Język metadanych
Tytuł:
Pourazowy krwiak okołonamiotowy
Autor:
Temat i słowa kluczowe:
uraz czaszkowo-mózgowy ; namiot móżdżku ; krwiak śródczaszkowy ; mechanizm urazu ; czynniki rokownicze
Abstrakt:
Praca ma charakter retrospektywny. Materiał badawczy liczący 410 chorych, zawiera pacjentów z pourazowym krwiakiem okołonamiotowym oraz odpowiednio, losowo dobranych chorych, u których krwiaka okołonamiotowego nie stwierdzono, leczonych w Klinice Neurochirurgii i Neurotraumatologii CM UJ w Krakowie w latach 2003-2008. Analizowano związek pomiędzy obecnością krwiaka okołonamiotowego, charakterystyką kliniczną grupy, obrazem radiologicznym i końcowym wynikiem ocenianym w okresie wczesnym i odległym w skalach GOS, GOSE, MMS, NPI. Krwiak okołonamiotowy stwierdzono u 7,77% chorych po urazie czaszkowo-mózgowym. W analizowanym materiale występuje częściej u osób starszych, z przewagą płci męskiej. Stan kliniczny chorych z krwiakiem okołonamiotowym jest cięższy, w obrazie TK głowy częściej stwierdzono objawy bezpośrednie i pośrednie uszkodzenia pnia mózgu, rozlany uraz typu III i nie operowaną masą śródczaszkową wg klasyfikacji TCDB oraz masywne zmiany ogniskowe i rozlane wg klasyfikacji Wardlowa. Ocena wyników leczenia wykazała większą śmiertelność w grupie z krwiakiem okołonamiotowym w okresie wczesnym i odległym. Różnice statystycznie znamienne na niekorzyść grupy z krwiakiem okołonamiotowym wykazano w GOS, GOSE, MMSE i NPI. Statystyczne analizy jednowymiarowe, jak i modele wielowymiarowe regresji logistycznej wskazują na znaczenie krwiaka okołonamiotowego jako radiologicznego czynn ; ika prognostycznego wyniku leczenia chorego po urazie czaszkowo-mózgowym.