Celem pracy była ocena wczesnej (powrót spontanicznego krążenia – ROSC) oraz późnej (wypis ze szpitala) przeżywalności pacjentów poddawanych wewnątrzszpitalnej resuscytacji krążeniowo-oddechowej oraz ocena czynników wpływających przeżywalność pacjentów. Badanie prospektywne zostało przeprowadzone u dorosłych chorych resuscytowanych w Specjalistycznym Szpitalu im. Edwarda Szczeklika w Tarnowie w okresie od stycznia 2012 roku do grudnia 2014 roku. Pacjentów oceniano pod kątem powrotu spontanicznego krążenia oraz przeżycia do wypisu ze szpitala. Do badań wykorzystano obowiązujący w Szpitalu im. Edwarda Szczeklika w Tarnowie protokół przebiegu resuscytacji. Przeżywalność do wypisu ze szpitala pacjentów poddawanych RKO z powodu nagłego zatrzymania krążenia wyniosła 19,8%. Pacjenci, u których dochodziło do NZK w mechanizmie do defibrylacji częściej przeżywali do wypisu. Przeżywalność do wypisu ze szpitala u monitorowanych pacjentów była wyższa niż u pacjentów, u których nie prowadziło się stałego monitorowania parametrów życiowych. Pacjenci, u których czas trwania resuscytacji był krótszy niż 10 minut częściej przeżywali do wypisu. Wśród pacjentów, u których dochodziło do NZK w godzinach od 7.00 do 15.00 istotnie częściej osiągano ROSC. Wiek pacjenta wpływał zarówno na występowanie ROSC, jak i przeżywalność do wypisu. W grupie pacjentów poniżej 75 r.ż. częściej osiągano ROSC, a także ; pacjenci ci częściej przeżywali do wypisu ze szpitala. Wykazano związek pomiędzy przyczyną NZK a przeżywalnością do wypisu. Częściej do wypisu ze szpitala przeżywali pacjenci, u których dochodziło do NZK z przyczyn kardiologicznych.
Mar 14, 2023
Aug 29, 2018
39
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4257
Edition name | Date |
---|---|
ZB-128094 | Mar 14, 2023 |
Gorzkowska, Maria
Cebula, Grzegorz
Rebes, Katarzyna
Kijanka, Robert