Obiekt

Tytuł: Złamanie rozprężające oczodołu : ocena metod i wyników leczenia w materiale Kliniki Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Collegium Medicum UJ w Krakowie

Abstrakt:

Złamanie rozprężające oczodołu (ZRO) charakteryzuje się typowym patomechanizmem i obrazem klinicznym. Objawami ZRO są: diplopia, zapadnięcie gałki ocznej, niedoczulica w zakresie unerwienia przez nerw podoczodołowy. W Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej CMUJ w Krakowie opracowano własny program leczenia ZRO obejmujący pierwotną rekonstrukcję oczodołu, rehabilitację ortooptyczną, operacje na mięśniach ocznych w przypadkach niepowodzeń. Pierwotna rekonstrukcja oczodołu polega na anatomicznym odtworzeniu struktur oczodołu, przywróceniu pełnej, biernej ruchomości gałki ocznej poprzez uwolnienie zrostów, odprowadzeniu zakleszczonych tkanek w złamaniu linijnym lub uwolnienie zrostów, odprowadzeniu przepukliny z rekonstrukcją ubytku kości oczodołu własnopochodnym przeszczepem kostnym (z kości ciemieniowej, skroniowej, biodrowej, przedniej powierzchni szczęki), z dostępu przezspojówkowego lub podrzęsowego. Celem pracy jest ocena skuteczności stosowanych metod operacyjnego leczenia ZRO w zależności od: wieku, typu pourazowego podwójnego widzenia, rodzaju złamania (typ i umiejscowienie), prawidłowego ustawienia gałek ocznych, czasu podjęcia leczenia po urazie, z uwzględnieniem krytycznej oceny innych stosowanych metod leczenia, a zwłaszcza dostępu operacyjnego i stosowanych materiałów rekonstrukcyjnych. Materiał pracy stanowi 310 chorych (288 pierwszorazowych i 22 po pierwotnych rekons ; trukcjach przeprowadzonych w innych ośrodkach), leczonych operacyjnie w latach 1972-1998 w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej CMUJ, a objętych diagnostyką narządu ruchowego gałki ocznej w Pracowni Patofizjologii Widzenia i Neurookulistyki przy Katedrze Okulistyki CMUJ w Krakowie. Badania okulistyczne przeprowadzone w stałych odstępach czasu w okresie pooperacyjnym stanowiły podstawę do oceny wyników. Wyższy odsetek wyleczeń stwierdzono u dzieci, u chorych z III i I typem diplopii, w przypadkach złamań linijnych. Typ złamania u dzieci nie wpływał na rokowanie, natomiast miałby znaczenie u dorosłych. Najlepsze wyniki leczenia operacyjnego ZRO uzyskano u chorych operowanych do 14 dni od urazu.

Miejsce wydania:

Kraków

Stopień studiów:

2 - studia doktoranckie

Dyscyplina:

chirurgia szczękowo-twarzowa

Instytucja nadająca tytuł:

Wydział Lekarski

Promotor:

Bartkowski, Stanisław B.

Data wydania:

1999

Identyfikator:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:4783

Sygnatura:

ZB-89185

Język:

pol

Prawa dostępu:

nieograniczony

Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:

Data ostatniej modyfikacji:

26 cze 2023

Data dodania obiektu:

9 lip 2022

Liczba wyświetleń treści obiektu:

58

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF

76

Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4784

Wyświetl opis w formacie RDF:

RDF

Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:

OAI-PMH

Nazwa wydania Data
ZB-89185 26 cze 2023
×

Cytowanie

Styl cytowania:

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji