Celem pracy było wyselekcjonowanie spośród 43 związków, będących arylosulfonamidowymi pochodnymi (aryloksy)alkiloamin, uroselektywnych struktur o największej preferencyjności do podtypów A i D receptora α1 – adrenergicznego (AR), co dawałoby podstawy do dalszego badania tych związków jako kandydatów w łagodzeniu objawów rozrostu stercza.Przesiewowe badania farmakologiczne obejmowały określenie powinowactwa do receptorów α1- oraz α2- AR oraz aktywność wewnętrzną do podtypów A i B α1 – AR. Wyłoniono cztery struktury: PZ - 962, PZ – 1204, PZ - 1205 i PZ – 1206, które przekazano do dalszych badań, obejmujących oznaczenie aktywności wewnętrznej do podtypu D oraz aktywności antagonistycznej względem podtypów A, B i D α1 – AR w badaniach biofunkcyjnych. Kolejno określono aktywność hipotensyjną po jednorazowym iv. oraz przewlekłym podawaniu ip. związków u szczurów, zbadano wpływ na: presyjne działanie metoksaminy, osoczowy profil węglowodanowo-lipidowy, prawidłowy elektrokardiogram szczura i określono aktywność cholinolityczną.Ostatecznie wyłoniono struktury o istotnej aktywności α1-adrenolitycznej i korzystnym wpływie na parametry lipidowo-węglowodanowe, równocześnie pozbawione znamiennych efektów krążeniowych. Wybrane związki nie wykazały wyższej od tamsulozyny preferencji wiązania receptorów α1A/D-adrenergicznych oraz aktywności cholinolitycznej. Pomimo, iż stwierdzono słabszą aktyw ; ność receptorową wybranych związków w porównaniu do tamsulozyny, ostatecznym potwierdzeniem skuteczności w łagodzeniu objawów BPH będzie wykonanie badań urodynamicznych w modelu zwierzęcym.
13 mar 2023
18 cze 2020
12
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4332
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-131399 | 13 mar 2023 |
Rak, Aleksandra
Lustyk, Klaudia
Knutelska, Joanna
Nowiński, Leszek