Wstęp Dysfunkcje mięśni dna miednicy (MDM) są powszechnym problemem zdrowotnym, dotykającym znaczną część populacji kobiet. Jednym z najczęściej występujących schorzeń jest nietrzymanie moczu, na które cierpi średnio 30% kobiet. Ocena funkcji MDM stanowi kluczowy element diagnostyki uroginekologicznej, pozwalając na właściwe rozpoznanie i leczenie tych zaburzeń. Możemy ją przeprowadzić za pomocą metod subiektywnych lub obiektywnych. Klinicznie preferowane jest zastosowanie metod obiektywnych, do których należy m.in. badanie manometryczne. Pomiar funkcji MDM wykorzystujący odpowiedź środka ścięgnistego krocza stanowi innowacyjną, nieinwazyjną alternatywę dla perineometrów. Jednakże, dotychczas nie zwalidowano tej metody wobec dostępnych standardów diagnostycznych. Cel badania Celem pracy była walidacja wyników uzyskanych za pomocą nowatorskiego czujnika zewnętrznego Boost, opierającego się na badaniu odpowiedzi środka ścięgnistego krocza podczas aktywności MDM. Materiał i metody Do badania przekrojowego włączono 50 kobiet z dysfunkcjami MDM (grupa badana) i 50 kobiet zdrowych (grupa kontrolna). U każdej uczestniczki zweryfikowana została umiejętność prawidłowej aktywacji MDM za pomocą badania palpacyjnego i przezbrzusznej ultrasonografii. Następnie przeprowadzono pomiar siły MDM za pomocą badania palpacyjnego w skali Oxford, perineometru, sondy dopochwowej kGoal i urządzenia Boo ; st. Ponadto od uczestniczek zebrano kompleksowy wywiad obejmujący charakterystykę demograficzną, nasilanie objawów dysfunkcji MDM oraz wywiad położniczy. Na podstawie uzyskanych pomiarów wykonano analizę zgodności oraz korelacji, a także określono czynniki determinujące wartość siły MDM. Wyniki W porównaniu do grupy kontrolnej kobiety z dysfunkcjami MDM były starsze, miały wyższy wskaźnik masy ciała oraz w wywiadzie częściej charakteryzowały się obecnością czynników ryzyka wystąpienia zaburzeń w obrębie dna miednicy mniejszej związanych z ciążą i porodem. Mediana siły MDM zmierzona za pomocą urządzenia Boost była niższa w grupie kobiet z wysiłkowym nietrzymaniem moczu w porównaniu do kobiet bez dysfunkcji MDM (pO.OOl). Zaobserwowano wysoką korelację między pomiarem siły MDM z wykorzystaniem urządzenia Boost oraz kGoal (r: 0.74, p<0.001). Wykazano, że zgodność obu metod wyrażona różnicą pomiarów jest proporcjonalna do wyjściowej siły MDM (pO.OOl), wykazując większą rozbieżność wraz z wyższą siłą MDM. Jednocześnie stosunek obu pomiarów był stały i niezależny od siły MDM, co wskazuje na dobrą zgodność obu metod. Opracowano również modele przewidywania wyników uzyskanych za pomocą urządzenia kGoal opierając się na parametrach z urządzenia Boost. Pomiar siły MDM w urządzeniu Boost był wysoce dodatnio skorelowany z pomiarem perineometrem (r: 0.70, pO.OOl) oraz skalą Oxford (r: 0.73, ; pO.OOl), a także umiarkowanie ujemnie skorelowany z nasileniem objawów określonym za pomocą kwestionariuszy UDI-6 (r: -0.46, pO.OOl) oraz IIQ-7 (r: - 0.46, pO.OOl). Wśród czynników determinujących niższą siłę MDM w urządzeniu Boost wskazano brak dysfunkcji MDM, wywiad cięcia cesarskiego oraz liczbę porodów. Podsumowanie Pomiar siły MDM za pomocą czujnika zewnętrznego Boost jest zgodny i silnie skorelowany z wynikami tego parametru uzyskanymi za pomocą innych standardowych metod diagnostycznych. Biorąc pod uwagę zalety, takie jak łatwość badania oraz niską inwazyjność, a także możliwość wykorzystania urządzenia do jako element telerehabilitacji, urządzenie Boost stanowi innowacyjne rozwiązanie o szerokim zastosowaniu.
Rada Dyscypliny Nauki medyczne
Stangel-Wójcikiewicz, Klaudia ; Herman, Urszula
9 cze 2025
9 cze 2025
0
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/5264
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-142500 | 9 cze 2025 |
Michalik, Dominika
Tim, Sabina
Tim, Sabina
Pietrus, Miłosz
Kisielewska, Katarzyna
Dzierżęga, Maria