1. Analiza czynników wpływających na przeżycie pacjentów, w ciężkim wstrząsie kardiogennym, leczonych przy pomocy VA ECMO. Autorzy porównali grupę pacjentów, którzy przeżyli leczenie (n=12) 41% z grupą chorych, którzy zmarli pomimo zastosowania VA ECMO. 2. Prezentacja wstępnych wyników prowadzenia anestezji pacjentów wysokiego ryzyka, zakwalifikowanych do zabiegu TAVI (transcatheter aortic valve implantation). 1) Badana populacja objęła n=29 pacjentów leczonych przy pomocy terapii VA ECMO. Całkowita szpitalna śmiertelność wynosiła 59% (17/29). Do badania włączono wszystkich kolejnych chorych (n=29) leczonych w naszym ośrodku, znajdujących się we wstrząsie kardiogennym, u których zastosowano membranowe natlenianie pozaustrojowe, jako układ wspomagający pracę płuc i serca z podłączeniem żylno - tętniczym (VA ECMO). 2) Badana populacja objęła 11 pacjentów leczonych z powodu ciężkiej stenozy aortalnej, u których podjęto decyzję o transfemoralnej implantacji zastawki TAVI w znieczuleniu miejscowym Ad 1) Membranowe natlenianie pozaustrojowe w konfiguracji żylno-tętniczej jest akceptowalną formą terapii leczenia pacjentów w ciężkim wstrząsie kardiogennym. Szpitalna śmiertelność pacjentów leczonych przy pomocy VA ECMO w naszym badaniu wynosiła 59%. Oznacza to, że u 12 chorych (41%), u których wystąpił ciężki wstrząs kardiogenny z powodzeniem zastosowano membranowe natlenianie pozaust ; rojowe. Ad-2) Przezskórna implantacja zastawki aortalnej z powodzeniem może być przeprowadzona w analgo sedacji remifentanylowej. Zabiegi TAVI winny być przeprowadzane w warunkach nowoczesnej, dobrze wyposażonej Sali Operacji Hybrydowych.
26 cze 2023
6 lis 2017
190
127
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4202
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-127019 | 26 cze 2023 |
Musiał, Robert
Daniec, Marzena
Wiktorowicz, Agata
Stąpór, Maciej
Wiewiórka, Łukasz
Tokarek, Tomasz
Mazur, Piotr
Cieśla-Dul, Mariola