Wstęp: Omdlenia odruchowe są najczęstszą przyczyną utrat omdleń we wszystkich grupach wiekowych. Cel: Ocena wpływu utrat przytomności u pacjentów z zespołem omdleń wazo-wagalnych na centralny system nerwowy oraz funkcje neuropoznawcze. Materiał i metodyka : 42 osoby z wywiadem omdleń i/lub zasłabnięć, zakwalifikowane do testu pochyleniowego (HUTT). Grupa kontrolna - 30 osób, bez omdleń i zasłabnięć w wywiadzie. W grupie badanej przed i 2 godziny po HUTT oznaczano stężenia specyficznej enolazy neuronalnej (NSE) i białka S-100 w osoczu. Pacjenci w grupie badanej i kontrolnej wykonywali baterię testów neuropsychologicznych: COG, CORSI, DAUF. Wyniki: Brak istotnego statystycznie wzrostu NSE, ani białka S-100 w 2 godziny po HUTT. Dodatnia korelacja pomiędzy czasem trwania hipotonii (SBP<70 mmHg) w trakcie omdlenia, a wzrostem NSE po HUTT. Niezależnym czynnikiem ryzyka wystąpienia wzrostu NSE po HUTT jest hipotonia > 60 sek. W grupie badanej zaobserwowano pogorszenie w zakresie uwagi i koncentracji na wykonywanym zadaniu (test DAUF). Pacjenci ze wzrostem NSE po HUTT osiągnęli gorsze wyniki we wszystkich wykonywanych testach neuropsychologicznych (COG, CORSI, DAUF). Wnioski: Większe ryzyko mikrouszkodzenia OUN gdy czas hipotonii towarzyszącej omdleniu > 60 sek. Wzrost NSE w trakcie omdlenia wywołanego HUTT może identyfikować pacjentów zagrożonych pogorszeniem funkcji neurop ; oznawczych.
choroby układu krążenia ; neurologia
Rada Dyscypliny Nauki medyczne
Nessler, Jadwiga ; Pietrucha, Artur
Mar 25, 2024
Apr 8, 2022
52
1
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4633
Edition name | Date |
---|---|
ZB-134969 | Mar 25, 2024 |
Jędrzejczyk-Spaho, Joanna