This publication is unavailable to your account. If you have more privileged account please try to use it or contact with the institution connected to this digital library.
Załustowicz, Aleksandra
2010
Praca doktorska
Izolowane obrażenia czaszkowo-mózgowe występują u 200-300 osób rocznie na 100 tysięcy mieszkańców. W 85% przypadków są to lekkie obrażenia głowy, które są oceniane w skali GCS w zakresie od 13 do 15 punktów. Celem pracy była analiza wyników badań tomograficznych (CT) głowy, przeglądowych zdjęć radiologicznych (RTG) czaszki, pourazowych zaburzeń neurologicznych, takich jak anizokoria, wyciek płynu mózgowo – rdzeniowego z ucha, niepamięć okołourazowa, nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy oraz wybranych czynników ryzyka (uraz pod wpływem alkoholu, wystąpienie ataku padaczki). Materiał kliniczny stanowiła grupa 293 pacjentów Szpitalnego Oddziału Ratunkowego Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie z izolowanymi lekkimi obrażeniami głowy, którzy byli leczeni w okresie od 1.01.2004 roku do 31.12.2006 roku. Badania przeprowadzono w oparciu o prospektywną analizę powyższej grupy chorych. Po przeprowadzonym badaniu fizykalnym chorych kwalifikowano do badanej grupy po ocenie według skali GCS (Glasgow Coma Scale). Analiza statystyczna została wykonana w pakiecie STATISTICA. Statystyka opisowa obejmowała tabele wielodzielcze zawierające liczby pacjentów poszczególnych przypadków (n), oraz ich odsetek (%). Trafność diagnostyczną badań radiologicznych w stosunku do tomografii komputerowej oceniano przez obliczenie czułości i swoistości testu, oraz przez współczynnik Cohen’s Kappa. Istotność różnic między odsetkami przypadków w poszczególnych podgrupach pacjentów weryfikowano testem frakcji, natomiast zgodność diagnozy i zależność badanych cech weryfikowano testem c2, testem c2 z poprawką Yatesa lub dokładnym testem Fishera. Do wyodrębnienia czynników ryzyka wystąpienia zmian w CT (złamania kości czaszki i pourazowe zmiany śródczaszkowe) zastosowano wielowymiarową metodę analizy statystycznej krokowego włączania zmiennych niezależnych do modelu regresji logistycznej W badaniu CT pourazowe zmiany śródczaszkowe stwierdzono u 21(7,17%) pacjentów, z czego u 13(4,44%) pacjentów stwierdzono stłuczenie mózgu, u 5(1,71%) krwiaka przymózgowego, a u 3(1,02%) krwiaka mózgu. Zmiany pourazowe w kościach czaszki w badaniu CT stwierdzono u 32(34,41%) pacjentów. Zaledwie u 20 z tych pacjentów stwierdzono złamania kości czaszki w badaniu RTG (62,5%). Równocześnie nie znaleziono żadnej korelacji między występowaniem wybranych objawów neurologicznych, a wystąpieniem zmian pourazowych śródczaszkowych. Tomografia komputerowa głowy okazała się w przeprowadzonej analizie badaniem rozstrzygającym, a tym samym zalecanym do wykonania u każdego pacjenta z lekkim urazem głowy. Równocześnie wykazano, że w czasie diagnostyki wyżej wymieniowych pacjentów można całkowicie pominąć wykonanie przeglądowych zdjęć radiologicznych, gdyż poza podrożeniem kosztów leczenia pacjenta, nie mają one większego wpływu na cały proces diagnostyczno – terapeutyczny, a przy tym cechują się dużo niższą czułością i swoistością od badania CT.
2 - studia doktoranckie
traumatologia
Wydział Lekarski
Waldemar Hładki
application/msword
oai:dl.cm-uj.krakow.pl:813
ZB-113524
click here to follow the link
tylko w bibliotece
Biblioteka Medyczna Uniwersytetu Jagiellońskiego - Collegium Medicum
Oct 9, 2019
Nov 21, 2012
1
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/813
RDF
OAI-PMH
Citation style: chicago-author-date iso690-author-date
This page uses 'cookies'. More information I understand