Obiekt

Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy z określonej puli adresów ip.
Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy z określonej puli adresów ip.

Tytuł: Ocena częstości i charakteru drżenia towarzyszącego innym zaburzeniom ruchowym

Abstrakt:

Drżenie jest najczęstszym objawem współistniejącym z innymi ruchami mimowolnymi. Jest objawem dominującym w drżeniu samoistnym i w chorobie Parkinsona, a objawem jedynie towarzyszącym wielu innych zaburzeniom ruchowym, np. dystonii ogniskowej, czy ataksji rdzeniowo-móżdżkowej. Celem była ocena częstości występowania i charakterystyki drżenia towarzyszącego zaburzeniom ruchowym innym niż drżenie samoistne i parkinsonizm, a w szczególności występującego w przebiegu dystonii ogniskowych, pląsawicy Huntingtona, choroby tikowej i ataksji rdzeniowo-móżdżkowej, w porównaniu do drżenia występującego u osób zdrowych. Celami dodatkowymi była ocena zależności nasilenia drżenia od nasilenia podstawowego zaburzenia ruchowego oraz ocena przydatności aparaturowych metod oceny drżenia dotyczących częstości występowania i charakterystyki drżenia towarzyszącego innym zaburzeniom ruchowym. Badanie przeprowadzono na grupie osób zdrowych i chorych z ustalonym i nie budzącym wątpliwości rozpoznaniem klinicznym, w wieku od 18 do 80 lat. Wykluczono chorych ze współistnieniem innych chorób układu nerwowego oraz innymi potencjalnymi przyczynami drżenia. U każdego chorego przeprowadzono badanie neurologiczne i dokładny kwestionariuszowy wywiad.. Obecność, nasilenie i rodzaj (spoczynkowe, pozycyjne, kinetyczne) drżenia oceniano w obu kończynach górnych klinicznie w czasie badania neurologicznego oraz za p ; omocą trzech metod aparaturowych (akcelerometr, tablet graficzny, badanie EMG), które umożliwiły również uzyskanie innych danych (parametrów) charakteryzujących drżenie, takich jak częstotliwość, typ ( drżenia fizjologicznego lub drżenia samoistnego) i synchroniczność skurczu mięśni agonistycznych i antagonistycznych. Nasilenie zaburzenia ruchowego i towarzyszącego drżenia oceniano za pomocą odpowiednich skal. Badaniu poddano 123 chorych z dystonią ogniskowa lub segmentarną, 28 chorych z pląsawicą Huntingtona, 43 chorych z ataksjami zwyrodnieniowymi, 26 chorych z chorobą tikową oraz 51 osób zdrowych stanowiących grupę kontrolną. Obecność drżenia w grupie kontrolnej wykryto za pomocą metod aparaturowych u około 10% osób. Było to najczęściej niewielkie drżenie pozycyjne o typie drżenia fizjologicznego, ze średnią częstotliwością około 9 Hz. Obecność drżenia u chorych z dystonią stwierdzono aż u około 50% chorych w ocenie klinicznej i u około 70% w ocenie aparaturowej. Najczęściej było to drżenie pozycyjne i kinetyczne o częstotliwości około 7 Hz i o typie drżenia samoistnego. Nie stwierdzono różnic pomiędzy częstością i nasileniem drżenia u chorych z poszczególnymi rodzajami dystonii. Obecność drżenia w ataksjach zwyrodnieniowych w badaniu neurologicznym stwierdzono u 40% chorych, a za pomocą akcelerometru u około 50% chorych, co różniło się znacznie od grupy kontrolnej (p=0,001) ; . Dominowało drżenie pozycyjne o niewielkim nasileniu i częstotliwości około 7 Hz. W równym odsetku chorych (około 45%) występował typ drżenia samoistnego i drżenie innego typu. Obecność drżenia u chorych z pląsawicą Huntingtona stwierdzono jedynie u około 10% chorych, podobnie jak w grupie kontrolnej. Obecność drżenia u chorych z chorobą tikową stwierdzono u około 20% chorych. Ze względu na małą liczebność badanej grupy różnica częstości występowania drżenia u tych chorych w porównaniu do grupy kontrolnej nie była znamienna statystycznie. Występujące drżenie było niewielkie, głównie pozycyjne i o typie drżenia fizjologicznego. W żadnej badanej grupie chorych nie stwierdzono zależności między nasileniem drżenia a nasileniem choroby podstawowej. Na podstawie przeprowadzonego badania stwierdzono, że drżenie towarzyszy niektórym innym zaburzeniom ruchowym w różnym stopniu, bardzo często dystonii ogniskowej i segmentarnej, znacząco często ataksji rdzeniowo-móżdżkowej. Ocena aparaturowa drżenia umożliwiła wykrycie obecności drżenia dodatkowo u 10-20% chorych, u których drżenie nie było widoczne w ocenie klinicznej.

Miejsce wydania:

Kraków

Stopień studiów:

2 - studia doktoranckie

Dyscyplina:

neurologia

Instytucja nadająca tytuł:

Wydział Lekarski

Promotor:

Szczudlik, Andrzej

Data wydania:

2010

Identyfikator:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:797

Sygnatura:

ZB-112124

Język:

pol

Prawa dostępu:

tylko w bibliotece

Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:

Data ostatniej modyfikacji:

15 mar 2023

Data dodania obiektu:

21 lis 2012

Liczba wyświetleń treści obiektu:

25

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF

0

Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/797

Wyświetl opis w formacie RDF:

RDF

Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:

OAI-PMH

Nazwa wydania Data
ZB-112124 15 mar 2023
×

Cytowanie

Styl cytowania:

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji