Obiekt

Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy z określonej puli adresów ip.
Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy z określonej puli adresów ip.

Tytuł: Informacja przedoperacyjna jako czynnik oddziaływania na poziom lęku pacjentów operowanych w trybie postępowania krótkoterminowego i stacjonarnego w wybranych dziedzinach medycyny zabiegowej

Abstrakt:

Wstęp: Planowe leczenie chirurgiczne wielokrotnie związane jest z wielomiesięcznym okresem oczekiwania, często z dłuższym pobytem w szpitalu, zaburzającym codzienność chorego: życie domowe czy zawodowe. Oderwanie pacjenta od powszedniego funkcjonowania, na bliżej nieokreślony czas, stwarza możliwość podwyższenia i wydłużenia okresu lęku, który jest naturalnie związany z nową sytuacją jaką jest zabieg operacyjny. Ten negatywny stan emocjonalny może wpływać w zmienny sposób na zachowanie chorego, a tym samym na przebieg procesu leczenia czy powrotu do zdrowia. Wskazuje się równocześnie na wyraźny związek pomiędzy obniżeniem poziomu lęku u pacjentów w okresie okołooperacyjnym, a jakością i sposobem dostarczania informacji. Chirurgia jednego dnia stwarza alternatywę dla hospitalizacji. Tendencje do przenoszenia zabiegów, małych czy średnich, do ośrodków chirurgii jednego dnia wiążą się z rozwojem chirurgii oraz dążeniem do zmiany sytuacji ekonomicznej opieki zdrowotnej. To również umożliwienie podniesienia satysfakcji pacjenta z dobrze wykonanego zabiegu, zapewnienia bezpieczeństwa w szeroko rozumianym zakresie. Większość pacjentów poddawanych postępowaniu zabiegowemu o różnej rozległości i inwazyjności wykazuje szczególną potrzebę wiedzy w tym zakresie. Przedoperacyjna edukacja, która opiera się na przekazywaniu informacji głownie metodą słowną, jest jedną z charakterystycznych ; cech przygotowania pacjenta do zabiegu operacyjnego. Lekarz i pielęgniarka, w procesie przygotowania pacjenta do zabiegu operacyjnego, czy inwazyjnego zabiegu diagnostycznego, stają się szczególnym, profesjonalnie świadomym źródłem informacji o sposobie przygotowania do zabiegu, rodzaju znieczulenia, a także możliwych negatywnych skutkach i powikłaniach podejmowanego leczenia. Optymalne, planowe informowanie, stwarzające możliwość wpływu na stan emocjonalny chorego wydaje się być ważnym czynnikiem współczesnej opieki medycznej. Planowa i ciągła edukacja fachowego personelu związana z zagadnieniem obaw, lęku oraz szeroko pojmowanym informowaniem pacjentów przygotowywanych do zabiegu chirurgicznego oraz ich rodzin jest wciąż aktualnym, wymagającym uwagi zagadnieniem. Celem było określenie zależności pomiędzy informacją, a poziomem lęku pacjentów operowanych w trybie postępowania krótkoterminowego i stacjonarnego (szpitalnego) w wybranych dziedzinach medycyny zabiegowej na podstawie hipotezy zakładającej, że istotnymi czynnikami wpływającymi na poziom lęku odczuwanego w związku z zabiegiem operacyjnym jest zakres informacji uzyskiwanych od personelu pielęgniarskiego oraz czasu trwania okresu okołooperacyjnego. Materiał i metoda: Badania własne przeprowadzono na podstawie zgody wydanej przez lokalną Komisję Bioetyczną z dnia 30 listopada 2010 w 2 wieloprofilowych szpitalach ora ; z 4 placówkach chirurgii jednego dnia, przyjmując za czynnik niezbędny wykonywanie zabiegów operacyjnych w tym samym zakresie postępowania operacyjnego. W badaniu zastosowano podział na grupy A i B. Grupa A obejmowała dorosłych oczekujących na zabieg operacyjny w znieczuleniu ogólnym w trybie postępowania krótkoterminowego (placówka chirurgii jednego dnia – PChD) i stacjonarnego (szpital). W grupie tej wyróżniono podgrupę A1 – dorośli leczeni w warunkach szpitalnych oraz podgrupę A2 – dorośli leczeni w placówce chirurgii jednego dnia. Grupa B obejmowała rodziców dzieci oczekujących na zabieg operacyjny w znieczuleniu ogólnym w obydwu systemach leczniczych. Kryteria wyłączenia dla grupy A obejmowały: wiek poniżej 18 r.ż. i powyżej 70 r.