Wstęp: Choroby układowe tkanki łącznej, takie jak twardzina układowa (SSc), zapalenie skórno-mięśniowe (DM) i zapalenie wielomięśniowe (PM), są związane z zwiększonym ryzykiem powikłań sercowo-naczyniowych. Badania sugerują, że dysfunkcja śródbłonka, ważna w kontekście tych chorób, może być kluczem do zrozumienia tych zjawisk. Metodologia: Przeprowadzono badanie kliniczno-kontrolne w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie (2014-2019) na 56 pacjentach z twardziną układową (SSc) i 58 z zapaleniem skórno-mięśniowym (DM/PM) oraz 67 zdrowych osobach (grupa kontrolna). Wykorzystano automatyczny trombogram (CAT) do pomiaru generacji trombiny. Pacjentom z SSc i grupie kontrolnej wykonano dodatkowo badania echokardiograficzne, pomiar poszerzenia naczynia (FMD) oraz zbadano markery uszkodzenia śródbłonka (VCAM-1, trombomodulina). Wyniki: Badania wykazały, że pacjenci z DM/PM i SSc charakteryzowali się wyższym potencjałem generowania trombiny niż grupa kontrolna. W grupie pacjentów z SSc zaobserwowano także obniżony względny wzrost FMD (Flow-mediated dilatation) i zwiększony wskaźnik IMT (Intima-media thickness). Wnioski: Pacjenci z SSc, DM/PM wykazują prozakrzepowe właściwości krwi i intensywniejszy proces aktywacji krzepnięcia, co może tłumaczyć zwiększone ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych. Niezbędne są dalsze badania, aby zweryfikować rolę zmienionego profilu aktywacji krzepnięcia w ; tych chorobach.
Rada Dyscypliny Nauki medyczne
21 sie 2024
20 sie 2024
14
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/5152
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-139412 | 21 sie 2024 |
Kuszmiersz, Piotr
Pacholczak-Madej, Renata
Brzezińska-Kolarz, Beata
Wnuk, Mateusz
Kopeć, Grzegorz
Gwóźdź, Paweł
Wachsmann-Maga, Agnieszka Józefa