Wstęp Pomimo systematycznej poprawy w zakresie opieki zdrowotnej obserwuje się wzrost, zwłaszcza w krajach rozwiniętych, odsetka porodów przedwczesnych. Największą i najszybciej powiększającą się grupą porodów przedwczesnych są porody między 34. a 36. tygodniem ciąży, czyli późne porody przedwczesne (PPP). Szacuje się, że liczba późnych wcześniaków (PW) urodzonych pomiędzy 34. (0/7) a 36. (6/7) tygodniem ciąży może stanowić nawet 2/3 wszystkich urodzeń przedwczesnych na terenie Polski. Z powodu krótszego rozwoju wewnątrzmacicznego noworodki z późnych porodów przedwczesnych nie są w pełni dojrzałe, przez co występuje u nich podwyższone ryzyko występowania zaburzeń adaptacyjnych.Cel pracy Celem pracy była ocena zaburzeń adaptacyjnych noworodków urodzonych przedwcześnie pomiędzy 34. (0/7) a 36. (6/7) tygodniem ciąży w szpitalach o różnym stopniu referencyjności.Materiał i metody Badania prowadzono w okresie od czerwca 2013 roku do października 2015 roku w trzech szpitalach o różnym stopniu referencyjności opieki perinatalnej. Grupę badaną stanowiła dokumentacja medyczna 300 noworodków urodzonych przedwcześnie [w przedziale od 34. (0/7) do 36. (6/7) tygodnia ciąży (PW)] oraz 300 noworodków urodzonych w terminie porodu [od 37. (6/7) do 39. (6/7) tygodnia ciąży – grupa kontrolna (GK)] w latach od stycznia 2010 do grudnia 2013. W badaniach wykorzystano analizę retrospektywną posługują ; c się analizą indywidualnej dokumentacji medycznej noworodka. Narzędziem, według którego porządkowano informacje na temat noworodków, był autorski Arkusz analizy dokumentacji noworodka urodzonego przedwcześnie. Analizę statystyczną danych przeprowadzono za pomocą pakietu STATISTICA 12.0 PL (StatSoft, Polska). W prezentacji wyników w przypadku zmiennych ilościowych wykorzystano podstawowe metody statystyki opisowej. Analizę istotności różnic pomiędzy wartościami średnimi w porównywanych grupach przeprowadzono za pomocą testu Shapiro-Wilka oraz testu Levene’a. Do weryfikacji hipotez wykorzystano testy nieparametryczne: test U Manna-Whitneya, wariancję H Kruskala-Wallisa oraz tabele krzyżowe i test Chi-kwadrat (χ2). Jako poziom istotności przyjęto α= 0,05. ; Wyniki Noworodków urodzonych w 36 tygodniu ciąży było 57,0% (n=171), w 35. tygodniu ciąży 29,3% (n=88), a w 34 tygodniu 13,7% (n=41). Wykazano, że PW częściej rodziły się w porodach zabiegowych przez cięcie cesarskie 53,4% (n=166). Natomiast w grupie kontrolnej (GK) więcej było porodów zakończonych siłami natury 66,7% (n=200). Powikłania w przebiegu aktualnej ciąży występowały u ponad połowy matek PW – 52,3% i tylko 25,6% noworodków z GK. Przedwczesne odpłynięcie płynu owodniowego istotnie częściej stanowiło przyczynę zakończenia ciąży w grupie PW niż w GK (χ2=21,195; p<0,001). Noworodki urodzone pomiędzy 34. a 36. tygodniem c ; iąży częściej charakteryzowały się niższą masą urodzeniową i długością ciała oraz niższymi obwodami głowy i klatki piersiowej niż noworodki z GK p<0,001. W ocenie według skali Apgar PW miały w każdej mierzonej minucie niższe wartości średnio o 1 pkt w stosunku do grupy kontrolnej (p<0,001). Późne wcześniaki istotnie statystycznie częściej nie podejmowały samodzielnie akcji oddechowej (χ2=46,320; p<0,001) oraz częściej wymagały resuscytacji (χ2=18,557; p<0,001) i wspomagania oddechu po urodzeniu niż noworodki urodzone o czasie. Podczas gdy wszystkie noworodki z GK oddychały samodzielnie po urodzeniu. Głównym powodem odraczania szczepień przeciwko WZW B i BCG w grupie PW była niska masa urodzeniowa, zespół zaburzeń oddychania i infekcja wewnątrzmaciczna (χ2=72,019; p<0,001). Im wyższy poziom referencyjności szpitala tym częściej rodziły się tam dzieci z PPP, u których występowały także częściej powikłania okołoporodowe (χ2=16,045; p=0,013) tj: krwawienia do ośrodkowego układu nerwowego, zamartwica i niedotlenienie. W szpitalach tych również częściej diagnozowano niezgodność serologiczną (χ2=9,078; p=0,010), infekcje układu oddechowego (χ2=20,031; p<0,001), zespół zaburzeń oddychania (χ2=7,835; p=0,019) i żółtaczkę noworodków (χ2=7,342; p=0,025) oraz częściej monitorowano saturację (χ2=16,563 p<0,001) i przeprowadzano obserwację w inkubatorze (χ2=9,750; p=0,007). Wnioski 1. Noworo ; dki urodzone pomiędzy 34. (0/7) a 36. (6/7) tygodniem ciąży częściej wykazywały trudności adaptacyjne do życia pozamacicznego i problemy zdrowotne niż noworodki urodzone o czasie. 2. Wśród czynników istotnie częściej utrudniających procesy adaptacyjne PW odnotowano: zaburzenia termoregulacji, żółtaczkę patologiczną, zespół zaburzeń oddychania (ZZO) oraz infekcje wewnątrzmaciczne. 3. Niedojrzałość przewodu pokarmowego PW wpływała na opóźnienie wprowadzania karmienia naturalnego. 4. Noworodki z PPP, u których występowały zaburzenia adaptacyjne, były częściej odraczane od szczepień ochronnych niż dzieci urodzone w terminie porodu.5. Przedłużenie okresu hospitalizacji PW powodowały: krwawienia do ośrodkowego układu nerwowego, zespół zaburzeń oddychania, zakażenia wewnątrzmaciczne, żółtaczka noworodków oraz antybiotykoterapia. 6. Referencyjność szpitala miała wpływ na częstość rodzenia się noworodków z PPP, proces diagnozowania i wyżej kwalifikowaną opiekę medyczną.
Gniadek, Agnieszka ; Prażmowska, Barbara
Mar 13, 2023
Apr 15, 2019
12
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4261
Edition name | Date |
---|---|
ZB-128498 | Mar 13, 2023 |
Fraś, Małgorzata
Grzyb, Izabella
Ossowski, Piotr
Huras, Hubert
Ostrogórska-Gonszewska, Patrycja