Niniejsza praca doktorska bada główne reformy opieki koordynowanej w Polsce oraz zestawia je z modelem Kaiser Permanente, który - rozróżniając między poziomami potrzeb zdrowotnych - oferuje proste ramy do porównania inicjatyw i identyfikacji luk w zaspakajaniu tych potrzeb. Przeprowadzona analiza pokazuje, że dotychczasowe inicjatywy koncentrowały się na opiece specjalistycznej, w dużej mierze zaniedbując podstawową opieką zdrowotną (POZ), pomimo jej kluczowej roli w koordynacji opieki w krajach Europy Zachodniej i USA. Wyjątkiem był pilotaż POZ PLUS (2018-2021), który skupił się na wzmocnieniu POZ i pozornie obejmował wszystkie poziomy modelu Kaiser Permanente, zaspokajając potrzeby zdrowotne o różnych poziomach złożoności, a także kładąc silny nacisk na populacyjne zapobieganie chorobom i promocję zdrowia. Niemniej, istniejące programy opieki koordynowanej pozostają istotne i przeprowadzana obecnie reforma POZ powinna być rozważana w połączeniu z nimi oraz z innymi proponowanymi rozwiązaniami, takimi jak modele Ośrodków Zdrowia 75+ i Powiatowych Ośrodków Zdrowia, które wykraczają poza POZ i poza sektor opieki zdrowotnej. Ze względu na duże i trwałe różnice w zdrowiu między województwami, dostosowanie świadczenia usług do potrzeb lokalnych populacji, jak sugeruje to model Powiatowych Ośrodków Zdrowia, może prowadzić do rzeczywistej poprawy wyników zdrowo ; tnych w Polsce.
system ochrony zdrowia ; geriatria
Kowalska-Bobko, Iwona ; Gałązka-Sobotka, Małgorzata
29 sie 2024
29 lut 2024
52
14
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/5047
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-138968 | 29 sie 2024 |
Sagan, Anna
Badora-Musiał, Katarzyna
Fatyga-Kotula, Paulina
Dela, Roksana
Domagała, Alicja
Grudzień, Agata