Nie masz uprawnień do wyświetlenia tego obiektu. Aby poprosić o dostęp do niego, wypełnij poniższe pola.
Kisiel, Roksana
2019
Praca doktorska
Terapia resynchronizująca jest uznaną, interwencyjną metodą leczenia pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca. Podstawą CRT jest elektrostymulacja korygująca nieprawidłową, opóźnioną depolaryzację bocznej ściany lewej komory u chorych z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa. Celem podjętych badań była ocena długoterminowej wartości prognostycznej nowych i klasycznych parametrów elektrokardiograficznych, w odniesieniu do hospitalizacji i zgonów, u pacjentów z urządzeniami resynchronizującymi. Przeanalizowano m.in. parametry takie jak: patologiczna oś zespołów QRS przed zabiegiem, redukcja amplitudy zespołu QRS w odprowadzeniu V3 podczas stymulacji lewokomorowej, występowanie koniuszkowej morfologii zespołów QRS podczas stymulacji lewokomorowej, czas trwania zespołu QRS podczas stymulacji lewokomorowej, różne definicje elektrokardiograficzne bloku lewej odnogi pęczka Hisa. W tym celu objęto retrospektywną analizą 590 pacjentów, którzy byli poddani zabiegowi wszczepienia urządzenia resynchronizującego w I Klinice Kardiologii i Elektrokardiologii Interwencyjnej oraz Nadciśnienia Tętniczego w Krakowie, od lutego 2006 r. do grudnia 2014 r. Ustalono dwa punkty końcowe na czerwiec 2016 r.: 1. zgon z dowolnej przyczyny lub przeszczep serca 2. zgon z dowolnej przyczyny lub hospitalizacja spowodowana zaostrzeniem niewydolności serca.
Kraków
2 - studia doktoranckie
choroby układu krążenia
Wydział Lekarski
Jastrzębski, Marek
oai:dl.cm-uj.krakow.pl:4338
ZB-130612
pol; eng
tylko w bibliotece
26 cze 2023
22 cze 2020
6
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4339
RDF
OAI-PMH
Sondej, Tomasz
Wiliński, Jerzy
Przybyła, Anna
Kusiak, Aleksander
Drożdż, Tomasz
Chmiel, Grzegorz
Moskal, Paweł Jerzy
Styl cytowania: chicago-author-date iso690-author-date
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji Rozumiem