Celem było ustalenie częstości występowania zaburzeń funkcji poznawczych wśród pacjentów w placówkach opiekuńczych w Polsce oraz ocena jakości opieki nad tą grupa chorych w kontekście stosowania leków psychotropowych i niefarmakologicznych form terapii w dwóch typach placówek: zakładach opiekuńczo-leczniczych i zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych (ZOL/ZPO) i domach pomocy społecznej (DPS). Badanie miało charakter przekrojowy i zostało przeprowadzone w latach 2015-2016 w grupie 1587 pacjentów z reprezentatywnej próby 23 placówek opiekuńczych w Polsce. Szczegółowe analizy wykonano na losowej próbie 455 osób (po 20 osób z każdej placówki). Wykazano wysokie rozpowszechnienie deficytów poznawczych w obu typach placówek (65,2%), statystycznie częściej u pacjentów ZOL/ZPO (74,5%) niż u mieszkańców DPS (59,2%). Pacjenci ZOL/ZPO częściej mieli infekcje dróg oddechowych, udar w wywiadzie, objawy psychotyczne i byli mniej sprawni w zakresie ADL niż mieszkańcy DPS, ale obie grupy badanych nie różniły się pod względem częstości występowania większości chorób przewlekłych czy zaburzeń zachowania. Osoby z zaburzeniami funkcji poznawczych były leczone lekami stosowanymi w zespołach otępiennych (13,4%), psychostymulantami (14,3%), antypsychotykami (46,4%), oraz lekami sedatywnymi (28,4%). Aż 73,4% osób korzystało z terapii zajęciowej, 67,2% z rehabilitacji medycznej, 44,8% z terapii funkcji po ; znawczych i 41,2% z grupowej gimnastyki dla seniorów, a tylko nieliczni otrzymali terapię psychologiczną (24,2%) i naukę podstawowych czynności życia codziennego ADL (22,7%). Należy zwrócić większą uwagę na rozpoznawanie deficytów poznawczych u pacjentów i poprawę jakości ich leczenia w obu typach placówek opiekuńczych.
epidemiologia ; system ochrony zdrowia ; psychiatria
8 kwi 2024
15 gru 2022
6
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4909
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-136117 | 8 kwi 2024 |
Kijowska, Violetta
Barańska, Ilona
Kuźmicz, Ilona
Kańtoch, Anna Magdalena
Horwath, Urszula