Obiekt
Tytuł: Wpływ pandemii COVID-19 na aktywność fizyczną kobiet w ciąży oraz ich stan psychofizyczny we wczesnym połogu
Abstrakt:
Wstęp. Przełom roku 2019/2020 to rozwój nowej jednostki chorobowej – COVID-19, której pandemię ogłoszono w marcu 2020 roku. Ciężarne zakwalifikowano wówczas do grupy o zwiększonym ryzyku ciężkiego przebiegu zakażenia. Lęk przed zachorowaniem, problemy z opieką medyczną były jednymi z czynników ryzyka depresji w ciąży i połogu podczas pandemii. Obowiązujące restrykcje skutkowały również ograniczeniem aktywności fizycznej, co mogło negatywnie korelować ze stanem emocjonalnym położnic. Cel. Celem pracy była ocena wpływu pandemii COVID-19 na poziom aktywności fizycznej oraz ogólny stan psychofizyczny kobiet w późnym okresie ciąży i we wczesnym połogu. Materiał i metody. Część I pracy to dwa przeglądy systematyczne dotyczące zależności pomiędzy aktywnością fizyczną a depresją w ciąży i połogu oraz przegląd narracyjny o pandemii COVID-19. Część II składa się z publikacji badań obserwacyjnych, prowadzonych wśród położnic w 1-8. dobie połogu (przed pandemią – Prepandemic, Ppan: n=252; przed szczepieniami przeciw COVID- 19 – Covid1, Cov1: n=262; podczas szczepień przeciw COVID-19 – Covid2, Cov2: n=226). Aktywność i stan psychofizyczny kobiet w okresie okołoporodowym zbadano korzystając z narzędzi: Kwestionariusz Aktywności Fizycznej Kobiet w Ciąży, Skali Satysfakcji z Życia, Edynburskiej Skali Depresji Poporodowej, Skali Odczuwanego Stresu i Inwentarza Zachowań Zdrowotnych. Wyniki. Depr ; esja w ciąży i po porodzie dotyka odpowiednio 6-25% i 6,5-20% kobiet, a ryzyko jej rozwoju jest minimalizowane przez prawidłowo dobraną aktywność fizyczną: nadzorowane treningi, treningi domowe, spacery, jogę i ćwiczenia aerobowe. Podczas pandemii wskaźniki depresji korelowały z dziennym przyrostem chorych i zgonów z powodu COVID-19. W badaniach obserwacyjnych nie odnotowano różnic pomiędzy grupami w satysfakcji z życia, stresie, ryzyku depresji i nawykach zdrowotnych (p>0,05). Wśród kobiet z ryzykiem rozwoju depresji (EPDS≥12) rodzących we wczesnej fazie pandemii zaobserwowano znaczne zredukowanie aktywności związanych z przemieszczaniem się (β = -11,166, 95% CI: -21,624; -0,690), natomiast rok później aktywności o lekkiej intensywności (β = -27,318, 95% CI: 52,801; -1,836). Pandemia skutkowała u ciężarnych ograniczeniem całkowitej aktywności fizycznej, głównie w jej późnym okresie (p=0,007). Wnioski. Aktywność fizyczna w ciąży i połogu redukuje objawy i ryzyko depresji u kobiet. Stan położnic zależał od okresu pandemii, nie skutkowała ona jednak pogorszeniem zadowolenia z życia, nawyków zdrowotnych, wzrostem stresu lub ryzyka depresji.
Miejsce wydania:
Stopień studiów:
Instytucja nadająca tytuł:
Rada Dyscypliny Nauki o zdrowiu
Promotor:
Data wydania:
Identyfikator:
Sygnatura:
Język:
Prawa dostępu:
Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:
Data ostatniej modyfikacji:
19 lut 2025
Data dodania obiektu:
19 lut 2025
Liczba wyświetleń treści obiektu:
0
Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF
0
Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/5208
Wyświetl opis w formacie RDF:
Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| ZB-142202 | 19 lut 2025 |
Obiekty
Podobne
Kołomańska-Bogucka, Daria
Rymarowicz, Justyna
Humaj-Grysztar, Magdalena
