Obiekt
Tytuł: Ocena wartości klinicznej śródoperacyjnego monitoringu stężenia parathormonu w chirurgii pierwotnej nadczynności przytarczyc
Abstrakt:
Cel pracy: 1). Ocena trafności diagnostycznej metody śródoperacyjnego monitoringu stężenia iPTH w trakcie małoinwazyjnej paratyreoidektomii, z uwzględnieniem wartości najczęściej używanych kryteriów prognostycznych. 2). Porównanie wyników wideoskopowej i otwartej małoinwazyjnej paratyreoidektomii. 3). Ocena wskazań do zabiegu obustronnej eksploracji szyi w erze małoinwazyjnej paratyreoidektomii oraz wczesnych wyników leczenia tą metodą z uwzględnieniem wartości dodanej metody śródoperacyjnego monitoringu stężenia iPTH. Materiał i metody: Ad.1). Badanie retrospektywne 455 chorych ze sporadyczną pierwotną nadczynnością przytarczyc poddanych zabiegowi małoinwazyjnej paratyreoidektomii w naszej instytucji w latach 2003 - 2012. Ocenie poddano trafność diagnostyczną najczęściej stosowanych kryteriów prognostycznych śródoperacyjnego monitoringu stężenia iPTH: Halle, Miami, Rzymskiego oraz Wiedeńskiego. Wyniki śródoperacyjnego monitoringu stężenia iPTH skonfrontowano z wynikami zabiegów małoinwazyjnej pratyreoidektomii w obserwacji do 6 miesięcy po zabiegu (stężenie wapnia całkowitego i iPTH w surowicy). Do oszacowania wartości diagno¬stycznej ocenianych kryteriów IOPTH przeprowadzono analizę krzy¬wej ROC (Receiver Operating Characteristics) oraz zastosowano metodę analizy macierzy pomyłek. Na tej podstawie wyliczono czułość, swoistość, wartość predykcyjną wyniku dodatniego (PPV), wart ; ość predykcyjną wyniku ujemnego (NPV) oraz dokładność dla, każdego z kryteriów prognostycznych IOPTH. Ad.2). Retrospektywną analizą objęto grupę 455 chorych ze sporadyczną pierwotną nadczynnością przytarczyc poddanych zabiegowi małoinwazyjnej paratyreoidektomii w naszej instytucji w latach 2003 – 2012, w tym 151 chorych którzy przebyli zabieg techniką wideoskopową i 304 chorych, którzy przebyli zabieg techniką otwartą. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był ból pooperacyjny. Drugorzędowe punkty końcowe stanowiły: czas zabiegu, odsetek zidentyfikowanych nerwów krtaniowych wstecznych, odsetek konwersji, czas hospitalizacji, odsetek wyleczeń, satysfakcja z wyniku kosmetycznego zabiegu, powikłania, koszty i trafność diagnostyczna metody śródoperacyjnego monitoringu stężenia iPTH. Ad.3). Retrospektywną analizą objęto 155 chorych z pierwotną nadczynnością przytarczyc zakwalifikowanych do zabiegu obustronnej eksploracji szyi ze śródoperacyjnym monitoringiem stężenia iPTH w latach 2003 – 2012. Wszyscy chorzy przed zabiegiem przebyli przedoperacyjną diagnostykę biochemiczną oraz obrazową. Ocenie poddano wskazania do zabiegu obustronnej eksploracji szyi i wczesne wyniki leczenia z uwzględnieniem wartości dodanej metody śródoperacyjnego monitoringu stężenia iPTH.Wyniki: Ad.1). Stwierdzono następujące wskaźniki trafności diagnostycznej metody śródoperacyjnego monitoringu stężenia iP ; TH odpowiednio dla poszczególnych kryteriów (czułość, swoistość, PPV, NPV, dokładność): dla kryterium Halle 63,2%, 100,0%, 100,0%, 12,6%, 65,1%; dla kryterium Miami 97,7%, 96,4%, 99,8%, 73,0%, 97,6%; dla kryterium Rzymskiego 84,4%, 100,0%, 100,0%, 27,2%, 85,3%; dla kryterium Wiedeńskiego 93,7%, 92,3%, 99,5%, 47,1%, 93,6%. Ad.2). Spośród 455 chorych ze zdiagnozowanym pojedynczym gruczolakiem przytarczycy w przedoperacyjnych badaniach obrazowych 151 chorych przeszło zabieg techniką wideoskopową i 304 techniką otwartą. Stwierdzono następujące korzystniejsze wyniki zabiegów wideoskopowych w porównaniu