Obiekt
Tytuł: Ocena efektów leczenia operacyjnego endometriozy miednicy mniejszej z zastosowaniem lasera CO2, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu leczenia na rezerwę jajnikową
Abstrakt:
Streszczenie Endometrioza to schorzenie estrogenozależne, dotyczące 2-10 % ogólnej populacji kobiet. Choroba ta może powodować silne dolegliwości bólowe o różnym charakterze i jest uznana za niezależną przyczynę niepłodności. Obecnie trwają poszukiwania optymalnej techniki operacyjnej leczenia endometriozy, która pozwoliłaby jednocześnie leczyć dolegliwości bólowe oraz odzyskać/zachować płodność kobiety. Podstawowym celem prezentowanej pracy jest ocena efektów leczniczych technik ablacyjnych, w tym laseroablacji CO2,w leczeniu endometriozy miednicy mniejszej i związanych z nią dolegliwości, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu takiego postępowania na rezerwę jajnikową. Badaniami objęto pacjentki ze wstępnym rozpoznaniem endometriozy miednicy mniejszej zakwalifikowane do zabiegu laparoskopowego, u których oceniono rezerwę jajnikową oraz przeprowadzono ankietę oceniającą obecność i stopień nasilenia różnego rodzaju dolegliwości bólowych, mogących mieć powiązanie z endometriozą . Pacjentki te zoperowano z zastosowaniem różnych technik laparoskopowych. Część pacjentek zoperowano z użyciem lasera CO2 lub elektroablacji. Po 3 i 6 miesiącach zbadano u nich zmiany w nasileniu dolegliwości bólowych. Kolejną grupę pacjentek zoperowano przy zastosowaniu kombinacji klasycznej laparoskopowej, chirurgicznej metody wyłuszczenia w połączeniu ze wymienionymi wyż ; ej technikami ablacyjnymi. U tych pacjentek również po 3 i 6 miesiącach badano zmiany w pooperacyjnej rezerwie jajnikowej. W badaniach śródoperacyjnie oceniono stopień zaawansowania zmian endometriotycznych wg skali rASRM (revised Classification of Endometriosis of the American Society for Reproductive Medicine), dzięki czemu przeprowadzono analizę zależności pomiędzy stopniem zaawansowania endometriozy a wielkością początkowej rezerwy jajnikowej. W pracy nr 1 i nr 3 oceniono rezerwę jajnikową posługując się parametrami biofizycznymi i biochemicznymi. W pracy nr 1 zanalizowano wstępną, przedzabiegową rezerwę jajnikową, czyli oszacowano AFC (antral follicle count) oraz oznaczono poziom FSH( follicle stimulating hormone) w 1-3 dniu cyklu. W pracy nr 3 - oprócz wymienionych parametrów - dodatkowo analizowano przed- i pozabiegowe BOV (basal ovarian volume) i obecność ewentualnych nawrotów w badaniu ultrasonograficznym. W pracy nr 2 do analizy zmian w odczuwaniu różnych typów dolegliwości bólowych wykorzystano ankietę z 11 stopniową numeryczną skalą natężenia bólu (numerical rating scale-NRS). Badano poziom nasilenia dolegliwości dla: bólu w trakcie miesiączki(dysmenorrhea), bólu w trakcie współżycia seksualnego (dyspareunia), w trakcie mikcji (dysuria), bólu i zaburzeń defekacji (dyschezja) oraz bólu w obrębie miednicy mniejszej nie związanego z cyklem miesięc ; znym (pelvic pain syndrome-PPS). Grupa badana w pracy nr 1 wynosiła 39 pacjentek , w pracy nr 2- 48, w pracy nr 3-58 pacjentek. W badaniu nie stwierdzono statystycznie istotnej korelacji pomiędzy stopniem zaawansowania endometriozy według rASRM a poziomem rezerwy jajnikowej, szacowanej poprzez AFC i poziom FSH. W leczeniu dolegliwości bólowych związanych z endometriozą, dla żadnej z zastosowanych technik ablacyjnych nie wykazano ustąpienia dolegliwości bólowych, i to niezależnie od rodzaju bólu. Zadowalające wyniki dla obu metod uzyskano w leczeniu bólu w trakcie miesiączki (p-0,025 dla laseroablacji CO2 oraz p-0,004 dla elektroablacji) w kontroli po 6 miesiącach. Laseroablację CO2 uznano za nieskuteczną w długotermionowym leczeniu dyschezji (nasilenie dolegliwości po 6 miesiącach p-0,018) i dyspareunii (p-0,016 w kontroli po 6 miesiącach, pomimo początkowej poprawy po 3 miesiacach-p-0,035). Wzrost natężenia dyschezji