Głównym celem pracy była ocena skuteczności dwóch modeli interwencji w poprawie znajomości i kontroli czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych (CVD) oraz reagowania na objawy zawału serca i udaru mózgu u pacjentów oddziałów kardiologicznych z chorobą niedokrwienną serca (CAD) oraz podstawowej opieki zdrowotnej bez rozpoznanej CVD w województwie małopolskim. Do badania włączono 1586 pacjentów z CAD oraz 1213 bez CVD rekrutowanych spośród uczestników Programu zdrowotnego w zakresie prewencji i wykrywania chorób układu krążenia w populacji mieszkańców województwa małopolskiego w latach 2012-2016. Pacjentów przydzielono do 3 grup: INT-1 (pojedynczego szkolenia), INT-2 (pojedynczego szkolenia i powtarzanej interwencji telefonicznej) oraz UC (standardowej opieki medycznej). Ocenę kontrolną przeprowadzono po 12 miesiącach. Wiedza na temat czynników ryzyka CVD u pacjentów bez CVD poprawiła się w grupie INT-1 oraz INT-2, a u osób z CAD wyłącznie w grupie INT-2. Pojedyncze szkolenie w porównaniu do UC zwiększyło znajomość objawów zawału serca i udaru mózgu tylko u pacjentów z CAD. U pacjentów z CAD po pojedynczym szkoleniu w porównaniu do UC zwiększyła się liczba osób niepalących i osiągających zalecaną aktywność fizyczną, interwencja telefoniczna przyniosła dodatkowe korzyści w osiąganiu celów dla aktywności fizycznej oraz większości zwyczajów żywieniowych. U osób bez CVD szkolenie ; zwiększało jedynie rekomendowane spożycie ryb, a interwencja telefoniczna poprawiała osiąganie celów dla aktywności fizycznej i ograniczenia spożycia soli.
26 cze 2023
29 cze 2020
157
154
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4351
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-130879 | 26 cze 2023 |
Sarnecka, Agnieszka
Pacia, Klaudia Krystyna
Waśniowska, Anna
Pęksa, Jan Wojciech
Dymek, Justyna
Major, Katarzyna Ewa