Celem pracy była ocena związku pomiędzy strategią radzenia sobie ze stresem a stanem klinicznym pacjentów z rzs oraz ocena zależności pomiędzy osoczowym stężeniem wybranych hormonów a stanem klinicznym tych pacjentów. W badaniu wykorzystano trzy metody zbierania danych. 1) badania ankietowe z wykorzystaniem kwestionariuszy ankiet: Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (Mini-COPE), Skalę Odczuwanego Stresu (PSS-10) oraz Kwestionariusz Wydarzeń Życiowych (KWŻ). 2) badania biochemiczne, w których oznaczono stężenia kortyzolu, serotoniny oraz melatoniny w osoczu krwi. 3) wgląd do dokumentacji medycznej pacjentów, celem sprawdzenia wskaźnika DAS28 oraz stężenia białka C-reaktywnego. Chorzy na rzs odczuwali natężenie stresu na podobnym poziomie jak osoby z grupy kontrolnej. Pacjenci z niskim lub umiarkowanym wskaźnikiem DAS28 odczuwali niższe natężenie stresu w porównaniu do chorych z wysokim wskaźnikiem. Najczęściej stosowanymi strategiami radzenia sobie ze stresem było: aktywne radzenie sobie, planowanie oraz akceptacja, jednakże w momencie zaostrzenia choroby częściej stosowali strategię „zaprzeczanie”. Chorzy z rzs charakteryzowali się wyższym stężeniem kortyzolu i serotoniny oraz niższym stężeniem melatoniny w osoczu krwi w porównaniu do osób z grupy kontrolnej. Stężenie melatoniny i kortyzolu różniło się w zależności od wskaźnika aktywności choroby, natomiast stężenie ; serotoniny było na porównywalnym poziomie.
Rada Dyscypliny Nauki o zdrowiu
Jaworek, Jolanta ; Szklarczyk, Joanna
8 kwi 2024
23 maj 2022
7
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4714
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-134973 | 8 kwi 2024 |
Wróbel, Aldona
Istrati, Julita
Nowakowski, Jarosław
Klimek, Ewa
Świerczek, Artur
Łosińska, Katarzyna
Staszkiewicz, Magdalena