This publication is unavailable to your account. If you have more privileged account please try to use it or contact with the institution connected to this digital library.
Kącki, Wojciech
1998
Praca doktorska
W pracy porównano wynikioperacyjnego leczenia nierówności kończyn dolnych trzema metodami: metodą Wagnera, metodą Ilizarowa i metodą wydłużania przezchrząstkowego. Ocenie poddano wyniki 173 wydłużeń u 165 pacjentów. Metodą Wagnera wydłużono 31 ud i 15 podudzi, metodą Ilizarowa odpowiednio 50 i 40, a metodą dystrakcji nasadowej 21 ud i 16 podudzi. Analizowano następujące parametry: skrócenie segmentu, czas wydłużania, czas stabilizacji oraz całkowity czas leczenia, indeks wydłużania, jakość powstającej tkanki kostnej, ruchomość w sąsiednich do wydłużanego segmentu stawach, oś segmentu oraz powikłania klasifikowane wg Paley'a, jakie wystąpiły w czasie leczenia. Średnie skrócenie uda przed zabiegiem wynosiło 6,3 cm, podudzia 4,8 cm. Średnie wydłużenie uda wyniosło 5,8 cm, a podudzia 5,4 cm. Okres odserwacji wyniósł średnio 4 lata. Najlepsze wyniki wydłużania oraz najmniejszą ilość powikłań, zarówno podczas wydłużania uda jak i podudzia uzyskano stosując metodę Ilizarowa. Metoda Wagnera okazała się najmniej efektywna oraz obarczona największą ilością powikłań.
Kraków
2 - studia doktoranckie
ortopedia
Wydział Lekarski
Zarzycki, Daniel
oai:dl.cm-uj.krakow.pl:4859
ZB-83997
pol
nieograniczony
Oct 26, 2023
Jul 15, 2022
1
2
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4860
RDF
OAI-PMH
Citation style: chicago-author-date iso690-author-date
This page uses 'cookies'. More information I understand