Object
Title: Obraz polskiej populacji chorych z niewydolnością̨ serca włączonych do Heart Failure Long Term Registry oraz ocena rokowania chorych w obserwacji rocznej
Abstract:
WSTĘP Niewydolność serca (HF) staje się jednym z największych wyzwań współczesnej medycyny, ale również narastającym problemem ekonomicznym i społecznym. Szacuje się, iż na świecie jest około 26 milionów ludzi z HF. Paradoksalnie poprawa rokowania zarówno w ostrych stanach jak i przewlekłych chorobach kardiologicznych prowadzi do wzrostu liczby chorych z przewlekłą niewydolnością serca. Wytyczne z 2016 roku wprowadziły 3 typy HF opierając się w dużej mierze na pomiarze frakcji wyrzutowej lewej komory (HFmrEF, HFpEF, HFrEF). W Polsce brak jest rejestrów epidemiologicznych chorych z niewydolnością serca jak również danych na temat charakterystyki demograficzno - klinicznej oraz rokowania u chorych z poszczególnymi typami niewydolności serca wprowadzonymi w 2016 roku. Przeprowadzone przez ESC rejestry chorych z HF (Heart Failure Pilot Survey, Heart Failure Long Term Registry) są pierwszymi rejestrami z tak dużą bazą danych klinicznych umożliwiających szczegółowe poznanie HF. CELE PRACY Zasadniczym celem rozprawy doktorskiej było scharakteryzowanie polskiej populacji chorych z niewydolnością serca włączonych do Heart Failure Long Term Registry oraz ocena rokowania chorych w obserwacji rocznej. Dodatkowymi celami projektu były: 1. Opisanie charakterystyki, przebiegu klinicznego i rokowana poszczególnych 3 typów niewydolności serca (HFrEF, HFpEF, HFmrEF), z szczególnym uwzględnien ; iem niewydolności serca z pośrednią frakcją wyrzutową lewej komory (HFmrEF) na podstawie polskiej populacji chorych z niewydolnością serca włączonych do Heart Failure Long Term Registry. 2. Poznanie podobieństw i odrębności niewydolności serca wśród polskiej populacji chorych w stosunku do chorych włączonych do Heart Failure Long Term Registry w innych krajach europejskich. METODYKA ESC-HF Long Term Registry był prospektywnym, wieloośrodkowym, obserwacyjnym badaniem prowadzonym w 211 ośrodkach kardiologicznych w 21 krajach europejskich i śródziemnomorskich, które są członkami ESC. Ośrodki rekrutowały chorych w jednym stałym dniu tygodnia przez 12 kolejnych miesięcy. Chorzy byli w obserwacji przez okres 12 miesięcy. Co 3 miesiące wykonywano wizytę telefoniczną, a po 12 miesiącach wizytę w Ośrodku. Chorzy, którzy nie mogli zgłosić się do Ośrodka na wizytę końcową, mieli wykonane wizyty telefoniczne. Jako badacz uczestniczyłem w procesie selekcji naszego Ośrodka, a następnie poszukiwałem i rekrutowałem chorych zarówno do pilotażowej części rejestru oraz do ESC-HF Long Term Registry. Przeprowadzałem wizyty włączające do rejestru oraz wizyty kontrolne zgodnie z protokołami obu rejestrów. Zbierałem wszystkie możliwe dane zgodnie z wymogami protokołu i wprowadzałem je do bazy obu rejestrów. Do polskiej części ESC-HF Long Term Registry włączono 1202 chorych w I fazie rejestru od ma ; ja 2011 do kwietnia 2013 roku (778 chorych hospitalizowanych i 424 chorych ambulatoryjnych). Kryteria włączenia: Do rejestru włączano chorych od maja 2011 r. do kwietnia 2013 r. Wszyscy pacjenci ambulatoryjni oraz wszyscy pacjenci przyjmowani do Oddziału w wyznaczonym wcześniej jednym dniu w tygodniu byli zapraszani do udziału w rejestrze. W związku z tym w do badania włączano następujących pacjentów: - pacjenci ambulatoryjni z przewlekłą HF zdiagnozowani zgodnie z oceną kliniczną odpowiedzialnego kardiologa w ośrodkach uczestniczących - pacjenci hospitalizowani w oddziale kardiologii lub intensywnej terapii kardiologicznej z powodu ostrej niewydolności serca (de novo lub zaostrzenia przewlekłej niewydolności serca), u których konieczne było leczenie dożylne (leki inotropowe, rozkurczające naczynia lub leki moczopędne). Kryteria wyłączenia: - wiek poniżej 18 roku życia - brak pisemnej zgody chorego na udział w rejestrze Analiza statystyczna: Zmienne