Język metadanych
Tytuł:
Długotrwała obserwacja pacjentów z kardiostymulatorem DDD
Autor:
Temat i słowa kluczowe:
stymulacja dwujamowa ; rozrusznik serca ; umieralność ; uszkodzenia elektrod ; migotanie przedsionków
Abstrakt:
Dwujamowa (DDD) stymulacja serca jest najpowszechniej stosowanym trybem stymulacji w większości krajów na świecie, a jej użycie stale wzrasta w wartościach bezwzględnych i procentowo względem pozostałych trybów stymulacji. W latach 1984-2014 3932 kolejnych pacjentów miało pierwszorazową implantację stymulatora DDD. Retrospektywna obserwacja trwała do 31.08.2016. Informację o przeżyciu pacjentów uzyskano z centralnego rejestru PESEL. Porównano obserwowane i przewidywane przeżycie na podstawie tablic życia Głównego Urzędu Statystycznego. Dodatkowo, dla mieszkańców Małopolski, którzy zmarli w latach 1999–2015, przeprowadzono analizę trendów utraconych lat życia. Obserwacja kliniczna trwała średnio 6,5 ± 5,2 lat. Jedynie płeć męska i rosnący wiek podczas zabiegu były negatywnie związane z przeżyciem. Przeżywalność w badanej populacji istotnie statystycznie przewyższyła przeżywalność przewidywaną na podstawie danych GUS po 12. roku obserwacji po implantacji. Utracone lata życia malały z 17,4 lat w 1999 do 9 lat w 2015 ze średnią roczną zmianą procentową -4%. Uszkodzenie elektrody wystąpiło u 4,2% elektrod i 7,3% pacjentów. Istotny związek z uszkodzeniem elektrody miały młodszy wiek podczas implantacji elektrody, jednobiegunowa budowa elektrody i implantacja przez nakłucie żyły podobojczykowej. Utrwalone migotanie przedsionków pojawiło się u 19% pacjentów. Czynnikami ryzyka były płeć ; męska, wzrastający wiek podczas implantacji i wywiad migotania przedsionków przed zabiegiem. Rozwój utrwalonego migotania przedsionków około półtorakrotnie zwiększał ryzyko zgonu, P < 0,001.
Miejsce wydania:
Stopień studiów:
Dyscyplina:
choroby układu krążenia ; epidemiologia
Instytucja nadająca tytuł:
Rada Dyscypliny Nauki medyczne