W cyklu prac stanowiących niniejszą rozprawę doktorską analizowano przydatność pośmiertnego badania tomografią komputerową w połączeniu z klasyczną sądowo--lekarską sekcją zwłok u ofiar wypadków komunikacyjnych, w szczególności w zakresie ofiar wypadków z wnętrza samochodu oraz motocyklistów. Przedstawiono także przydatność pośmiertnego badania tomografią komputerową w wybranych przypadkach potrąceń pieszego przez samochód, w których występowało znaczne nasilenie obrażeń. Na podstawie uzyskanych wyników można wskazać, że połączenie badania pośmiertną tomografią komputerową z sądowo-lekarską sekcją zwłok w powyższych przypadkach pozwoliło uzyskać istotnie większą liczbę stwierdzonych obrażeń w zakresie układu kostnego. W szczególności dotyczy to obszarów trudno dostępnych w czasie badania sekcyjnego lub nieobjętych standardowym zakresem badania, takich jak rejon twarzoczaszki, kręgosłupa czy kończyn. W przypadku ofiar z wnętrza pojazdu stwierdzono także przydatność pośmiertnego badania tomografią komputerową w zestawieniu z sekcją zwłok w zakresie wykrywania obecności wynaczynionej krwi w komorach mózgowych oraz stwierdzania uszkodzeń płuc. Niewątpliwą zaletą jest także możliwość szybkiej i prostej identyfikacji przestrzeni gazowych, zarówno fizjologicznych, jak i patologicznych, co daje istotną przewagę tej technice w porównaniu ze standardową sekcją zwłok. Podsumowując – pośmi ; ertne badanie tomografią komputerową w istotny sposób uzupełnia badanie pośmiertne ofiar wypadków komunikacyjnych i powinno wchodzić w skład rutynowego postępowania w takich przypadkach.
26 cze 2023
30 maj 2019
39
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4296
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-128619 | 26 cze 2023 |
Moskała, Artur
Strona, Marcin
Kopacz, Paweł
Żaba,Czesław
Bolechała, Filip