nominalne zostały przedstawione jako liczności i procenty, natomiast zmienne ciągłe jako średnia wraz z odchyleniem standardowych i medianą wraz z pierwszym i trzecim kwartylem. Normalność rozkładów została przetestowana testem Shapiro-Wilka lub Kolmogorova-Smirnova-Lillieforsa w przypadku dużych liczebności. Analiza wariancji lub test Kruskala-Wallisa zostały użyte do porównania zmiennych ciągłych pomiędzy trzema grupami EF ; . Zmienne nominalne zostały porównane testem χ2 Pearsona lub dokładnym testem Fishera (z wykorzystaniem symulacji Monte-Carlo dla tablic większych niż 3x3). Analizę przeżycia przeprowadzono z wykorzystaniem estymatora Kaplana Meiera. Porównanie krzywych przeżycia przeprowadzono z użyciem testu log-rank. Założono, że na statystyczną istotność wskazuje p mniejsze od 0.05. Przedstawione przedziały ufności są 95%. Do opracowania baz danych i analizy statystycznej wyników zostało wykorzystane oprogramowanie JMP® 14.2.0 (SAS Institute Inc.,USA, 2018). WYNIKI Największą grupę stanowili chorzy z HFrEF (61.15%), następnie chorzy z HFmrEF (19.63%) oraz chorzy z HFpEF (19.22 %). Zdecydowaną większość polskich chorych stanowili chorzy hospitalizowani (64.73%). Istotnie częściej hospitalizowani byli chorzy z HFpEF (76.19%, p<0.001). Poszczególne grupy chorych różniły się istotnie pod względem wiekowym (p<0.001). Większość chorych stanowili mężczyźni (72.52% ). Obserwowano istotne różnice w rozkładzie płci w zależności od typu HF (p<0.001). W grupie mężczyzn częściej występował typ HFrEF (81.06%), a kobiety częściej występowały w grupie HFpEF (50.65%). Obserwowano istotne różnice w wartości BMI w zależności od typu HF(p=0.037). Obserwowano istotne różnice w wartościach skurczowego i rozkurczowego CTK w poszczególnych typach HF. Występowały istotne różnice w rozkładzie etiologii pomiędzy p ; oszczególnymi typami HF (p<0.001). Najczęstszą przyczyną HF była choroba niedokrwienna serca (52.49%). Kolejnymi przyczynami były: kardiomiopatia rozstrzeniowa (23.63%), wady zastawkowe (9.73%), nadciśnienie tętnicze(5.66%) oraz kardiomiopatia tachyarrytmiczna (2.08%). Wśród wad zastawkowych dominowały wady zastawki mitralnej (68.38%) i aortalnej (49.57%). Najczęstszą chorobą współistniejącą z HF było nadciśnienie tętnicze występujące u 61.15% populacji włączonej do badania. Migotanie przedsionków obserwowano u 44.09 % chorych, istotnie częściej było one obecne u chorych z HFpEF (54.11%,p=0.047). Cukrzyca była obecna u 31.67% i nie obserwowano istotnych różnic w częstości występowania cukrzycy w poszczególnych typach HF. Wśród chorych hospitalizowanych 90.82% było przyjętych z powodu dekompensacji niewydolności serca, a 9.18% jako nowo rozpoznana niewydolność serca. Najczęstszymi przyczynami hospitalizacji były: HF (88.89%), migotanie przedsionków(29.84%), zawał serca (22.09%), dysfunkcja nerek (14.86%), niekontrolowane NT (13.18 %), arytmia komorowa (10.72%), ostry zespół wieńcowy (8.14%). Dominującym profilem klinicznym była dekompensacja HF (73.39%), następnie ACS/HF (7.88%), nadciśnieniowa HF (6.72%), obrzęk płuc (5.17%), prawo-komorowa HF (5.34%), wstrząs kardiogenny (1.94%). Dominowali chorzy w klasie NYHA III (47.01%).Wśród chorych przyjętych do szpitala 11.72 % wymagało ; leków inotropowych. Nie było istotnych różnic w częstości stosowania leków inotropowych, ale też diuretyków i nitratów pomiędzy wszystkimi typami HF. ACE i/ARB otrzymywało 88.23% polskich chorych włączonych do rejestru. Przyczynami braku stosowania ACE I była nietolerancja leku (38,84%) oraz przeciwwskazania do stosowania leku (21,90%). Docelową dawkę osiągnęło 39.89 % chorych. Beta adrenolityki stosowało średnio 92.42 % chorych. Wśród chorych nie przyjmujących beta adrenolityków ponad 38 % chorych miało przeciwwskazania do stosowania leku, a nie tolerowało leku 19.28% chorych.. Docelową dawkę osiągnęło 24.4% chorych. Antagonistów aldosteronu otrzymywało średnio 70.68% uczestników rejestru. Docelową dawkę osiągnęło 39,57% polskich chorych. Diuretyki otrzymywało średnio 82.22%, a drugi diuretyk 22.25% chorych. Leki p/płytkowe stosowało 55.52 % chorych, a antykoagulanty u średnio 45% chorych. Statyny otrzymywało średnio 69.76% polskich chorych. Digoksynę przyjmowało średnio 24.94% pacjentów, przy czym istotnie częściej była stosowana w grupie HFrEF (30.25%,p<0.001). Blokery kanału wapniowego przyjmowało średnio 10,78% chorych, istotnie częściej w grupie HFpEF(20,96%,p<0.001). W leczeniu cukrzycy leki doustne przyjmowało średnio 47.31 % chorych, a insulinę 29.67%. CRT zostało zaimplantowane u 9.52% chorych. Wskazania do implantacji posiadało nadal 9.44% włączonych chorych, u 71. ; 17 % z nich zaplanowano wszczepienie urządzenia. ICD zostało wszczepione u 26.15 % chorych. Wskazania do implantacji ICD posiadało nadal 21.39 % włączonych chorych, u 71.89% z nich zaplanowano zabieg. W trakcie hospitalizacji zmarło 18 chorych (2.34%). Nie obserwowano istotnych różnić w śmiertelności wewnątrzszpitalnej pomiędzy różnymi typami HF. Śmiertelność całkowita w rocznej obserwacji polskiej populacji chorych z HF wynosiła 11.18%. Nie obserwowano istotnych różnic w śmiertelności całkowitej pomiędzy trzema typami HF. W grupie chorych ambulatoryjnych śmiertelność w obserwacji rocznej wynosiła 4.01% i nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy trzema typami HF. W polskiej grupie chorych hospitalizowanych śmiertelność w obserwacji rocznej wynosiła 14.66 % i nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy trzema typami HF. WNIOSKI 1. Charakterystyka polskiej populacji chorych włączonych do Heart Failure Long Term Registry była zróżnicowana w zależności od typu niewydolności serca (HFmrEF, HFpEF, HFrEF) pod względem danych demograficznych, etiologii, chorób współistniejących, czynników ryzyka, badania przedmiotowego, niektórych parametrów laboratoryjnych, elektrokardiograficznych i echokardiograficznych oraz stosowanej farmakoterapii. Pomimo tego rokowanie w rocznej obserwacji polskiej populacji chorych z niewydolnością serca nie różniło się pomiędzy trzema typami niewydolności se ; rca. 2. Zaobserwowano, że pacjenci z niewydolnością serca z pośrednią frakcją wyrzutową w obrazie kliniczno-demograficznym, etiologii, częstości występowania chorób współistniejących, wybranych parametrach laboratoryjnych, elektrokardiograficznych i echokardiograficznych klasyfikują się pomiędzy chorymi z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową a chorymi z niewydolnością serca z zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory. W charakterystyce klinicznej bliżej im jednak do pacjentów z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową. 3. Wykazano, iż polska populacja chorych z niewydolnością serca z uwzględnieniem jej trzech typów jest podobna w wielu aspektach kliniczno--demograficznych do całej populacji rejestru. W porównaniu do całej populacji rejestru w polskiej populacji chorych częściej występowała etiologia niedokrwienna, częściej stosowano beta adrenolityki i antagonistów aldosteronu, częściej osiągano docelowe dawki podstawowych grup leków zalecanych w niewydolności serca oraz stwierdzono niższą śmiertelność całkowitą w obserwacji rocznej.
Place of publishing:
Level of degree:
Degree discipline:
choroby układu krążenia ; epidemiologia
Degree grantor:
Promoter:
Date issued:
Identifier:
Call number:
Language:
Access rights:
Object collections:
Last modified:
Jun 16, 2023
In our library since:
Mar 30, 2022
Number of object content hits:
0
Number of object content views in PDF format
0
All available object's versions:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4583
Show description in RDF format:
Show description in OAI-PMH format:
| Edition name | Date |
|---|---|
| ZB-133527 | Jun 16, 2023 |
Objects
Similar
Bury, Krzysztof
Stompór, Małgorzata
Sondej, Tomasz
Nowacka, Magdalena
Wiliński, Jerzy
Przybyła, Anna
Dubiel, Marzena
Wróbel, Krzysztof