ż., wykształcenie medyczne lub psychologiczne, zabiegi operacyjne w trybie nagłym, operację w ciągu ostatniego miesiąca, stałe przyjmowanie leków uspokajających lub nasennych, inne stany uniemożliwiające samodzielny ustny bądź pisemny sposób odpowiadania na pytania zawarte w kwestionariuszach, brak pisemnej zgody na udział w badaniu. Kryteria wyłączenia dla grupy B obejmowały: niepełnoletnich rodziców i osoby nie będące prawnymi opiekunami, rodziców dzieci w wieku poniżej 3 lat oraz powyżej 6 lat, wykształcenie medyczne lub psychologiczne rodziców, zabiegi operacyjne w trybie nagłym u dziecka, operację u dziecka w ciągu ostatniego miesiąca, b ; rak pisemnej zgody na udział w badaniu. Badania anonimowe zostały przeprowadzone w okresie od stycznia 2011 do listopada 2011 roku z użyciem następujących ankiet: Kwestionariusza Samooceny Stanu i Cechy Lęku (STAI) – Arkusz X-1, Amsterdamskiej Skali Lęku Przedoperacyjnego (APAIS), Wizualnej Skali Analogowej (VAS), kwestionariusza ankiety własnej. Wyniki: Analizowane grupy (A: 113 osób, B: 93 osoby) nie różniły się w sposób istotny statystycznie pod względem wieku; dominującą grupę stanowiły osoby w przedziale wiekowym do 40 roku życia. Stwierdzono przewagę kobiet w stosunku do mężczyzn w całej grupie badanych. Zakres wykształcenia nie wykazał istotnego zróżnicowania pomiędzy grupami. Wyniki badań własnych wykazały, iż 62% pacjentów z grupy A odczuwało średni lub wysoki poziom lęku związanego z operacją. U pacjentów z podgrupy A2 wartość poziomu Lęku-stanu była istotnie statystycznie niższa, niż w podgrupie A1. Wykazano, iż lęk mierzony VAS, STAI oraz APAIS-lęk był istotnie wyższy dla kobiet w stosunku do lęku mężczyzn. Wykazano, przy zastosowaniu APAIS, iż chęć poszerzenia wiedzy, związanej ze znieczuleniem i zabiegiem operacyjnym oraz wyłącznie ze znieczuleniem lub operacją, kształtowała się u ankietowanych w obu badanych podgrupach na zbliżonym poziomie. Rodzaj zaplanowanego zabiegu operacyjnego był znany większości badanych pacjentów. Ankietowani z podgrupy A1 istotnie ; statystycznie częściej, w stosunku do podgrupy A2, deklarowali posiadanie wiedzy w tym zakresie. W zakresie posiadania informacji związanych ze znieczuleniem dorośli oczekujący na zabieg w PChD (A2) statystycznie istotnie częściej deklarowali posiadanie takiej wiedzy. Poziom posiadania informacji o medycznych czynnościach pielęgniarskich i lekarskich przed oraz po zabiegu operacyjnym był wyższy w PChD niż w szpitalu. Porównując obydwie podgrupy, pacjenci potwierdzili swoją wiedzę o czasie przebywania w oddziale z podobną częstością. Dorośli oczekujący na zabieg w PChD statystycznie istotnie częściej deklarowali wiedzę na ten temat. Analizując w podgrupach A1 i A2 odczucie czasu oczekiwania na zabieg operacyjny stwierdzono, iż ankietowani z podgrupy A2 w 83,4% wybierali czas oczekiwania „Spodziewany”, „Długi” w 16,7%, a opcji „Zbyt długi” nie wybrał żaden z ankietowanych, w odróżnieniu do podgrupy A2, gdzie powyższe opcje ankietowani wybrali odpowiednio: 30,5%, 47,5%, 22%. Wyniki badań własnych pozwoliły zauważyć, jak ważne były dla pacjentów informacje udzielane w trakcie interpersonalnych kontaktów personel medyczny – pacjent. Wykazano, iż zarówno w podgrupie A1 jak i A2 dla pacjentów istotna była bezpośrednia rozmowa z lekarzem lub pielęgniarką. Potwierdzono również istotną statystycznie przewagę bezpośredniej rozmowy nad wszelkimi innymi formami przekazywania wiedzy pacjen ; towi. Analiza regresji wielokrotnej potwierdziła wpływ szeregu zmiennych niezależnych w 9% na poziom Lęku-stanu w podgrupie A1. W podgrupie A2 zmienne niezależne miały wpływ na poziom Lęku-stanu ankietowanych w 12%. Przedstawione wyniki badań, zbieżne z danymi z piśmiennictwa, potwierdzają istnienie szeregu czynników zmniejszających lęk, wśród których informacje udzielane pacjentowi przez personel medyczny nie należą do najważniejszych. W wyniku analizy danych, potwierdzono hipotezę zakładającą wyższy poziom niepokoju przedoperacyjnego rodziców dzieci w stosunku do dorosłych. Przedstawione wyniki uwypukliły znaczenie uzyskiwania informacji przez pacjenta w trakcie bezpośredniej rozmowy z personelem medycznym.

Miejsce wydania:

Kraków

Stopień studiów:

2 - studia doktoranckie

Dyscyplina:

pielęgniarstwo ; chirurgia

Instytucja nadająca tytuł:

Wydział Nauk o Zdrowiu

Promotor:

Maciejewski, Dariusz

Data wydania:

2015

Identyfikator:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:3994

Sygnatura:

ZB-122746

Język:

pol

Prawa dostępu:

tylko w bibliotece

Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:

Data ostatniej modyfikacji:

16 mar 2023

Data dodania obiektu:

15 cze 2015

Liczba wyświetleń treści obiektu:

3

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF

0

Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3994

Wyświetl opis w formacie RDF:

RDF

Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:

OAI-PMH

Nazwa wydania Data
ZB-122746 16 mar 2023
×

Cytowanie

Styl cytowania:

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji