Obiekt
Tytuł: Ocena zależności pomiędzy dietą i masą ciała a profilem kwasów organicznych w kale oraz wybranych cytokin pro- i przeciwzapalnych we krwi u pacjentów z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit
Abstrakt:
Nieswoiste choroby zapalne jelit (NChZJ) to przewlekłe schorzenia przewodu pokarmowego, przebiegające w okresach zaostrzeń i remisji, o wciąż nie do końca poznanej etiologii. Przyczyn wystąpienia choroby poszukuje się w czynnikach takich jak: środowisko, podatność genetyczna oraz nieprawidłowe reakcje immunologiczne. W ostatnich latach wzrasta ilość pacjentów, cierpiących na te jednostki chorobowe, w związku z czym ciągle modyfikowane są sposoby leczenia. Jednak mając na uwadze prawdopodobną, złożoną etiologię, praca z pacjentami wymaga skupienia się na wszystkich jej aspektach. Istotną rolę odgrywa mikrobiota jelitowa, która poprzez swoje działania może wpływać zarówno korzystnie jak i negatywnie na przebieg zapaleń jelit. Do modyfikowalnych czynników wpływających na mikrobiotę oraz przebieg nieswoistych chorób zapalnych jelit zaliczamy: odpowiednią dietę, prawidłowy stan odżywienia, stabilną masę ciała. Stosowana dieta, poprzez mikrobiotę, może oddziaływać na produkowane przez nią metabolity oraz substancje pro- i przeciwzapalne, do których zaliczymy m.in. krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (KKT) czy cytokiny pro- i przeciwzapalne. Dodatkowo, mikrobiota odgrywa istotną rolę w regulacji homeostazy jelitowej. Dotychczasowe badania wykazały, że dysbioza może przyczynić się do nasilenia zmian zapalnych w jelicie, a tym samym, zaostrzyć przebieg choroby. Krótkołańcuchowe kwasy tłus ; zczowe produkowane są z błonnika rozpuszczalnego, dostarczanego z dietą. W okresie homeostazy występują w jelitach w określonych stosunkach. Stanowią one główne źródło energii dla kolonocytów, zwiększają integralność bariery jelitowej, a także mają właściwości przeciwzapalne. Dane literaturowe wskazują, że profil kwasów jest zmieniony u pacjentów z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit, jednak rola diety, jako czynnika regulującego ten profil, nie została do tej pory opisana. Dotychczasowe badania i obserwacje pacjentów wskazywały na związek zaostrzeń chorób ze spadkiem masy ciała i współwystępującym niedożywieniem. Jednak w ostatnich miesiącach obserwowany jest trend, który pokazuje, że pacjenci cechują się nadmierną masą ciała przy współwystępującym niedożywieniu. Mając na uwadze rolę diety, składników pokarmowych oraz masy ciała na przebieg nieswoistych chorób zapalnych jelit, szczególne istotne jest przyglądnięcie się dietom doustnym, jakie najczęściej stosują pacjenci. Prawidłowe żywienie może przyczynić się do wspomagania leczenia, a niewłaściwa dieta może indukować stan zapalny, bjie wiadomo jednak, jak sposób żywienia i wahania masy ciała przekładają się na produkcję cytokin u chorych z NChZJ. Istotny wydaje się również fakt, że stan odżywienia pacjenta może wiązać się z konkretnymi parametrami chorobowymi takimi jak m.in. poziom żelaza, hemoglobiny, CRP. Niedokrwistoś ; ć, uważana jest za najczęstsze powikłanie metaboliczne nieswoistego zapalenia jelit. Wydaj e się zatem, że prawidłowe żywienie przyczynia się do poprawy wyników pacjenta. Do tej pory nie zostały jednoznacznie określone szczegółowe wytyczne dotyczące żywienia pacjentów z NChZJ w okresie remisji choroby. Mając na uwadze znaczenie diety w wymienionych chorobach, istotne wydaj e się prowadzenie dalszych badań i poszukiwanie składników pokarmowych, które mogą wpływać na ich przebieg i przyczyniać się do wystąpienia remisji choroby. Celem pracy było opisanie zależności pomiędzy parametrami żywieniowymi, czynnikami nasilenia choroby oraz profilem KKT w NChZJ, w tym: 1/ zbadanie profilu KKT u chorych na NChZJ oraz w grupie kontrolnej, ustalenie wpływu zmian stężeń KKT na obraz zapalenia w jelicie grubym oraz śluzówce jelita, 2/ocena zależności pomiędzy rodzajem spożywanej diety i ilością błonnika w diecie oraz masą ciała a produkcją kwasów organicznych przez bakterie jelitowe oraz ustalenie korelacji pomiędzy dietą a stężeniem cytokin pro- i przeciwzapalnych, 3/ocena związku pomiędzy masą ciała a procesem zapalnym w NChZJ oraz stosowanym leczeniem i masą ciała, a różnorodnością diety. Badania zostały przeprowadzone w grupie 77 pacjentów, w tym 43 pacjentów z WŹJG, 18 pacjentów z Ch. L-C i 16 z grupy kontrolnej. Rozpoznanie oraz ocena aktywności zostały przeprowadzone przez lekarzy gast ; roenterologów, zaangażowanych w przeprowadzenie badań oraz powstanie manuskryptów. Ocena spożywanej diety odbyła się na podstawie autorskiego kwestionariusza żywieniowego oraz standardowy wywiad żywieniowy 24-godzinny. Autorski kwestionariusz oceniał wybory żywieniowe badanych, ale także uwzględniał stosowane eliminacje dietetyczne. Pytania związane z dietą osób badanych dotyczyły okresu 3 miesięcy poprzedzających przystąpienie do badania. Rekrutacja do badania prowadzona była w oddziale oraz poradni, działającej przy oddziale. Pobrane zostały dwie próbki krwi żylnej do badań morfologii, biochemicznych oraz oznaczenia cytokin. Dodatkowo pobrano próbkę kału w celu oceny metabolitów bakteryjnych. Badania laboratoryjne: jakościowe i ilościowe oznaczenie kwasów organicznych w kale z zastosowaniem techniki elektroforezy kapilarnej z detekcją spektrofotomctrycznąCE-UV. Badanie stężenia cytokin pro- i przeciwzapalnych: TNF-a, IL-6, IL-10, IL-17, IL-22 w surowicy krwi zostały przeprowadzone metodą immunoenzymatyczną. Analiza statystyczna została przeprowadzona przy użyciu pakietów STATISTICA v. 13 (StatSoft, Tulsa, OK, USA) i SIMCA-P v.9 (Umetrics, Umea, Szwecja). Mając na uwadze istotną rolę żywienia w przebiegu NChZJ, a także otrzymane w naszych pracach wyniki, przeprowadzono przegląd literatury, mający na celu opisanie zależności pomiędzy najczęściej stosowanymi dietami w NChZJ oraz ; ich wpływem na masę ciała pacjentów, potencjalne mechanizmy pro- i przeciwzapalne, a także na stan odżywienia. Badanie przeprowadzone zostało zgodnie z zasadami określonymi w Deklaracji Helsińskiej, po szczegółowym poinformowaniu osób biorących udział i po uzyskaniu świadomej zgody. Komisja Bioetyczna wydała zgodę na przeprowadzenie tego badania- opinia nr 1072/6120/18/2018. W próbkach krwi udało się zidentyfikować dziewięć kwasów: bursztynowy, octowy, mlekowy, propionowy, masłowy, izomasłowy, Walerianowy, izowalerianowy i fosforowy. Oznaczono poziomy cytokin w surowicy dla IL-6, IL-10, IL-17, IL-22 i TNF-a i zonuliny. Pacjenci z WZJG najczęściej stosowali dietę ubogoresztkową, z niską zawartością błonnika.
Miejsce wydania:
Stopień studiów:
Instytucja nadająca tytuł:
Rada Dyscypliny Nauki medyczne
Promotor:
Data wydania:
Identyfikator:
Sygnatura:
Język:
Prawa dostępu:
Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:
Data ostatniej modyfikacji:
28 sty 2025
Data dodania obiektu:
28 sty 2025
Liczba wyświetleń treści obiektu:
2
Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF
0
Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/5188
Wyświetl opis w formacie RDF:
Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| ZB-141598 | 28 sty 2025 |
Obiekty
Podobne
Dąbek, Agnieszka
Merklinger-Gruchała, Anna
Drąg, Jagoda
Kantorowicz, Małgorzata
Mizera, Józef
Sobuta, Eliza K.