w tej grupie był skorelowany z pojawieniem się ultrasonograficznych nawrotów endometriozy w badaniu kontrolnym po 6 miesiącach (p-0,002). Nasilenie dyspareunii po 6 miesiącach odnotowano również w grupie po elektroablacji (p-0,032). Laseroablacja CO2 i elektroablacja w kombinacji z wyłuszczeniem laparoskopowym, chirurgicznym endometriozy jajnikowej (excisional capsule-EC) okazały się skuteczne w zachowaniu AFC. Istotnie obniżył się poziom BOV w gr ; upie leczonej EC/elektroablacja (p-0,0012 po 3 miesiącach i p-0,001 po 6 miesiącach). Poziom FSH istotnie zmniejszył się po 3 miesiącach tylko w grupie EC/elektroablacja (p-0,023). Po 6 miesiącach w badaniu ultrasonograficznym odnotowano wysoki odsetek nawrotów dla grupy leczonej EC/laseroablacją CO2-39%, natomiast w grupie poddanej EC/elektroablacji odsetek nawrotów wynosił 17%. Dowiedziono, że techniki ablacyjne przyniosły zamierzony efekt terapeutyczny w leczeniu tylko niektórych typów bólu związanych z endometriozą miednicy mniejszej. Zasadniczo obie badane techniki nie przyniosły długofalowego efektu terapeutycznego dla bólu związanego z DIE (deep infiltrating endometriosis), co oznacza, że mała inwazyjność wymienionych metod ablacyjnych jest w leczeniu głęboko naciekającej endometriozy nieskuteczna i nie powinna być standardowo stosowana. Stwierdzenie to w szczególności dotyczy metody laseroablacji CO2, po zastosowaniu której stwierdzono wysoki odsetek nawrotów ultrasonograficznych endometriozy, jak również wykazano korelację pomiędzy ich pojawieniem się a nasileniem dolegliwości o typie dyschezji. Do rozważenia zostaje zastosowanie wymienionych technik w leczeniu bólu związanego z miesiączką, który kojarzony jest przede wszystkim z występowaniem endometriozy powierzchniowej oraz- ewentualnie - jajnikowej. Techniki laseroablacji CO2 oraz elektroablacji znajd ; ują natomiast zastosowanie w leczeniu endometriozy jajnikowej pod kątem zachowania rezerwy jajnikowej. Połączenie metod ablacyjnych z klasyczną, zalecaną techniką wyłuszczenia torbieli spowodowało zachowanie AFC, czyli najważniejszego wskaźnika rezerwy jajnikowej, na niezmienionym poziomie. W wyniku zastosowania każdej z metod nie stwierdzono wzrostu poziomu FSH mogącego świadczyć o zmniejszeniu rezerwy jajnikowej. Dowiedziono, że zastosowanie techniki EC/elektroablacji powoduje obniżenie BOV. Natomiast technika EC/laseroablacja CO2 skutkuje wysokim odsetkiem nawrotów w badaniu ultrasonograficznym i niższym odsetkiem ciąż. Zastosowany w badaniu poziom mocy prądu dla elektroablacji bipolarnej (60-70 Wat) jest prawdopodobnie za wysoki i powoduje większe uszkodzenie tkanki jajnikowej niż laseroablacja CO2. Z kolei moc użytej wiązki laserowej (10-20 Wat) pozwala co prawda na większą precyzję i mniejsze uszkodzenie kory jajnika, jednak możliwe, że jest zbyt słaba na całkowite usunięcie tkanki torbieli endometrialnej, co skutkuje wysokim odsetkiem nawrotów choroby. Wydaje się zatem celowe zmodyfikowanie parametrów użytych technik ablacyjnych dla zachowania rezerwy jajnikowej i zmniejszenia odsetka nawrotów. Wyniki te prowadzą do konkluzji, iż żadna z badanych metod nie może być uznana za optymalną, a stosowanie którejkolwiek z nich powinno być dobierane indywidulani ; e.
Miejsce wydania:
Stopień studiów:
Dyscyplina:
Instytucja nadająca tytuł:
Promotor:
Data wydania:
Identyfikator:
Sygnatura:
Język:
Prawa dostępu:
Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:
Data ostatniej modyfikacji:
26 cze 2023
Data dodania obiektu:
10 maj 2016
Liczba wyświetleń treści obiektu:
465
Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF
0
Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4080
Wyświetl opis w formacie RDF:
Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| ZB-124517 | 26 cze 2023 |
Obiekty
Podobne
Posadzka, Ewa
Grabowska, Barbara
Dorobek, Adam
Orłowski, Paweł
Sulisławski, Janusz
Natkaniec, Michał
Lasek, Anna
