Od 2004 roku w UE wszedł w życie zakaz testowania kosmetyków na zwierzętach, jednak nasuwa się pytanie czy stosowane obecnie testy in vitro dobrze odzwierciedlają procesy zachodzące w ludzkim organizmie. Celem niniejszej pracy było porównanie dopuszczonych metod in vitro z danymi historycznymi oraz opracowanie modelu in silico jako możliwej alternatywy. Na podstawie analizy literatury ustalono listę składników kosmetyków o działaniu drażniącym lub uczulającym i porównano opublikowane wyniki badań na ludziach, zwierzętach oraz in vitro. Za pomocą oprogramowania WEKA stworzono model in silico do oceny potencjału uczulającego składników kosmetyków na podstawie właściwości fizykochemicznych. Model przeszkolono za pomocą danych epidemiologicznych w postaci wskaźników eOR (szacowany iloraz szans) i eAR (szacowane przypisane ryzyko) dla 78 składników. Spośród przetestowanych modeli in silico najlepsze wyniki uzyskano dla modelu Naive Bayes opartego na indeksie eAR i wytrenowanego 9 deskryptorami- jego dokładność wyniosła 86%, czułość 80%, a swoistość 90%. Model ten można także zastosować w ocenie leków do stosowania zewnętrznego. Wniosek: Opracowany model in silico pozwala przewidzieć potencjał uczulający składników kosmetyków z dokładnością porównywalną do historycznych wyników testów na zwierzętach oraz aktualnie stosowanych testów in vitro przy znacznie niż ; szych kosztach.
Rada Dyscypliny Nauki farmaceutyczne
Śpiewak, Radosław ; Wiśniowska, Barbara
Jun 28, 2024
Apr 29, 2024
30
23
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/5100
Edition name | Date |
---|---|
ZB-139420 | Jun 28, 2024 |
Kalicińska, Jadwiga
Zabiegała, Agnieszka
Chmielewska, Anna
Łapińska, Natalia
Walczewska, Jolanta