W niniejszej pracy po raz pierwszy zbadano wpływ niewyrównanej sepsy na farmakokinetykę leków eliminowanych na drodze metabolizmu wątrobowego: ibuprofenu – leku o niskim oraz werapamilu – leku o wysokim współczynniku ekstrakcji wątrobowej, z uwzględnieniem ich enancjomerycznej budowy. Badania farmakokinetyczne prowadzono na myszach w 20 godzinie po procedurze wywołania sepsy (CLP), podając drogą dożylną racemat ibuprofenu (D=10 mg/kg) lub werapamilu (D=1 mg/kg). Sepsa miała wpływ na farmakokinetykę obu leków. W przypadku ibuprofenu doszło do znacznego zahamowania enzymatycznej przemiany nieaktywnego farmakologicznie R(-)- w aktywny S(+)-enancjomer oraz niewielkiego spadku CLmet obu enancjomerów, co skutkowało niewielkim wzrostem t0,5. Zaobserwowano również obniżenie Vdss oraz niewielkie zwiększenie fu. Modelowanie fizjologiczne i symulacje stężeń ibuprofenu u ludzi wykazały ważną rolę wiązania z białkami krwi w dyspozycji tego leku. W przypadku werapamilu, sepsa znacząco obniżyła CLmet obu enancjomerów, co znacznie wydłużyło ich t0,5 oraz zwiększyło AUC. Sepsa obniżyła Vd oraz fu tego leku. Modelowanie fizjologiczne ujawniło wystąpienie metabolizmu werapamilu w śledzionie u myszy z sepsą. Symulacje stężeń u ludzi potwierdziły, że niewyrównana sepsa znacząco może zwiększyć ekspozycję pacjentów na ten lek, zwiększając ponad 2-krotnie jego AUC w osoczu oraz nerkach. Tego typu m ; odele fizjologiczne mogą być wykorzystywane do przewidywania farmakokinetyki oraz modyfikacji dawkowania leków o podobnych właściwościach farmakokinetycznych stosowanych w sepsie.
Rada Dyscypliny Nauki farmaceutyczne
25 mar 2024
23 sty 2023
6
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4925
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-136386 | 25 mar 2024 |
Przejczowska-Pomierny, Katarzyna
Patel, Nikunjkumar
Tylutki, Zofia
Bielecka, Zofia
Hurkała, Joanna