Stwardnienie zanikowe boczne (SLA) to postępująca, nieuleczalna, wieloukładowa choroba neurozwyrodnieniowa dotycząca górnego i dolnego motoneuronu. Praca doktorska przedstawia ocenę parametrów elektroneurograficznych oraz elektromiograficznych, a także zaburzeń nastroju i funkcji poznawczych w przebiegu progresji niepełnosprawności kończyn u pacjentów z SLA. Do badania włączono 20 osób, przydzielonych do dwóch grup, z klinicznie pewnym lub prawdopodobnym rozpoznaniem SLA, bez chorób współistniejących mogących wpływać na sprawność kończyn. Badania wykazały, że najbardziej przydatnym parametrem elektroneurograficznym służącym do wczesnej diagnozy oraz do monitorowania przebiegu choroby jest amplituda złożonej odpowiedzi mięśniowej (CMAP) i latencja minimalnej fali F. Z kolei w zakresie parametrów elektromiograficznych jest nim czas trwania pojedynczych jednostek ruchowych (MUP). Stwierdzono stopniową redukcję amplitudy CMAP z wydłużeniem latencji minimalnej fali F oraz czasu trwania MUP. Klinicznym odzwierciedleniem tych zaburzeń była narastająca niepełnosprawność kończyn, czego potwierdzeniem były pogarszające się wyniki przeprowadzonych testów klinicznych. Upośledzonej sprawności kończyn towarzyszyły zaburzenia funkcji poznawczych z tendencją do progresji zmian w czasie. Zaburzenia depresyjne nasilały się w sposób przemijający. Pacjenci z postacią kończynową SLA wykazywali go ; rsze parametry przewodnictwa ruchowego oraz gorszą sprawność kończyn w stosunku do pacjentów z postacią opuszkową SLA, przy jednoczesnym mniej nasilonym postępie zmian w czasie.
Rada Dyscypliny Nauki medyczne
8 kwi 2024
8 lut 2022
11
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4496
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-132299 | 8 kwi 2024 |
Hübner, Ilona
Żur-Wyrozumska, Kamila
Ostrowska, Monika
Golenia, Aleksandra
Zawiślak, Dorota
Pieczyrak-Brhel, Urszula
Kijowska, Violetta
Kułaga, Agnieszka