Wstęp: W ostatnich latach coraz powszechniej uznaje się rolę zapalenia w rozwoju dysfunkcji śródbłonka. Postępy w naukach podstawowych i eksperymentalnych rzuciły światło na udział procesów zapalno-immunologicznych, i stanowiących ich podłoże mechanizmów komórkowych i molekularnych, w tworzeniu się tych zmian. Szczególne znaczenie tych obserwacji dotyczy okresu pomenopauzalnego u kobiet. Cel: Wpływ trzech sposobów leczenia hormonalnego na zachowanie się wybranych markerów stanu zapalnego oraz białka szoku cieplnego 60 u kobiet po menopauzie. Materiał i metodyka: Badaniem ogółem zostało objętych 60 kobiet hospitalizowanych w Klinice Endokrynologii Ginekologicznej CMUJ w latach 2004-2008, w wieku okołomenopauzalnym (51 lat +/- 3 lata) z poziomem FSH powyŜej 25 mIU/ml, z występującymi objawami zespołu klimakterycznego zakłócającymi dotychczasowy styl ich Ŝycia, kwalifikujące się do leczenia hormonalnego zgodnie ze Standardami Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Okres obserwacji wyniósł 6 miesięcy. Wnioski: W pracy własnej wykazano znamiennie statystyczny spadek stężenia fibrynogenu, ICAM-1, VCAM-1 oraz miana przeciwciał przeciwko białkom szoku cieplnego 60 we wszystkich grupach badanych w stosunku do grupy kontrolnej. Droga podania estrogenu, jego dawka oraz dobrany doustny gestagen nie różnicował badanych grup. U pacjentek stosujących doustną terapię ; estrogenowoprogesteronową zaobserwowano wzrost stężenia wysokoczułego białka C reaktywnego, podobnie jak u pacjentek w grupie kontrolnej. Przezskórna terapia estrogenowa obniża stężenie tego białka ostrej fazy.
22 cze 2022
22 cze 2022
9
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4748
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-113522 | 22 cze 2022 |
Rajtar-Ciosek, Agnieszka
Michno, Mikołaj
Pawlica-Gosiewska, Dorota
Motyl, Sylwia
Krzanowski, Marcin
Wierdak, Mateusz