Metadata language
Title:
LDL-afereza a profil lipidowy i funkcja śródbłonka u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca
Author:
Subject:
cholesterol LDL ; hipercholesterolemia ; kardiologia ; LDL-afereza ; śródbłonek serca
Abstract:
W ostatnich latach sugeruje się, że obniżenie poziomu frakcji LDL-cholesterolu (LDL-CH) przy użyciu LDL-aferezy (LDL-A) poprawia funkcjonowanie śródbłonka i przepływ krwi przez mięsień sercowy. Śródbłonkowy naczyniowy czynnik wzrostu (vascular endothelial growth factor - VEGF) jest związany z rozwojem blaszki miażdżycowej. LDL-aferezę przeprowadzono u 7 mężczyzn w wieku 39-54 lat z chorobą niedokrwienną serca zakwalifikowanych do zabiegów rewaskularyzacyjnych mięśnia sercowego (PTCA lub CABG), u których po miesiącu stosowania diety i farmakoterapii nadal stwierdzono poziom cholesterolu LDL w krwi powyżej 3,5 mol/l (5,76±1,1 mmol/l) (terapia simvastatyną). Pierwszą LDL-aferezę wykonywano na 2-3 dni przed rewaskularyzacją, a następne w 3-7 dni po niej i dalsze w zależności od stężenia cholesterolu u pacjentów przez 3 miesiące (do 7 zabiegów). Grupy kontrolne stanowili chorzy bez terapii LDL-aferezą, którzy byli poddawani zabiegom PTCA i CABG (grupa A) oraz chorzy leczeni tylko zachowawczo statynami (grupa B). LDL-A obniżyła: TCh by 49%, LDL-CH by 58%, TG by 62% (p<0,01). Podatność frakcji LDL na oksydację ex-vivo także uległa obniżeniu (p<0,01). Poziom czynnika vWF (wskaźnik stopnia uszkodzenia śródbłonka) obniżał się po LDL-A z 123±23,2% do 72±12,7%, a czynnika VEGF165, którego wzrost jest indukowany przez niedokrwienie, proces zapalny zmieniał się z 39(±8) pg/ml do poziomu poni ; żej detekcji (poniżej 15pg/ml). Po 6 i 12 miesiącach obserwowano dobrą tolerancję wysiłku w grupie leczonej LDL-A w porównaniu do chorych z grup kontrolnych. Po 12 miesiącach poziom VEGF (22±4) oraz vWF (105±55) pozostawały obniżone w stosunku do wartości wyjściowych w grupie leczonej LDL-A. LDL-afereza jest bezpieczną metodą leczenia opornych na farmakoterapię hipercholesterolemii. Jej efektem jest okresowe polepszenie profilu lipidowego w tej grupie chorych, jednak poprawa funkcji śródbłonka wydaje się być efektem bardziej długotrwałym, o czym może świadczyć dobra tolerancja wysiłku oraz niektóre parametry biochemiczne funkcji śródbłonka.