do zabiegów otwartych: mniejsze dolegliwości bólowe w pierwszych 24 godzinach po zabiegu (p<0,001), mniejszy odsetek chorych wymagających leczenia przeciwbólowego (p<0,001), mniejsze zapotrzebowanie na leki przeciwbólowe (p<0,001), wyższy odsetek zidentyfikowanych nerwów krtaniowych wstecznych (p<0,001), krótszą długość blizny (p<0.001), lepsze efekty kosmetyczne w miesiąc (p=0.013) i w 6 miesięcy po operacji (p=0,024). Jakkolwiek zabiegi wideoskopowe były dłuższe (p<0,001) i droższe (p<0.001) niż zabiegi techniką otwartą. Nie stwierdzono istotnych różnic w odsetkach konwersji, długości hospitalizacji, bądź odsetku powikłań. Ad.3). Wskazaniami do zabiegu obustronnej eksploracji szyi były: negatywne wyniki badań obrazowych u 65 (41,9%) chorych, współistniejące wole wymagające leczenia ; operacyjnego u 51 (32,9%) chorych, zespół MEN 1 u 17 (11,0%) chorych, przewlekła terapia litem u 12 (7,7%) chorych, brak zgody na zabieg MIP u 5 (3,2%) chorych, oraz zespół MEN 2A u 5 (3,2%) chorych. Zakres resekcji przytarczyc obejmował: wycięcie pojedynczego gruczolaka przytarczycy u 97 (62,6%) chorych, subtotalną paratyreoidektomię u 41 (26,4%) chorych, oraz resekcję dwóch gruczolaków przytarczyc u 17 (11,0%) chorych. Zastosowanie śródoperacyjnego monitoringu stężenia iPTH wpłynęło na zmianę zakresu resekcji przytarczyc u 16 (10,3%) chorych. Normalizację stężenia wapnia całkowitego w, surowicy w okresie 6-miesięcznej obserwacji po zabiegu stwierdzono u 154 (99,4%) operowanych chorych. Wnioski: Ad.1). Kryterium Miami metody śródoperacyjnego monitoringu stężenia iPTH ma największą trafność diagnostyczną w prognozowaniu pooperacyjnej normokalcemii po zabiegu małoinwazyjnej paratyreoidektomii. Zastosowanie pozostałych kryteriów może wiązać się ze zwiększeniem odsetka wyników fałszywie ujemnych i niepotrzebną konwersją do bardziej rozległej eksploracji szyi w poszukiwaniu nieistniejących nadczynnych przytarczyc. Ad.2). Zarówno wideoskopowa jak i otwarta małoinwazyjna paratyreoidektomia okazały się równie bezpieczne i skuteczne. Jednak wyniki operacji techniką wideoskopową były lepsze niż techniką otwartą w aspekcie mniejszych dolegliwości bólowych, mniejszego zapotrzebowania na l ; eki przeciwbólowe, oraz większej satysfakcji pacjentów z efektów kosmetycznych i mniejszej blizny. Ad.3). Zabieg obustronnej eksploracji szyi u chorych z pierwotną nadczynnością przytarczyc jest metodą z wyboru w następujących przypadkach: podejrzenia choroby wielogruczołowej przytarczyc (zespół MEN 1 i 2A, rodzinna postać PNP, przewlekła terapia litem), negatywnych wyników przedoperacyjnych badań obrazowych, u chorych nie wyrażających zgody na zabieg małoinwazyjnej paratyreoidektomii, a także współistnienia wola wymagającego leczenia operacyjnego. Zastosowanie metody śródoperacyjnego monitoringu stężenia iPTH wpływa na zmianę zakresu resekcji przytarczyc u co dziesiątego chorego, przez co umożliwia zachowanie najwyższej jakości leczenia chirurgicznego.
Miejsce wydania:
Stopień studiów:
Dyscyplina:
Instytucja nadająca tytuł:
Promotor:
Barczyński, Marcin ; Kenig, Jakub
Data wydania:
Identyfikator:
Sygnatura:
Język:
Prawa dostępu:
Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:
Data ostatniej modyfikacji:
26 cze 2023
Data dodania obiektu:
1 lip 2015
Liczba wyświetleń treści obiektu:
180
Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF
16
Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/4010
Wyświetl opis w formacie RDF:
Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| ZB-122912 | 26 cze 2023 |
Obiekty
Podobne
Papier, Aleksandra
