Obiekt
Tytuł: Sądowo-lekarska analiza zgonów dzieci i młodzieży na podstawie materiału opiniodawczego Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej UJCM z lat 2000-2010
Abstrakt:
W analizie sądowo-lekarskiej zgonów dziecięcych, można wyróżnić zabójstwa, samobójstwa, wypadki o różnym charakterze oraz zgony z przyczyn chorobowych. Podobną klasyfikację stosuje się do analizy zgonów osób dorosłych, jednakże zarówno przyczyny zgonów jak też ich rozkład w obu grupach wiekowych jest inny. Wynika to z odmienności chorób wieku dziecięcego i osób dorosłych, trybu życia i zadań społecznych. Istnieje wiele opracowań poświęconych problemowi umieralności dzieci i młodzieży. W przeważającej większości są to opracowania o charakterze statystycznym, służące pokazaniu skali zjawiska, jego przyczyn oraz trendów umieralności tj. obserwacji czy w danym okresie czasu liczba zgonów dzieci z powodu danej przyczyny rośnie czy też maleje. Oczywiste ograniczenia takich opracowań nie pozwalają zgłębić przyczyny śmierci, okoliczności zgonu, wyłowić z masy danych poszczególnych przypadków. Podstawą prawną wykonania sądowo-lekarskiej sekcja zwłok jest art. 209 k.p.k. (Dz.U. z 2018r. poz. 1987 ze zm.). Z jego treści wynika zakres spraw analizowanych w Zakładach Medycyny-Sądowej, w tym dotyczących zgonów dzieci i młodzieży, które stanowią wycinek wszystkich spraw zgonów małoletnich, nadzorowanych przez Prokuraturę i Policję. Materiał niniejszej pracy stanowią przypadki zgonów dzieci i młodzieży do 18-go roku życia, w których opinie wydawała Katedra i Zakład Medycyny Sądowej UJCM, w ; latach 2000-2010. Rejon, z którego pochodzą analizowane przypadki obejmuje obszar Małopolski, część województwa świętokrzyskiego oraz podkarpackiego. W Katedrze i Zakładzie Medycyny Sądowej UJCM w okresie od 2000 do 2010r. przeprowadzono łącznie 11260 badań pośmiertnych zwłok. W tej liczbie wykonano 481 badań sekcyjnych osób w wieku do 18 roku życia, co stanowi ok. 4,2 procent wszystkich autopsji w tym czasie. W badanej grupie znalazło się 159 osób płci żeńskiej i 322 płci męskiej, stanowiących odpowiednio 33 % i 57 % przypadków zgonów dzieci. Wśród wyselekcjonowanych przypadków stwierdzono 12 przypadków dzieciobójstw, 15 zabójstw, 60 samobójstw, 303 sprawy o charakterze szeroko rozumianego wypadku oraz 91 zgonów o podłożu chorobowym. Zakres badań przeprowadzanych w Zakładzie Medycyny Sądowej obejmował sądowo-lekarską sekcję zwłok, badania histopatologiczne wycinków narządów pobranych w trakcie sekcji, badania krwi i moczu na zawartość alkoholu etylowego, a w części przypadków także analizę toksykologiczną zabezpieczonego materiału, badania mikrobiologiczne i biochemiczne. Wyniki przeprowadzonych badań wykazały, że chłopcy byli najliczniejszą grupą zmarłych badanych w analizowanym okresie; co więcej, w przypadkach utonięć i tam, gdzie do zgonu doszło w wyniku samobójstwa przez powieszenie liczebność chłopców przekraczała 80 % przypadków badanej grupy. W omawianym okresie licz ; ba samobójstw dzieci i młodzieży kierowanych do badania w krakowskim Zakładzie Medycyny Sądowej utrzymywała się na podobnym poziomie Nie wykazano również zmiany liczby dzieciobójstw; ich liczba niezmiennie oscylowała wokół 0-2 przypadków rocznie. W dysertacji skupiono się szczególnie na przypadkach zabójstw i dzieciobójstw, analizie poddano nie tylko ofiary przestępstw, ale również dokonano analizy modus operandi sprawców. Wykazano, że rodzice, którzy pozbawili życia własne dzieci w chwili popełnienia czynu znajdowali się w stanie ostrej psychozy, a najczęściej wykorzystanym narzędziem czynu był nóż. Nie stwierdzono ani jednego przypadku zabójstwa altruistycznego, raportowanego, jako najczęstsze w badaniach anglosaskich. Analiza przypadków dzieciobójstw potwierdziła również, że na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat profil dzieciobójczyni nie uległ znaczącym zmianom, podobnie jak przekrój wyjaśnień składanych przez nie po zatrzymaniu. Zasłanianie się własnym przekonaniem o martwym urodzeniu dziecka było najczęściej podawanym powodem porzucenia dziecka. Co ciekawe, w badanej grupie stwierdzono duży odsetek spraw, w których do ujawnienia przestępstwa doszło w wyniku interwencji medycznej Pogotowia Ratunkowego, podjętej na skutek krwawienia z dróg rodnych po przebytym porodzie. Implikuje to refleksję, że rozwijana w obszarze edukacyjnym współpraca medycyny sądowej z szeroko ; pojętą medycyną kliniczną przynosi wymierne korzyści. Na zakończenie należy stwierdzić, że różnorodność poruszanych spraw i zestawienie ich w jednym opracowaniu, pozwoliło ukazać ogromne znaczenie prawidłowo przeprowadzonej sekcji sądowo lekarskiej. Z jednej strony, tam gdzie przestępne działanie było niewątpliwe, określenie przyczyny i mechanizmu zgonu pozwalało prawidłowo ukierunkować dalsze postepowanie organów ściągania, a w sprawach, które wszczęto w związku z nagłą, niejasną śmiercią dziecka, ustalenie chorobowego podłoża śmierci pozwalało je jednoznacznie zakończyć.
Miejsce wydania:
Stopień studiów:
Dyscyplina:
Instytucja nadająca tytuł:
Promotor:
Data wydania:
Identyfikator:
Sygnatura:
Język:
Prawa dostępu:
Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:
Data ostatniej modyfikacji:
2 wrz 2022
Data dodania obiektu:
23 maj 2022
Liczba wyświetleń treści obiektu:
0
Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF
0
Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4692
Wyświetl opis w formacie RDF:
Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| ZB-133533 | 2 wrz 2022 |
Obiekty
Podobne
Strona, Marcin
Moskała, Artur
Żaba,Czesław
Bolechała, Filip
