne dodatnie korelacje w grupie OBS obserwowano pomiędzy PAI-1 a IL-1ß (R=0,76, p<0,0001) i IL-10 (R=0,76, p<0,0001). Te 2 ostatnie parametry również były silnie powiązane (R=0,8, p<0,0001). Istotne zależności stwierdzono między CRP oraz zarówno TAT (R=-0,4; p=0,04) jak i IL-6 (R=0,44; p=0,02). Zastosowanie aparatów wewnątrzustnych w grupie umiarkowanego OBS spowodowało znaczną poprawę parametrów badania polisomnograficznego. Doszło m.in. do spadku AHI z 25/godz. snu do 13,1 po 3 miesiącach (p = 0,001) i do 7 po kolejnych 3 miesiącach (p = 0,02); indeks desaturacji systematycznie obniżał się z 21,5 do 14,25 (po 3 miesiącach od badań wstępnych, p = 0,003), a następnie do 8,1 (po 6 miesiącach)., Czas SaO2 poniżej 90% oraz 85% w kolejnych pomiarach stopniowo ulegał skróceniu do końcowych wartości po 6 miesiącach odpowiednio 5,37 min (p <0,0001) oraz 0,3 min (p = 0,03). W grupie kontrolnej nie obserwowano żadnych zmian w ciągu 6 miesięcy obserwacji. W grupie OBS obserwowano zmniejszenie stężenia IL-1ß z wartości p ; oczątkowej 0,35 pg/ml do 0,19 pg/ml po 3 miesiącach (p <0,001). W kolejnych 3 miesiącach parametr nie uległ zmianie (p = 0,12), podobnie jak w grupie kontrolnej (p = 0,61). Po pierwszych 3 miesiącach stosowania apratów wewnątrzustnych obserwowano bliski znamienności statystycznej 43% spadek stężenia IL-10 ( p = 0,06) bez istotnej (p = 0,66) dalszej redukcji po kolejnych 6 miesiącach. Stężenie PAI-1 w trakcie trwania badania zmniejszyło się o 29,6% do wartości 19,89 ng/ml po 6 miesiącach stosowania aparatu wewnątrzustnego (p = 0,008). Co ciekawe, stężenie TAFIa w trakcie stosowania aparatów wewnątrzustnych również zmalało w grupie OBS do wartości 43,43 pmol/l po 6 miesiącach (p = 0,001), co stanowiło 50,5% stężenia wyjściowego, ale już po pierwszych 3 miesiącach spadek był istotny (p = 0,029) . Poziom IL-1ß w kolejnych etapach badania korelował ze stężeniem PAI- 1. Podobną zależność obserwowano między stężeniem TAFIa a wartością AHI oraz czas SaO2 poniżej 90%. Inne markery zapalenia, w tym CRP, i hemostazy, w tym generacji trombiny, nie uległy zmianie w czasie 6 miesięcy stosowania aparatów. Podsumowując, przedstawione badanie potwierdziło skuteczność aparatów wewnątrzustnych w leczeniu OBS o umiarkowanym nasileniu, o czym świadczy istotna poprawa parametrów badania polisomnograficznego. Co ważniejsze, po raz pierwszy wykazano, że stosowanie aparatów wewnątrzustnych u tych chory ; ch wiąże się ze zmniejszeniem stężenia IL-1 ß i IL-10 oraz z działaniem profibrynolitycznym, pokazując nowe, nieznane dotąd efekty tej formy leczenia. Oryginalnym spostrzeżeniem było także wykazanie zwiększonego stężenia aktywnej formy TAFIa w umiarkowanym OBS, które uległo zmniejszeniu dzięki zastosowanej interwencji. Poczynione obserwacje poszerzają naszą wiedzę o mechanizmach sprzyjających rozwojowi miażdżycy i zakrzepicy w umiarkowanym OBS oraz o metodzie ich modyfikacji dzięki stosowaniu aparatów wewnątrzustnych.
Miejsce wydania:
Stopień studiów:
Dyscyplina:
stomatologia ; choroby układu krążenia
Instytucja nadająca tytuł:
Promotor:
Data wydania:
Identyfikator:
Sygnatura:
Język:
Prawa dostępu:
Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:
Data ostatniej modyfikacji:
15 mar 2023
Data dodania obiektu:
21 lis 2012
Liczba wyświetleń treści obiektu:
24
Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF
0
Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/822
Wyświetl opis w formacie RDF:
Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| ZB-113622 | 15 mar 2023 |
Obiekty
Podobne
Niżankowska-Jędrzejczyk, Agata
Studziński, Krzysztof
Pęksa, Jan Wojciech
Waśniowska, Anna
Pacia, Klaudia Krystyna
Drabik, Leszek
Sarnecka, Agnieszka
Maduzia, Dawid
